تئاتر مستند رونق گرفته است

گروه هنر و ادبيات

تئاتر اروپا اين اواخر بيش از گذشته به توليدات هنرمندان اوكرايني توجه نشان مي‌دهد. «تئاتر تايمز» در اين باره به دو نمايشنامه مستند اشاره مي‌كند كه توسط آناستازيا كوسودي و كاترينا پنكووا در لندن خوانش شدند. (كيف/ زاپوريژژيا/ برلين) اثري است كه به تجربه كوسودي از سفرهاي متعدد و تلاش‌هايش براي انتقال «روايت جنگ» خطاب به مردم خارج از اوكراين اختصاص دارد. كاترينا پنكووا نيز با نمايشنامه‌خواني (كيف/ دونتسك/ ورشو) ماراتن رولت روسي را به نمايش مي‌گذارد كه حاصل مصاحبه نعل به نعل است با زني جان به در برده از جنگ در ماريوپل. رويكردي كه احتمالا در نتيجه انتقاد و اظهارات دو منتقد به وجود آمده: دو منتقد اوكرايني و لهستاني به نام‌هاي Iryna Czużynowa و Marta Kacwin-Duman اوايل سال جاري در مجله تئاتر لهستاني Didaskalia سوال‌هاي بسيار مهمي مطرح كردند «آيا تا به حال به اين فكر كرده‌ايد كه چرا فرهنگ تئاتر اوكراين تا اين حد در جهان ناشناخته مانده؟ و چرا در صحنه تئاترهاي جهان با نام نمايشنامه‌نويسان اوكرايني مواجه نمي‌شويد؟ چه كسي مي‌تواند حتي 10 كارگردان يا بازيگر برجسته اوكرايني نام ببرد؟ نابغه‌هاي ملي اوكراين كجا هستند؟ بالاخره ما در مورد ملتي با تاريخ و فرهنگ هزار ساله صحبت مي‌كنيم.» 

نويسنده مطلب معتقد است در فاصله 8 ساله بين جنگ بر سر كريمه 2014 و آنچه اكنون در اوكراين مي‌گذرد، تئاتر اجتماعي اوكراين تغييرات و پيشرفت‌هاي چشمگيري داشته است. مولي فين از تئاتر مردمي كمدِنِ لندن درباره هر دو نمايشنامه توضيح مي‌دهد: اين دو متن به وضوح از ميزان خشونت جنگ ويرانگر روسيه عليه اوكراين و صداقت در بحث خلع سلاح سخن مي‌گويند. براي من بسيار اهميت دارد كه ما هر كاري ممكن است انجام دهيم تا اين حقايق را با مخاطبان بين‌المللي به اشتراك بگذاريم و فضاهاي عمومي ايجاد كنيم تا در آن شاهد روايت نويسندگانِ اوكرايني و به‌ويژه زناني باشيم كه زندگي‌شان با اين جنايت‌ها به ‌هم ريخته است.