كشورهاي حاشيه خليج فارس التماس ميكنند و ما فراري ميدهيم
پرسپوليس- هوادار، نبردي بيهوادار!
بازي دوم از مرحله نيمه نهايي رقابتهاي جام حذفي امروز و ساعت 18:30 برگزار ميشود و دو تيم پرسپوليس و هوادار در ورزشگاه دستگردي به مصاف هم ميروند تا تكليف يك فيناليست ديگر اين دوره از رقابتها مشخص شود. اين بازي در شرايطي برگزار ميشود كه مجوز حضور تماشاگر صادر نشده و علاقهمندان اجازه ورود به ورزشگاه را نخواهند داشت! به اين ترتيب پرسپوليس در اولين بازي پس از قهرماني در ليگ برتر بايد بدون تماشاگر به مصاف ميزبانش در تهران برود؛اتفاقي كه در ديگر كشورها نه تنها رخ نميدهد بلكه در بسياري از كشورهاي همسايه مثل قطر و امارات براي حضور تماشاگر در استاديوم جوايز چند هزار دلاري تعيين ميكنند، سياستي كه با وجود سرمايهگذاريهاي كلان در جذب ستارههاي بزرگ كشورهاي اروپايي و امريكايي و امكانات زياد مثل ورزشگاه فوق مدرن با شكست مواجه شده و مردم اين كشورها روي خوشي به فوتبال نشان نميدهند. اما در كشور ما شرايط برعكس است! سالهاست كه ورزشگاه مدرني در تهران ساخته نشده يا دو تيم بزرگ و پرطرفدار پايتخت هنوز زمين تمرين مناسبي ندارند و هواداران اين دو تيم براي تماشاي تمرينات و بازيهاي تيمهاي مورد علاقه خودشان بايد هزينه زيادي بپردازند. اما به دليل عشق به فوتبال و اين تيمها تمام سختيها را به جان ميخرند به اين اميد كه بازيكنان تيمهايشان را از نزديك ببينند و از آنها حمايت كنند.
در اين شرايط به جاي آنكه مسوولان ورزش و فوتبال بستر مناسبي فراهم كنند تا از اين سرمايه بزرگ هواداري نهايت استفاده را ببرند هربار تصميماتي گرفته ميشود كه تعجببرانگيز است. آن قدر كه به نظر ميرسد مسوولان مربوطه علاقهاي به حضور علاقهمندان در ورزشگاهها ندارند! اگر غير از اين است چطور ميشود قهرمان ليگ براي بازي پسا قهرماني هوادارانش را پشت دربهاي استاديوم ببيند؟ از آن سمت اگر تيمهايي مثل هوادار از داشتن امكانات اوليه فوتبال مثل استاديوم استاندارد محروم هستند چطور به اين تيمها اجازه حضور به ليگ برتر داده ميشود؟ چرا تاوان نداشتن شرايط ميزباني يك تيم را بايد هواداران فوتبال بپردازند؟ البته اين شرايط بد فقط براي هوادار نيست و ديگر تيمها از قبل و حالا فقط نام ليگ برتري را يدك ميكشند و در تدارك امكانات حرفهاي براي برگزاري يك بازي با تيمي پرهوادار عاجز هستند.
تيمهايي مثل هوادار و پيكان و چند تيم ديگر كه در بازي مقابل تيمهاي بزرگ خواهان اجراي عدالت هستند و اجراي عدالت براي آنها مفهومش همان منع حضور هواداران پر شور دو تيم پرطرفدار پايتخت در زمان ميزباني آنهاست! عدالتي كه بيشتر شبيه به ظلم در حق فوتبال دوستان است تا شرايطي برابر.
البته كه نبايد فراموش كرد در نهايت مقصر اصلي چنين وضعيتي مقامات تصميمگير هستند و نه يك باشگاه.