اين در مورد موفقيت منچسترسيتي نيست، در مورد باخت ديگران است
اگر سيتي مجرم باشد هر مجازاتي براي آنها كم است
از روز دوشنبه فوتبال انگليس و به تبع آن اروپا دستخوش يك بحران بزرگ شده. ليگ برتر اسنادي را منتشر كرده است كه نشان مي‌دهد منچسترسيتي بيش از 100 بار قوانين اساسنامه‌اي را نقض كرده است. خيلي‌ها در اين روزها در مورد مجازات احتمالي سيتيزن‌ها گفته‌اند اما نشريه نيويورك‌تايمز از ديدگاهي ديگر به ماجرا نگاه كرده است. ديدگاهي كه در آن به هزينه‌هاي انساني پرداخته شده است.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از نيويورك تايمز، اين فقط چيزي نيست كه منچسترسيتي برد. اين در مورد چيزي است كه ديگران از دست دادند. بازيكنان و هواداران مي‌توانند باخت را بپذيرند. اين بخشي از ورزش است. با اين حال اگر آنها متوجه شوند كه رقيب با قوانين يكسان بازي نمي‌كند داستان براي‌شان متفاوت مي‌شود.
بازيكنان واتفورد در رختكن ومبلي ساكت نشسته‌اند. آنها دلسرد هستند. همان‌طور كه تروي ديني كاپيتان باسابقه آنها گفته بود فينال اف‌اي كاپ 2019 لحظه آنها بود. مانند بسياري از هم‌تيمي‌هايش. ديني هرگز افتخار بزرگي كسب نكرده بود. اين باشگاه 35 سال بود كه در هيچ فينالي حضور نداشت.
البته بعيد به نظر مي‌رسيد آنها بتوانند مقابل منچسترسيتي قهرمان چند دوره اخير ليگ برتر شانسي داشته باشند. اما شعار رسمي هواداران واتفورد براي اين بازي «تصور كن اگر...» بود. تمام شهر لباس زرد و سياه به تن داشت. فينال براي آنها اوج رستگاري به حساب مي‌آمد. البته بعدا واقعيت عيان شد. منچسترسيتي تحت هدايت گوارديولا با حساب 6 بر صفر برنده شد. سيتيزن‌ها واتفورد را تكه‌تكه كردند. سنگين‌ترين شكست تاريخ فينال اف‌اي كاپ رقم خورد. ديني تيم را هدايت كرد تا آنها مدال نقره خود را بگيرند. سپس وارد رختكن ساكت شدند. بيانيه‌اي كه صبح دوشنبه به‌طور مخفيانه در وب‌سايت ليگ برتر آپلود شد تاكيد دارد كه تيم منچسترسيتي در محبوب‌ترين ليگ ورزشي كره زمين بيش از صد بار قوانين را نقض كرده است. اين يك رسوايي بزرگ است كه در ليگ برتر رخ داده؛ ليگي كه 31 سال از عمر آن مي‌گذرد. تخلفات جدي است هرچند سيتي مي‌گويد شواهد غير قابل انكاري براي تبرئه آنها وجود دارد. اما اگر سيتي مجرم شناخته شود مجازات‌ها آغاز مي‌شود: طبق اساسنامه ليگ هيات حاكمه آزاد است هر مجازاتي صلاح بداند اعمال كند. گرفتن عناوين و اخراج باشگاه از ليگ حداقل از لحاظ تئوري امكان‌پذير است.
اما مساله سر اين است كه اين تنها سيتي نيست كه آسيب مي‌بيند. ليگ برتر هم آسيب ديده. مجازات تيمي كه بيش از يك دهه تاريخ پرافتخاري را رقم زده و صحنه‌هاي ملودرامي در تاريخ فوتبال به ثبت رسانده كه برخي از آنها نمادين شدند ضرر قابل توجهي به اين رقابت‌ها وارد خواهد كرد. در اين ميان پرداختن به اين پرونده ممكن است به عنوان زنگ خطري براي وضع مقررات بيشتر مطرح شود و در نهايت جنبه‌اي سياسي به خود بگيرد كه باز خود به معناي آسيب فوتبال و دور شدن از اصل موضوع است.
قوانين سفت و سختي كه سيتي متهم شده و بندهاي آن را زير پا گذاشته است را مي‌توان فراموش كرد اما در قلب اين اتهامات هزينه‌هاي انساني نيز به چشم مي‌خورد.
ورزش و فوتبال در صورتي درست كار مي‌كند كه يك‌سري قوانين مشترك وجود داشته باشند. البته ممكن است كسي اين قوانين را قبول نداشته باشد يا احساس كند خودسرانه و بدون منطق يا براي نگه داشتن منفعت عده‌اي خاص طراحي شده‌اند. اما اين ايده كه انقلاب وظيفه آدم‌ها در قبال استبداد قانون است در ورزش صادق نيست. اين فقط مربوط به حفظ يكپارچگي كل ورزش نيست. اين فرض كه چه تيم‌ها و چه ورزشكاران تحت شرايط يكساني رقابت مي‌كنند هدف تمرين و تلاش را مشخص مي‌كند. اگر مشخص شود سيتي قوانين را ناديده گرفته مهم نيست كه چقدر آنها را ناعادلانه مي‌دانسته، آسيب واقعي متوجه تيم‌هايي است كه در طول مسير با سيتي مواجه شدند. شايد بيشترين همدلي با ليورپول باشد كه در يك دهه اخير بيشترين رقابت را براي قهرماني به منچسترسيتي واگذار كرده. به هر حال آنها يكي از موفق‌ترين باشگاه‌هاي تاريخ انگليس هستند كه مي‌توانند با افتخاراتي كه به دست آورده‌اند هواداران‌شان را دلداري بدهند.
اما آنها تنها كساني نيستند كه شكست خورده‌اند. استوك سيتي در سال 2011 فينال جام اف‌اي را به منچسترسيتي باخت. اين اولين فينال بزرگ استوك از سال 1972 بود. سه سال بعد، سيتي ساندرلند را شكست داد تا جام اتحاديه را به دست آورد. چند سال پس از آن، واتفورد در سال 2019 به ومبلي رفت و به قول آندره‌گري «نابود» شد. البته منچسترسيتي در تمام اين بازي‌ها مستحق برد بود. از هر نظر سيتي تيم بسيار بهتري بود. رقباي اين تيم سرنوشت خود را با خوشرويي پذيرفتند. آنها با نتيجه مخالفت نكردند. گري گفت: «ما مي‌دانيم كه آنها چقدر از ما جلوتر هستند.» اينكه سيتي بهتر بود بحثي نيست. در عوض، چيزي كه مورد بحث قرار مي‌گيرد اين است كه آيا اين تيم در موقعيتي بود كه به تمام آن فينال‌ها برسد؟ تمام آن جام‌ها را به دست آورد؟ در حالي كه تحت قوانين و محدوديت‌هاي مشابه ديگران عمل مي‌كرد؟ اگر اين‌طور نبود، هيچ مجازاتي، هرقدر هم سخت باشد، وجود ندارد كه آنچه از دست رفته را بازگرداند.