كاش مثل بچه‌هاي هلال‌احمر بوديم
بهروز بهزادي
در باب تقديرنامه رسمي فدراسيون بين‌المللي صليب سرخ جهاني به هلال‌احمر ايران
نامه فرانچسكو روكا، رييس فدراسيون بين‌المللي جمعيت‌هاي صليب سرخ و هلال‌احمر را كه در تحسين ايران نوشته بود، خواندم و به جوانان وطنم افتخار كردم. بعد از جايزه هانري داويسون كه بالاترين نشان فدراسيون‌هاي صليب سرخ است و پارسال به خاطر كمك هلال‌احمر ايران به واكسيناسيون مردم ايران با تهيه بيش از 130ميليون دوز، اين مدال را با راي‌گيري به ايران دادند، حالا هلال‌احمرمان در بين بيش از ۱۸۰ جمعيت ملي و 100كشور كمك‌رسان به زلزله‌زدگان تركيه و سوريه، تنها كشوري شده كه حايز تقديرنامه رسمي فدراسيون بين‌المللي صليب سرخ جهاني شده و تقديرنامه بالا بلند و فاخر سالانه را از بين اين همه كشور از آن خود كرده است. در جايي از نامه با استانداردها و رعايت پروتكل‌هاي بين‌المللي، رييس فدراسيون آورده است: «بله . دنيا هم زحمت و تلاش ما را مي‌بيند و هم اگر زخمي بزنيم آن را خواهد ديد.» رييس فدراسيون نوشته: «بي‌شك، قدردان پاسخ بشردوستانه‌اي كه جمعيت هلال‌احمر شما در سطح ملي در منطقه خوي و در چندين استان متاثر از حوادث داد، هستيم.» اين همان زبان مشترك ايرانيان است كه سعدي فرمود: بني‌آدم اعضاي يك پيكرند. من شخصا تلاش‌هاي جوانان كشورم را هم تحسين مي‌كنم. كاش وظايفي را كه بر دوش هلال‌احمر در خوي نبود، به اين جوانان حواله نمي‌دادند. صداقت بي‌حاشيه اين خدمت به دوشان و سرخ جامه‌هاي ملت ايران در خوي و تركيه و سوريه، موجب نامه رسمي رييس فدراسيون و پيام سالانه به كشورمان شده است. وقتي تلويزيون تركيه جوان ايراني را نشان مي‌دهد كه به يك خانواده تركيه‌اي كه عروس و داماد را از دست داده‌اند، پرچم ملي‌شان را مي‌دهد، قلب‌هاي بشردوست دو تبار ترك و ايراني به هم نزديك مي‌شود.
خدمت به انسان‌ها كم و كاستي هم داشته باشد، اما انسانيت دين مشترك بني‌آدم است و بايد آن را تحسين كرد. كاش اين ديپلماسي تسخير قلوب در بخش‌هاي ديگر نظام و كشور هم بود و مطمئنم مثل هلال‌احمر مدال افتخار مي‌گرفت. اين تسخير قلوب مردم داخل و همسايگان و هر جاي جهان به هم پيوسته، مسير سبز انسانيت ماست.
اين روحيه مردمي بايد باشد و اگر زخم زبان ما اهالي رسانه نيشي مي‌زند، اين بچه‌هاي امدادگر را از كاهش رنج مردم باز ندارد و مردم را در خوي و سي‌سخت و تركيه و حلب غيور‌تر سازد. باور كنيد، ذوق من به خاطر تحسين‌هاي يك مرجع جهاني نيست، توجه دادن به برتري ايرانيان در انسان‌دوستي و استقبال جهان از آن است. زبان فهم جهان چون چنين است، به همين زبان با آنها حرف بزنيم تا چهره زيباي ايران زير تبليغ تيغ به دستان نيفتد.