چه كسي بايد روي مدارس فوتبال نظارت كند؟
روايت يك تعرض!
عصر جمعه خبري در فضاي مجازي منتشر شد كه كام فوتبال‌دوستان ايراني را تلخ و والديني كه فرزند خردسال داشتند را نگران كرد. در اين خبر آورده شده بود كه در يك تيم فوتبال مشهدي در رده سني پايه‌ها، به ۱۵ نوجوان تعرض صورت گرفته و خانواده‌هاي اين افراد براي پيگيري و ثبت شكايت در حراست اداره كل ورزش و جوانان خراسان رضوي حضور يافته‌اند. در اين ميان اما هنوز وزارت ورزش به صورت رسمي واكنشي نشان نداده اما محسن حيدري، دبير هيات فوتبال مشهد در خصوص خبر تعرض در فوتبال پايه مشهد اظهار كرد: شكايتي در خصوص اين موضوع به اداره كل ورزش و جوانان خراسان رضوي واصل شده است. اين ماجرا توسط اداره كل در حال پيگيري است، از اين سو هم ما به عنوان هيات فوتبال در حال بررسي ماجرا هستيم و از طرفين دعوت كرده‌ايم كه در هيات فوتبال حضور يابند و در كميته اخلاق نيز پرونده تشكيل شده است. كميته اخلاق در هيات‌هاي استاني به تبعيت از كميته اخلاق فدراسيون فوتبال تشكيل شده‌اند و مسووليت پيگيري امور به اين شكل با اين كميته است. پرونده پس از تكميل به كميته اخلاق فدراسيون فوتبال ارسال مي‌شود.
وي در پاسخ به اين سوال كه آيا تعداد شكايت‌ها پس از انتشار خبر بيشتر شده، گفت: اگر به اداره كل شكايت ديگري رسيده بي‌خبريم. همين الان هم ما خودمان پيگيري كرديم و از طرفين خواستيم تا به هيات فوتبال بيايند و پرونده در كميته اخلاق تشكيل شود، اينكه بيشتر شده يا نه را بي‌اطلاعم.
اينكه هيات فوتبال استان خيلي سريع به اين پرونده ورود كرده نشان از حساسيت موضوع دارد، اما سوال اينجاست كه اين هيات فوتبال براي نظارت بر مدارس فوتبال تحت حوزه خود تا به حال چه اقداماتي انجام داده كه باعث شود اين قبيل اتفاقات كمتر رخ دهد؟
سال‌هاي سال است كه مدارس فوتبال با اسامي ورزشكاران و گاهي باشگاه‌هاي بزرگ پر هوادار شروع به فعاليت مي‌كنند و سودهاي مالي زيادي هم به جيب مي‌زنند. كافي است چند دوره مربيگري بگذرانيد و به مدرك B آسيا برسيد تا خيلي راحت و بي‌دغدغه با ارايه اجاره‌نامه يك ورزشگاه، مجوز فعاليت يك مدرسه فوتبال را بگيريد. براي اينكه بتوانيد نام مدرسه فوتبال خود را هم از نام‌هاي بزرگ ليگ برتري انتخاب كنيد، فقط كافي است چند ده ميليون خرج كنيد و بعد بالاي سر مدرسه فوتبال خود نام يك باشگاه پر هوادار را بزنيد.
احتمالا خيلي از اهالي فوتبال به خوبي از اين روند خبر دارند و مي‌دانند كه اگر نام باشگاهي بزرگ بر سر يك مدرسه فوتبال است، لزوما آن باشگاه روي كار آن مدرسه فوتبال نظارت ندارد، اما كساني كه خيلي اهل فوتبال نيستند و فقط فرزند علاقه‌مند فوتبال دارند چه؟ احتمالا به دور از هياهوي فوتبال به هر نامي كه سر در يك مدرسه فوتبال نوشته شده باشد، اعتماد مي‌كنند و فرزند خود را براي آموزش فوتبال به آن مدرسه مي‌سپارند.
فوتبال پايه در ايران مانند يك كاسبي پر سود، سرمايه‌گذاران زيادي را روانه خود كرده اما در اين ميان نبود حلقه نظارت بر كار مدارس فوتبال هميشه به چشم مي‌آيد. خبري كه چند روز قبل از مشهد به گوش رسيد، سال‌هاي سال است كه فوتبال پايه را تهديد مي‌كند. وقتي نظارتي نباشد و باشگاه‌ها هم در قبال يك مبلغ مشخص امتياز استفاده از نام خود را به فروش برسانند، فضا براي افراد سودجو و فاسد هم فراهم مي‌شود.
پرونده مدرسه فوتبال مشهد به گفته دبير هيات فوتبال اين استان، در كميته اخلاق فدراسيون فوتبال بررسي خواهد شد و احتمالا اگر تخلفي صورت گرفته باشد، مسوولان آن مدرسه فوتبال با محروميت‌هايي روبه‌رو خواهند شد، اما حتي بررسي تند و بدون اغماض اين پرنده هم صورت مساله اصلي را پاك نخواهد كرد. بررسي اين پرونده و برخورد با خاطيان آن كوچك‌ترين انتظار جامعه فوتبال از مسوولان فوتبالي است، اما مهم‌تر از آن ارايه و اجراي راهكاري است كه جلوي تكرار اين قبيل حوادث را بگيرد.
همان‌طور كه در اين گزارش به آن اشاره شد، اگر فردي يك مدرك مربيگري داشته باشد به راحتي مي‌تواند مجوز تاسيس يك مدرسه فوتبال را اخذ كند اما آيا كساني كه مجوز را به او مي‌دهند، متقاضي را از نظر سلامت رواني و رفتاري مورد بررسي قرار مي‌دهند؟ آيا نبايد باشگاهي كه نام خود را اجاره مي‌دهد، روي كار مدرسه فوتبال مذكور هم نظارت كند تا از نام آن باشگاه سوءاستفاده نشود؟ پاسخ اين سوالات را مسوولان رده بالاي ورزش ايران بايد بدهند اما به نظر مي‌رسد آنها اين روزها كارهاي مهم‌تري دارند!