12 جواني كه تصميم گرفتند زودتر باشگاه‌هاي بزرگ خود را ترك كنند و درنهايت اين باعث شد وضعيت بسيار بهتري پيدا كنند. اين درسي است براي كساني كه در اين تابستان نياز به شنيدن آن دارند: تعداد زيادي از ستارگان بودند كه پس از رها شدن از قيد يك باشگاه بزرگ رشد كردند.
البته كه قطعا فوتبال خطي نيست. اينكه شما از يك باشگاه بزرگ شروع مي‌كنيد، به اين معني نيست كه در آنجا فوتبال خودتان را به پايان مي‌رسيد.
تاريخ مملو از مرداني است كه تنها در يك باشگاه بازي كردند. بازيكناني در يك قدرت فوتبالي ظهور كردند و ميراثي را در آن غول اروپايي به‌جا گذاشتند. اما به همان اندازه، همه نمي‌توانند چنين مسيري را دنبال كنند. كساني هستند كه نمي‌توانند آن‌طور كه براي اولين‌بار در يك باشگاه بزرگ معرفي مي‌شوند كار را ادامه دهند.
نام بعضي از آنها ديگر هرگز به گوش نرسيد. اما اين 12 تا؟ آنها براي رشد بيرون آمدند و روي پاي خود ايستادند.
1. ماركو رويس (بوروسيا دورتموند)
يكي از معدود بازيكنان بوروسيا دورتموند كه بايرن‌مونيخ هرگز به دنبال جذب او نبود. رويس به‌رغم اينكه هميشه به باشگاه‌هاي بزرگ‌تر لينك شده عمدتا به دليل سابقه مصدوميت ناچيز، در سيگنال ايدونا پارك باقي مانده است.
اين مهاجم پس از اينكه در سال 2006 خيلي لاغر به نظر مي‌رسيد توسط BVB كنار گذاشته شد. اما به زودي نشان داد كه بدن سبك لزوما چيز بدي نيست. او ابتدا در روت وايس آهلن و سپس بوروسيا مونشن گلادباخ - جايي كه دورتموند او را دوباره به خدمت گرفت - درخشيد.
2. كلاوس يان هانتلار (PSV)
او ممكن است در آژاكس يك بازيكن محبوب باشد، اما هانتلار در واقع كار خود را در رقيب سرسخت آژاكش يعني PSV آغاز كرد. اين مهاجم كه در سال 2000 قرارداد امضا كرد، قبل از اينكه به صورت قرضي به De Graafschap و AGOVV برود، زيرنظر گاس هيدينك تنها بازي خود را انجام داد.
تلاش ستاره هلندي براي پيشرفت باعث شد او با قراردادي دائم در سال 2004 به هيرنوين برود. 39 گل در 60 بازي آژاكس را متقاعد كرد كه دو سال بعد 9 ميليون يورو براي به خدمت گرفتن او بپردازد.
3. خوان ماتا (رئال مادريد)
ماتا بهترين ارتباط را با والنسيا در اسپانيا دارد، بنابراين به راحتي مي‌توان فراموش كرد كه اولين بازي او در لاليگا با رئال مادريد كاستيا در سال 2006 انجام شد. 10 گل در 39 بازي باعث جلب‌توجه لُس‌چه شد كه با اعمال بند آزادسازي در قراردادش، اين بازيساز را به خدمت گرفت. ماتا سپس در سال 2011 اسپانيا را با انگليس عوض كرد و با 23.5 ميليون پوند به چلسي پيوست.
4. رون رابرت زيلر (منچستريونايتد)
زماني رسيد كه منچستريونايتد داشت از تصميم خود براي كنار گذاشتن زيلر از اولدترافورد در سال 2010 پشيمان مي‌شد. اما در واقعيت، خيلي بعيد بود كه او بتواند ادوين فن در سار را نيمكت‌نشين كند. دروازه‌بان آلماني پس از ناكامي در رسيدن به موفقيت تحت هدايت سرالكس فرگوسن به هانوفر پيوست و دو بازي قرضي براي نورثهمپتون تنها چيزي بود كه او از انگليس با خود برد. زيلر پيش از پيوستن به لستر در تابستان 2016، تقريبا 200 بار در بوندسليگا بازي كرد. پس از ناكامي در ربودن پيراهن شماره يك از كاسپر اشمايكل، با اشتوتگارت به بوندسليگا بازگشت و يك بار ديگر از فوتبال معمولي لذت برد.
5. لويك رمي (ليون)
رمي در سال 2007 با ليون قهرماني ليگ يك را به دست آورد، اما نقش او در موفقيت اين باشگاه جزيي بود. زماني كه نيس در سال 2008 با پيشنهاد 8 ميليون يورويي براي اين بازيكن ركورد نقل و انتقالاتش را شكست، OL مانعي براي جدايي اين مهاجم نداشت. اين حركت نتيجه داد زيرا او در 68 بازي 26 گل در ليگ به ثمر رساند. اين مهاجم پيش از امضاي قرارداد با چلسي در تابستان 2014، نماينده مارسي، كوئينزپارك كيو پي آر و نيوكاسل بود. پس از يك دوره مفيد در لاس پالماس اسپانيا، او در تابستان 2018 با ليل به فرانسه بازگشت.
6. ساموئل اتوئو (رئال مادريد)
اتوئو در بارسلونا سه قهرماني لاليگا و دو قهرماني ليگ قهرمانان اروپا را به دست آورد، اما دوران حرفه‌اي او در آن سوي كلاسيكو آغاز شد. اين بازيكن كامروني كه تنها 3 بار براي رئال مادريد در لاليگا بازي كرد، مدتي را به صورت قرضي در لگانس، اسپانيول و مايوركا گذراند تا اينكه در سال 2000 براي هميشه به رئال مادريد پيوست.
بارسا چهار سال بعد اتوئو را با 24 ميليون يورو به كاتالونيا آورد و او با دو قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا و سه قهرماني در لاليگا به يكي از بازيكنان كليدي تحت هدايت فرانك رايكارد و پپ گوارديولا تبديل شد.
7. پل پوگبا (منچستريونايتد)
آگوست 2016 اولين‌باري نبود كه پوگبا با منچستريونايتد قرارداد امضا كرد: اين بازيكن فرانسوي ابتدا در سال 2009 به شياطين سرخ پيوست، اما تمايل او به قرار گرفتن در تركيب ثابت منجر به جدايي او سه سال بعد شد.
اين هافبك پس از اينكه اينتر و رم شانس جذب او را رد كردند، به يوونتوس رفت و چهار سال را در تورين گذراند تا اينكه يونايتد مبلغ 89.3 ميليون پوندي خرج كرد تا او را قبل از فصل 2016/17 به شمال غرب بازگرداند. طبيعتا وقتي او در سال 2022 با انتقال آزاد يونايتد را ترك كرد، تنها يك مكان براي او وجود داشت.
8. سسك فابرگاس (بارسلونا)
فابرگاس متولد بارسلونا در سال 2003 كاري غيرقابل تصور را انجام داد و باشگاه دوران كودكي خود را كنار گذاشت و به آرسنال آرسن ونگر پيوست. اما او به طور فزاينده‌اي براي شمال‌نشين‌هاي لندن اهميت پيدا كرد. او اولين بازي خود را در 16 سالگي در سال 2003 انجام داد و بعدا در سال 2009 كاپيتاني باشگاه را به دست آورد. شانس پيوستن مجدد به بارسلونا دو سال بعد آن‌قدر خوب بود كه نتواند آن را رد كند. پس از سه سال نسبتا ناخوشايند در بازگشت به خانه، او در سال 2014 با چلسي به ليگ برتر بازگشت.
9. سرژ گنابري (آرسنال)
اين مهاجم متولد اشتوتگارت در سن 16 سالگي به آكادمي هيل‌اند آرسنال پيوست و به نظر مي‌رسيد كه روزي براي تيم اصلي به ميدان خواهد رفت. اما انتقال قرضي او به وست برومويچ آلبيون پيشرفت او را مختل كرد. پوليس آن سال‌ها به روزنامه
Express & Star درباره برنده آينده ليگ قهرمانان اروپا گفت: «سرژ براي انجام بازي‌هاي بزرگ به اينجا آمده است، اما او در حال حاضر براي من در آن سطح نبوده است تا ماموريتش را انجام دهد.» گنابري به آرسنال بازگشت. او تصميم گرفت كه مي‌خواهد به خانه برود. پس ابتدا انگليس را به مقصد هوفنهايم ترك كرد و در نهايت با قراردادي دائم به بايرن مونيخ رفت.
10. آلوارو موراتا (رئال مادريد)
فلورنتينو پرز عاشق بند بازپرداخت است. رييس
رئال مادريد وقتي موراتا در سال 2014 به يوونتوس رفت، عاقلانه روي آن اصرار داشت. اگرچه اين مهاجم جوان با استعداد در اولين‌بار نتوانست كريم بنزما را براي رسيدن تركيب اصلي مادريد شكست بدهد، اما كيفيت خود را با گلزني نشان داد. چند بازي بزرگ در ايتاليا از جمله مقابل مادريد در نيمه نهايي ليگ قهرمانان هم در پرونده‌اش ثبت شد.
پرز در ژوئن 2016 بند بازپرداخت را فعال كرد. موراتا 20 گل در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند و چلسي 60 ميليون پوند براي به خدمت گرفتن او پرداخت كرد.
11. آدرين رابيو (منچستر سيتي)
شايد آب و هوا پيشرفت او را به تعويق انداخته بود، اما رابيو در سال 2008 چندان تمايلي به ماندن در منچستر نداشت (به خاطر داشته باشيد، او در طول دوران جواني‌اش هم تمايلي به ماندن در جايي نداشت). اين هافبك تنها شش ماه را در آكادمي منچسترسيتي گذراند و سپس به خانه خود در فرانسه بازگشت و مادرش بعدا ادعا كرد كه با پسرش بدرفتاري شده است. رابيوت فكر مي‌كرد وقتي در آوريل 2016 در ديداري حساس مقابل سيتيزن‌ها در ليگ قهرمانان اروپا گل زد، جايگاه خودش را به دست آورده است. با اين حال تيم مانوئل پلگريني پيروز شد و به نيمه نهايي صعود كرد. او پس از پايان تلخ دوران حرفه‌اي خود در PSG به صورت رايگان به يوونتوس پيوست.
12. جرارد پيكه (منچستريونايتد)
در سال 2008، سر الكس فرگوسن تصميمي گرفت: جاني ايوانز يا جرارد پيكه؟ آينده نگري مي‌گفت كه اين تصميم آساني بود، اما در آن زمان پيكه هيچ كس را به چالش نمي‌كشيد. اين مدافع متولد بارسلونا كه در پشت دو نفره ريو فرديناند و نمانيا ويديچ گير كرده بود، تصميم گرفت در سال 2008 دوباره به باشگاه دوران كودكي خود بپيوندد. با تنها 5 ميليون پوند! او خريدي درخشان براي بارسا بود و تقريبا تمام افتخارات بزرگ موجود را به دست آورد؛ از جمله قهرماني‌هاي فراوان ليگ اسپانيا و سه مدال طلا در ليگ قهرمانان.
منبع: فورفورتو