برسد به دست آقاي پروين و آقاي كفاشيان
عربستان به ما نمي‌رسد يا ما به عربستان؟
در روزهاي گذشته كه بحث هم‌گروهي ايران با تيم‌هاي عربستاني مطرح شده، اظهارنظرهاي متفاوتي شكل گرفته است. يكي از گزاره‌هايي كه برخي كارشناسان و مديران فوتبال مطرح كرده‌اند اين مساله بوده كه صرفا پول داشتن و خريدهاي گران‌قيمت كمكي به پيشرفت فوتبال اين كشور نمي‌كند. به عنوان مثال روز گذشته علي كفاشيان رييس سابق فدراسيون فوتبال در جمع خبرنگاران گفت: «عربستاني‌ها هر كاري كنند به ايران نمي‌رسند زيرا ما استعدادهاي خيلي خوبي داريم. ممكن است آوردن بازيكنان خوب، مسكني براي دوره كوتاه آنها باشد اما دليل نمي‌شود فوتبال‌شان هم رشد كند.» همچنين علي پروين اسطوره فوتبال ايران چند روز قبل در مورد آينده فوتبال عربستان پيش‌بيني كرده بود: «با حضور اين ستاره‌ها تكليف بازيكنان خود عربستان چه مي‌شود؟! با اين شرايطي كه فوتبال عربستان پيدا كرده تيم عربستان ضعيف‌ترين تيم جام ملت‌هاي آسيا خواهد بود و شك نكنيد.»
چند كارشناس ديگر هم اظهارنظرهايي شبيه به اين كه فوتبال فقط خرج كردن نيست و ستاره‌هايي كه فله‌اي خريداري مي‌شوند، نمي‌توانند مثمر باشند مطرح كرده بودند.
بحث كردن در مورد تاثيري كه ستاره‌هاي بزرگ و مربيان باكيفيت و زيرساخت‌هاي مناسب بر كيفيت فوتبال يك كشور مي‌گذارند آن‌قدر واضح است كه نياز به بحث ندارد. اما به هر حال چون بحثي مربوط به آينده است، مي‌توان آن را به همان زمان موكول كرد. مثلا چهار سال آينده نشست و در مورد تاثيري كه رونالدو و بنزما و نيمار و سايرين روي فوتبال عربستان گذاشتند، بحث كرد.
اما براي دست‌گرمي هم كه شده امروز با اشاره به برخي نمودهاي واضح مي‌توان ديدگاهي نسبتا مشخص نسبت به حضور ستاره‌هاي بزرگ در ليگ عربستان پيدا كرد. به عنوان مثال بازي النصر با شباب الاهلي امارات را در نظر بگيريد. در اين بازي شباب الاهلي كه خودش جزو تيم‌هاي متمول عربي است و بازيكنان خوبي در اختيار دارد تا دقيقه 87 دو بر يك از النصر پيش بود، اما به فاصله 10 دقيقه با درخشش رونالدو، بروزوويج، تاليسكا و ديگران تيم عربستان سه بار دروازه حريف را گشود و به ليگ قهرمانان آسيا رسيد. النصر درنهايت در مرحله گروهي با پرسپوليس در يك گروه قرار گرفت.
اين كاري است كه ستاره‌هاي فوتبال مي‌كنند. اين همان چيزي است كه فوتبالي‌ها به آن مي‌گويند بازي درآوردن. همان چيزي كه امروز پرسپوليس ندارد چون نمي‌تواند يك مهاجم ششدانگ بخرد، آن‌هم نه با رقمي در حد رونالدو و مانه و... بلكه مهاجمي با رقم نهايتا يك ميليون دلار! مشكلي كه استقلال هم دارد و در بازي با سپاهان كاملا به چشم آمد. در آن بازي آبي‌ها با وجود برتري نتوانستند برنده شوند چون ستاره‌اي كه بتواند روند بازي را عوض كند نداشتند.
اين يك تاثير بسيار ساده و ابتدايي است. در اين شرايط و در حالي كه بسياري از شركت‌هاي پخش مسابقات ورزشي براي پخش بازي‌هاي ليگ عربستان صف كشيدند ما بگوييم عربستان به ما نمي‌رسد و بازيكنان بزرگ به درد نمي‌خورند و عربستان به قهقرا خواهد رفت. يعني به جاي پذيرفتن اين مساله كه كشورهاي حاشيه خليج‌فارس در حال پيشرفت در فوتبال هستند و ما در حال پسرفت سرمان را مثل كبك بكنيم توي برف و پز قهرماني‌هاي نيم قرن قبل را بدهيم.
علي پروين مي‌گويد با وجود ستاره‌هاي بزرگ جايي براي پيشرفت بازيكنان عربستاني نمي‌ماند اما نمي‌گويد چرا در فوتبال ما كه حتي يك بازيكن تاپ خارجي وجود ندارد به اندازه انگشتان يك دست مهاجم گلزن پيدا نمي‌شود؟ چرا پرسپوليس براي خريد دروازه‌بان دوم بايد به مشكل بخورد و يافتن چهار تا دفاع چپ تخصصي چپ پا از پيدا كردن گنج سخت‌تر شده است؟
فوتبال ايران از كشورهاي منطقه عقب افتاده است. چه در بعد زيرساخت و چه در بعد باشگاهي. سال‌هاست ايران قهرمان آسيا نشده و عنوان قهرماني ليگ قهرمانان آسيا را به دست نياورده. مطمئنا با اين وضعيت سال‌هاي دوري فوتبال ايران از موفقيت تمديد خواهد شد مگر اينكه ديدگاه‌ها عوض شود.