ماموريت غيرممكن انتخاب رييسجمهور لبنان
ولي با ضعيف شدن متعمدانه حمايتهاي مالي سعوديها از لبنان و نيز تحريمهاي اعمال شده ازسوي ايالات متحده، اهداف طايفهاي و مذهبي مجددا در صدر برنامههاي بسياري از جريانهاي لبناني قرار گرفتند درحالي كه وابستگيهاي فرامرزي نيز در لبنان يك انگ محسوب نشده، بلكه شاخصي است كه افراد با آن شناخته ميشوند. بايد اعتراف كرد، اگر بخواهيم مصداق دوگانگي مواضع و استانداردها را در جايي از جهان عرب نشان دهيم، لبنان بهترين مكان براي معرفي آن خواهد بود. در ميان اين هرج و مرج مواضع، جان ايف لودريان، فرستاده ويژه رييسجمهور فرانسه همچنان به تكاپو براي يافتن حداقل بستر توافق بين قطبهاي لبناني جهت قرار دادن نقطه اتكاي فعاليتهاي خود در آن است.
گرچه گفته ميشود كه فرانسه و كميته پنجگانه مصرانه به دنبال فراهم كردن شرايط موفقيت ابتكار عمل فرانسه جهت انتخاب صاحب خانه جديدي براي كاخ بعبدا هستند، اما به اعتقاد برخي كارشناسان اين نگراني به شدت وجود دارد كه پاريس به جاي ثبت يك موفقيت در انتخاب رييسجمهور، برگ برنده لبنان را در خاورميانه از دست بدهد و همانند عربستان ترجيح دهد به جاي حضور علني و بازي رسمي، از پشت پرده به دنبال تحقق اهداف و خواستههاي خويش در اين كشور باشد.
به هر شكل تنها برنامه فعلي لودريان تاكيد بر برگزاري نشست گفتوگو بين طرفهاي لبناني زير چتر بينالمللي است، گويي كه تا به امروز رهبران گروههاي لبناني با يكديگر گفتوگويي نداشتهاند يا حداقل نظرات يكديگر را از طريق رسانههايشان پيگيري نكردهاند. ماههاست كه مردم و ناظران سياسي منتظر عبور اختلافات قطبهاي اصلي صحنه سياسي كشور از نقطه بحران هستند تا مسائل به خودي خود حل شوند، اما ظاهرا اين نقطه دورتر از آني است كه حتي توافقات و آشتيهاي منطقهاي يا تلاشهاي بينالمللي هم بتوانند به آن دست پيدا كنند.
برخي رسانهها ماه آگوست را آخرين فرصت براي حل اين معادله چند مجهولي پيش از ورود به بحراني پيچيدهتر اعلام كردهاند، در همين راستا تلاشهاي پيدا و پنهان بينالمللي ضرباهنگ تندتري به خود گرفته است، اما هنوز مشخص نيست كه اين ضربالاجل هم بتواند راه به جايي ببرد، گرچه در لبنان هميشه جا براي معجزه وجود دارد.