جشن بيكران در ناپل
ما با فوتبال زيباتر شديم؛ حتي زيباتر از بقيه
گروه ورزش
تب سور و سات گريبان ناپل را گرفته است. شهري جنوبي در ايتاليا كه مدت‌ها توسط قدرت‌هاي شمالي اين كشور مورد تمسخر قرار مي‌گرفت، اما اين روزها آنها در حال تاجگذاري در فوتبال ايتاليا هستند.
ناپل در جشن‌هايي هذياني منفجر شده است، زيرا تيم فوتبال اين شهر به كسب اولين عنوان قهرماني خود در سري آ در 33 سال گذشته نزديك‌تر شده است. موفقيتي فراتر از فوتبال براي اين شهر جنوبي ايتاليايي كه اغلب مورد تمسخر قرار مي‌گيرد. حالا غريو غرور در شهر طنين‌انداز شده است.
ناپولي اميدوار بود در فاصله 6 بازي تا پايان ليگ به قهرماني اسكودتو برسد، اما تساوي يك-يك اين تيم مقابل سالرنيتانا در ورزشگاه مارادونا به اين معني بود كه بايد چند روز جشن رسمي را به تعويق بيندازد.
با اين حال، ناپولي با 18 امتياز برتري نسبت به تيم دوم در جدول قهرماني را براي خودش قطعي كرده است. همين باعث شد بعد از بازي اينتر و لاتزيو كه با برد افعي‌ها همراه شد، آتش بازي به راه بيفتد، ماشين‌ها بي‌وقفه غوغا كنند و مردم در خيابان‌ها و بالكن‌هاي خانه‌هاي‌شان به رقصيدن بپردازند. بسياري از مردم پرچم‌هايي را با تصوير اسطوره فقيدشان به اهتزاز درآوردند؛ ديگو مارادونا كه ستاره ناپولي در زمان كسب آخرين اسكودتو در سال 1990 بود و حضوري جاودانه در اين شهر دارد.
«ما 33 سال است كه چنين چيزي را نداشتيم!» جوزپينا اسكاتي درحالي كه با يك آهنگ كلاسيك ناپلي در بالكني نزديك مي‌رقصيد و آواز مي‌خواند، اين جمله را گفت. «توصيف اهميت اين قهرماني دشوار است، اما اين چيزي است كه ما در درون خود احساس مي‌كنيم. حتي اگر طرفدار فوتبال نباشيد، نمي‌توانيد در اين شادي باورنكردني غرق نشويد.»
به سختي مي‌توان كسي را پيدا كرد كه طرفدار فوتبال در ناپل نباشد. شهري فقيرانه كه به طور سنتي مدت‌ها توسط قدرت‌هاي شمالي ايتاليا كنار گذاشته شده بود و تنها در طول دوره هفت ساله موفقيت‌آميز با مارادونا بود كه ناپولي در دهه 1980، غرور خود را دوباره كشف كرد.
كونستا اسپوزيتو شهروند 63 ساله با تاج آبي درحالي كه روي چهارپايه در وسط خياباني شلوغ و باريك در منطقه فورسلا در مركز تاريخي ناپل نشسته است، ساعت‌ها قبل از بازي ناپولي مقابل سالرنيتانا جشن را شروع كرده بود.
او گفت: «شوهر فقيد من از طرفداران پر و پا قرص ناپولي بود، بنابراين من هم براي او جشن مي‌گيرم. مي‌خواهم اين لحظه خاص را زندگي كنم.» او ادامه داد: «ناپل هميشه شهر مهمي بوده است، اما بسياري ما را مردمي پست‌تر مي‌دانستند. برنده شدن در اين فصل نشان مي‌دهد كه ما انسان‌هاي زيبايي هستيم. حتي زيباتر از بقيه.» او در پايان گفت: «از مردم بپرسيد كه چرا پيروزي اسكودتو براي شهر اين‌قدر مهم است و يك پاسخ رايج اين است كه اين قهرماني خيلي بيشتر از فوتبال است.»
در اوايل ماه مارس، زماني كه ناپولي به طور جدي از باقي مدعيان خودش را جدا كرد به صدر جدول صعود كرد، شكوه و جلال در چشم مردم شهر درخشيد و مقدمات برگزاري جشن آغاز شد.
مردم در محله‌هاي شهر پول خود را پاي تزيينات ريختند و خيابان‌ها را با پرچم‌ها و بنرهايي كه رنگ‌هاي آبي و سفيد لباس تيم را نشان مي‌دادند،
پر كردند. در يكي از بنرها در فورسلا نوشته شده بود: «روز مورد انتظار فرا رسيد. حالا بياييد از لحظه موردنظر لذت ببريم.» ديگري نوشته بود: «اول ناديده گرفته شديم، سپس مورد تمسخر قرار گرفتيم... حالا ما قهرمان هستيم.»
در سمت ديگر هنرمندان تتوكار درحالي كه طرفداران خود را به استوديوهاي‌شان براي جشن گرفتن اين مناسبت فرا مي‌خواندند، تجارت بزرگ و پرسودي انجام دادند. يكي از بچه‌ها كه صبح يكشنبه با والدينش در كافه‌اي در پياتزا دانته نشسته بود، حرف «N» را روي موهايش تراشيده بود .
تب پارتي در خيابان‌هاي باريك منطقه‌اي محروم در نزديكي منطقه Sanità، جايي كه خانواده‌هاي قديمي نسل اندر نسل در خانه‌هاي يك طبقه معروف به كيس باسي زندگي مي‌كنند، حتي بيشتر ملموس بود. «مردم در اين اطراف هزينه زيادي براي تزيينات كرده‌اند. چگونه مي‌توانيم روي ناپولي تيم شهر خودمان سرمايه‌گذاري نكنيم؟» ماريانا سولامي اين را گفت. او ادامه داد: «ما مي‌خواهيم هيجان خود را به دنيا نشان دهيم و اينكه قلب داريم چيزي كه شمال ندارد.»
عكس‌هاي بازيكنان تيم ناپولي به خصوص ويكتور اوسيمن، ستاره نيجريه‌اي اين تيم در همه جا به چشم مي‌خورد .
اما روح مارادوناي فقيد، با زيارتگاه‌هايي كه به ستاره آرژانتيني اختصاص داده شده است، در ناپل وجود دارد. چه در گوشه خيابان، چه در رستوران‌ها يا مغازه‌ها. فرانچسكو براسلو، مدير بار هتل، گفت: «براي ناپلي‌ها، مارادونا چه زنده و چه مرده فوق‌العاده است. او نه تنها به خاطر فوتبالش، بلكه به اين دليل كه از مردم ناپل در سراسر جهان دفاع كرد، مورد قدرداني قرار مي‌گيرد.»
تصاوير ديگري از ديگو مارادونا اسطوره ناپولي در ميان رنگ‌هاي آبي و سفيد باشگاه در يكي از خيابان‌هاي ناپل ديده مي‌شود. گائتانو پانه گفت زماني كه ناپولي آخرين اسكودتو خود را برد، 11 ساله بود. به ياد دارم كه عمويم ماشينش را آبي رنگ كرد و من و پسر عمويم كه سفيد و آبي بوديم، از بالاي آن بالا رفتيم و درحالي كه به قفسه چمدان بسته شده بوديم عمويم شروع به رانندگي كرد. اين يك جشن باور نكردني بود و به ما كمك كرد تا نسبت به شهر احساس غرور كنيم. همان‌طور كه مارادونا انجام داد، او هميشه پادشاه ناپل و فوتبال خواهد بود.»
منبع: گاردين