در فاصله دو شهر
بلکه با فراخ‌تر کردن عرصه بروز خلاقیت میان هنرمندان، زمینه پیدایش هنر مفهومی و مینیمالیسم در امريكا و سرایت آن به جهان را فراهم آوردند و بر قدرت نرم خود افزودند. در واقع امريكایی‌ها با تسلط بر مفهوم ژئوکالچر و ژئوپلیتیک هنر توانستند در جهانِ اندیشه و هنر به هژمونی دست یابند. در دنیای امروز، ژئوپلیتیک نوین، ترکیبی از مفاهیم ژئوپلیتیک کلاسیک، ژئواکونومیک و ژئوکالچر است. ژئوکالچر ترکیبی از فرآیندهای مکانی-فضایی قدرت فرهنگی میان بازیگران متنوع و بی‌شماری است که در لایه‌های مختلف اجتماعی و در عرصه محیط یکپارچه سیاره زمین به نقش‌آفرینی پرداخته و در تعامل دايمی با یکدیگر به سر می‌برند و بر اثر همین تعامل مداوم است که در هر زمان چشم‌انداز فرهنگی ویژه‌ای در جهان خلق می‌شود. از این‌رو ساختار ژئوکالچر جهانی بیانگر موزاییکی از نواحی فرهنگی کوچک و بزرگی است که محصول تعامل‌های مکانی- فضایی قدرت فرهنگی‌اند که در طول و به‌موازات یکدیگر حرکت می‌کنند. (طاهری و دیگران) قدرت نرم نیز صرفا نفوذ نیست بلکه قدرت نرم توانایی جذب است و از طریق نهادها و ساختارها و فرهنگ و ایدئولوژی صورت می‌گیرد. دولت‌ها از کانال‌های مختلف برای استفاده از قدرت نرم بهره می‌برند. (همان) در شرایطی که ایران طی سال‌های گذشته از راهبرد تنش‌زدایی منطقه‌ای و بینالمللی دور مانده و گرفتار سیاست‌های دفعی، حذفی و انواع تحریم‌ها شده، همسایگان ایران بیکار ننشسته‌اند و از طریق فرهنگ و هنر و رسانه به افزایش قدرت نرم خود در منطقه می‌اندیشند. نبود هدف و برنامه فرهنگی و هنریِ روشن و خلأ سیاستگذاریِ ایران در حوزه ژئوکالچر، تقدیم موقعیتی یگانه به همسایگانی است که اهمیت حوزه فرهنگ و هنر را درک کرده و برای کسب سهم بزرگ‌تری از تبادلات فرهنگی و هنری منطقه به برگزاری مناسبت‌ها، کنسرت‌ها، نمایشگاه‌ها، حراج و آرت‌فر و جذب هنرمندان روی آورده‌اند. در حوزه هنرهای تجسمی، آرت‌فر دبی در شانزدهمین دوره خود که در اسفندماه برگزار شد، به عرصه‌ای مهم در تبادلات هنری تبدیل شده که آثار تعدادی از هنرمندان ایرانی را هم به نمایش گذاشت اما حضور تعداد انگشت‌شماری از گالری‌های ایرانی یکی از نشانههای ضعف برنامه‌ریزی هنری در داخل ایران است. آرت‌فر دبی با مشارکت اسپانسرهای مختلف برگزار می‌شود اما اداره فرهنگ و هنر دبی شریک استراتژیک آرت‌فر است و قطعا با آگاهی از وضعیت کنونی منطقه، سیاست‌های خود را دنبال می‌کند. دبی با فراهم کردن زمینه‌های مناسب توانسته میزبان شعبه گالری مشهور Perrotin فرانسه و حراج کریستیز باشد و به قطب مهم تبادلات هنری در منطقه تبدیل شود. کشور ترکیه نیز با برگزاری آرت‌فر استانبول که شهریورماه برگزار می‌شود، تلاش دارد تا علاوه بر اینکه سهم مهمی از بازار هنر تجسمی منطقه را به دست می‌آورد، در حوزه توریسم نیز بهره‌برداری حداکثری کند. ترکیه همچنین توانسته با معرفی قونیه به عنوان شهر مولانا و برگزاری رویدادهای فرهنگی، ثبت خوشنویسی اسلامی در یونسکو و برگزاری انواع جشنواره‌های فرهنگی و هنری جایگاهی شایسته و معتبر برای خود ایجاد کند.
در این شرایط، طبق آمار ارايه‌شده در وبسایت آرت چارت، عملکرد بازار هنر ایران در 12 ماه سال گذشته روندی منفی را تجربه کرده و به نرخ رشد سالانه منفی 42 درصد رسیده است. گالری‌های هنری نیمی از سال گذشته غیرفعال بودند؛ آرت‌فر هم در ایران برگزار نمی‌شود. در بازار داخلی، حراج تهران به عنوان نهادی مستقل و خصوصی، مهم‌ترین مارکت هنر ایران است اما با اینکه بخش هنر معاصر آن در تیرماه 1401برگزار شد، بخش هنر مدرن که اغلب در نیمه دوم سال برگزار می‌شد، احتمالا به دلیل فراهم نبودن شرایط مناسب، برگزار نشد.
به گواه متخصصان امر، خلاقیت و توان هنرمندان ایرانی و پتانسیل هنری ایران در حوزه تجسمی نسبت به منطقه بسیار بالاتر است اما ضعف سیاستگذاری هنری و بی‌توجهی مسوولان به اهمیت هنر موجب شده هنرمندان ایرانی اغلب در گمنامی و سرگردانی برای ارايه آثارشان به‌سر برند و از حمایت کشور خود جهت معرفی در عرصه‌های هنری جهان محروم بمانند. در سال‌های اخیر حتی ارسال آثار به خارج از کشور به دلیل بروکراسی موجود و لزوم اخذ مجوز به کندی و سختی انجام می‌شود و همه اینها گواهی بر این است که هنر ایران نیازمند دلسوزانی کلان‌نگر است که توانایی ایجاد وضعیت رقابتی در منطقه را داشته باشند و راه بالندگی هنر ایران را هموار کنند.
دولتمردان و سیاست‌گذاران ایران یکبار با اعمال سانسور، فشار و کنترل مطبوعات، مرجعیت مطبوعات داخلی را ازبین برده و موجب تقویت رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور شدند؛ این تجربه ناخوشایند در سینما به نوع دیگری تکرار شده و در حال حاضر هم با عدم حمایت جدی از هنر و خلأ برنامه‌ریزی بلندمدت در زمینه فرهنگی و هنری، عرصه را بر قدرت‌افزایی همسایگانی خالی کرده‌اند که نه پتانسیل هنری ایران و نه موقعیت و جایگاه تاریخی ایران در پیوند فرهنگ‌ها را دارند.
منابع
علیرضا سمیع‌آذر؛ تاریخ هنر معاصر جهان. اوج و افول مدرنیسم؛ نشر نظر؛ چاپ چهارم 1395
مسعود طاهری، غلامحسین حیدری، عزت الله عزتی؛ تحلیل معادلات قدرت جهانی در بستر ژئوکالچر؛ تقابل، رقابت یا همكاری؛ فصلنامه علمی- پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی؛ سال دهم شماره چهارم؛ پاییز1397
زهرا کرانی؛ تاثیر منطقه‌ای ژئوکالچر بر روابط ایران و کشورهای آسیای مرکزی؛ فصلنامه مطالعات آسیای جنوب غربی؛ سال دوم شماره 5، بهار 1398
رضا میرزاخانی، مصطفی رستمی؛ نقش مراکز قدرت در پیکره‌بندی اپیستمه و تاثیر آن بر اقتصاد هنر؛ ارايه در اولین همایش بینالمللی نوآوری و تحقیق در هنر و علوم انسانی
رضا شعبانی، ولی دین‌پرست؛ مهاجرت هنرمندان ایرانی به عثمانی؛ اواخر دوره تیموریان و اوایل دوره صفویه؛ فصلنامه علمی- پژوهشی تاریخ اسلام و ایران دانشگاه الزهرا؛ سال بیستم؛ شماره 85 سال 1398
کفایت کوشا؛ مهاجرت هنرمندان ایرانی به هند در دوره صفوی؛ آینه میراث، سال دوم شماره سوم 1383
وبسایت آرت‌چارت