چرا قهرمانان ورزش ملي ايران به دور از انتظار ظاهر مي‌شوند
ما نيز همچون برزگر كشتي را با عزت مي‌خواهيم
وحيد جعفري
خانواده بزرگ و پرافتخار كشتي كه همگان از آن انتظار دارند، در چند ماه گذشته آنقدر كم‌فروغ ظاهر شده كه علاقه‌مندان به اين رشته دچار ترديد شده‌اند كه آيا ورزشكاران اين ورزش را بايد وارثان بحق تختي بزرگ بدانند يا نه.
مردم ايران همواره كشتي را به اين دليل كه ورزشكاران اين رشته از دل توده‌ها برخاسته و همواره در كنار مردم بوده و صداي جامعه بوده‌اند، به عنوان گل سرسبد رشته‌هاي ورزشي دوست داشته‌اند.
تختي، از اينجاست كه تختي مي‌شود و محبوبيت رسول خادم به دليل همين همراهي‌هاست. جالب اينكه قهرمانان بزرگ و شناخته شده اين ورزش كه طي چند ماه گذشته روزه سكوت گرفته بودند و هيچ خبري از آنها در هيچ جا نبود، اين روزها با مصاحبه‌هاي جنجالي خود در رسانه‌ها، توجهات را يك‌بار ديگر متوجه خود كرده‌اند و تعجب اينجاست حالا هم كه شروع به حرف زدن كرده‌اند، هيچ اشاره‌اي به اوضاع جامعه و مردم و شرايط بد اقتصادي نداشته و در سخنان خود بيشتر از هر چيز به يكديگر حمله كرده و با شخم زدن اتفاقات سال‌هاي دور، همديگر را به باد انتقاد گرفته‌اند.
از همين رو است كه منصور برزگر پير وادي كشتي ما، در مصاحبه‌اي كه چند روز قبل داشته، اعلام كرده «دلم مي‌خواهد كشتي عزت داشته باشد اما الان عزت ندارد.» واقعا چه بر سر كشتي آمده كه استاد برزگر -كه بحق شناسنامه ورزش ملي ايران است- بايد چنين حرفي بزند؟ در لغتنامه، كلمه «عزت» را كه جست‌وجو كنيد با معاني «آبرو، احترام، ارجمندي، بزرگي، حرمت، شرف، عز و ناموس» براي اين واژه مواجه مي‌شويد و تك‌تك اين كلمات براي ما كه عاشق و دلباخته كشتي و مرام پهلواني هستيم، چقدر سنگين تمام مي‌شود، وقتي پيرمان، رشته محبوب‌مان را تهي از «آنها» معرفي مي‌كند. واقعا چه بر سر پهلوانان اين ورزش آمده است؟
قهرمانان، به خود آييد، چنانكه برادران خادم آمده‌اند. نگذاريد روح آقا تختي در گور بلرزد. اميدواريم، خداوند رنگين كمان هيچ آدم و رشته ورزشي را بي‌عزت نكند، به خصوص آنهايي كه مردم از آنها انتظار دارند.