ويژه
از طرحهاي تشويقي مشتركان كممصرف گاز تا اخطار به مشتركان بدمصرف
مديرعامل شركت گاز چهارمحالوبختياري گفت: مشتركان خانگي به ازاي هر يك واحد درصد صرفهجويي نسبت به مصارف سال گذشته خود معادل سه درصد تخفيف گازبها دريافت ميكنند همچنين گاز مشتركان بسيار پرمصرف در پلههاي ۱۱ و ۱۲ در صورت عدم كاهش نسبت به سال گذشته و قرار گرفتن در اين دو پله قطع خواهد شد. جهانبخش سليميان ۱۳ ديماه در نشست خبري با اصحاب رسانه چهارمحالوبختياري، اظهار كرد: گاز يكي از سوختهاي تجديدناپذير است كه سرانجام روزي به پايان خواهد رسيد بنابراين مردم عصر حاضر بايد با استفاده بهينه از اين سوختهاي تجديدناپذير اين وديعه را به نسلهاي آينده انتقال دهند. مديرعامل شركت گاز چهارمحالوبختياري افزود: درحال حاضر روزانه ۹۵۰ ميليون مترمكعب گاز در كشور توليد ميشود اما حدود ۲۰۰ ميليون مترمكعب ناترازي ميان مصرف و توليد وجود دارد، شركت ملي گاز درواقع هيچ نقشي در توليد گاز و ميزان مصرف آن ندارد و تنها داراي نقش توزيعكننده است اما اين وظيفه را نيز برعهده دارد تا به مردم اطلاعرساني كند كه با مصرف بيرويه گاز افراد قادر نيستند به وظايف اجتماعي خود يعني حفاظت از محيط زيست و وظيفه ملي در قبال كمك به تامين گاز ساير هموطنان عمل كنند.
امضاي تفاهمنامه همكاري شركت آب منطقهاي مركزي با اداره كل آموزش و پرورش استان
با حضور مديرعامل شركت آب منطقهاي مركزي و مديركل آموزش و پرورش استان تفاهمنامه همكاري به منظور اجراي طرح ملي دانشآموزي نجات آب (داناب) امضا شد. مديرعامل شركت در اين مراسم با ابراز خرسندي از همكاريهاي دو دستگاه در سالهاي اخير گفت: آموزشهاي آبي يكي از مهمترين نيازهاي امروز و آينده كشور است و سعي بر اين است كه با استمرار و تداوم، اين طرح را سال به سال بهتر از سالهاي گذشته انجام دهيم. مهندس عزتالله آمري افزود: در كشورمان ايران طي سالهاي اخير به دليل تغيير اقليم، رشد جمعيت، تغيير الگوي زندگي و افزايش جدي در نياز به آب و از سوي ديگر توسعه روز افزون فعاليتهاي صنعتي و كشاورزي، تعادل ميان آب در دسترس و مصارف بهشدت برهم خورده است. مهندس عزتالله آمري ادامه داد: اين بر هم خوردن تعادل و عدم توجه به ظرفيت منابع آب، عدم توجه به محدوديتهاي توسعه و افزايش مصارف و حفاظت از منابع آب، تبعات بسيار گستردهاي از قبيل كاهش سطح آب در سفرههاي آب زيرزميني، شور و كمكيفيت شدن آب در چاهها، فرونشست زمين، افزايش هزينههاي توليد، گسترش مهاجرتها و در نهايت نابودي بسياري از دشتهاي كشورمان را به دنبال خواهد داشت.