ادامه از صفحه اول
سياست‌گذاران ايراني و شباهت با ربات هوشمند
در مورد سياست‌گذاران ايراني، آنگونه كه شواهد نشان مي‌دهد، از بهبود و اصلاح و يادگيري از خطا خبر چنداني نيست و به عكس ظاهرا بر ادامه همان رويكرد سياست‌گذاري اصرار مي‌كنند. نمونه آن نيم قرن قيمت‌گذاري زيان‌بار است. چرا ادامه دارد؟ چون هويت اين سياست‌گذار با آن شكل از تصميم‌گيري عجين شده است. چون وجود عنصر و نيروي بيروني براي ايجاد اصلاح سياست‌ها را نمي‌پذيرد. از جمله بارز‌ترين نمونه‌هاي متاخر اين رويه، كه قبلا هم بوده و اكنون تشديد شده اصرار شگرف بر خالص‌سازي است آن هم در حالي كه عقلاي عالم قرن‌هاست توضيح داده‌اند؛ كه اين عالم به ويژه دوران متأخر عرصه تغيير مداوم است، پس اساسا پديد آمدن «امر خالص» محال است. هرگاه از يك جمع صد نفري با زحمت و هزينه زياد ۵۰ نفر را حذف كنيم تا خالص شويم، در پايان راه متوجه مي‌شويم تغييرات چنان عميق بوده كه نيروي خالص‌سازي شده چند دسته شده‌اند و بايد خالص‌سازي را ادامه داد. بنابراين هر نوع كوشش براي خالص‌سازي آب در هاون كوبيدن است.
مسائل حل‌نشده و تنوع مراجع تصمیم‌گیری
در حالي‌كه در عرصه تصميم‌گيري شايد كمترين ميزان اثر بخشي در برابر حجم گسترده مشكلات مربوط به اين بخش از مديريت باشد! شهر تهران با داشتن بيش از 12 ميليون جمعيت در روز، اكنون درگير گردابي از ابر بحران‌هاي زيستي و اجتماعي و اقتصادي است كه نيازمند رويكردي واحد براي حل آن است. با اين وجود، عملا طي يك دهه گذشته ثابت شده كه هر تلاشي براي هماهنگي تصميم‌گيري‌ها پاسخ مطلوبي را در بر نداشته است! آنگونه كه تلاش‌هايي همچون ايجاد ستاد باز آفريني شهري مستقر در شهرداري تهران براي هماهنگي جهت نوسازي بافت فرسوده عملا راه به جايي نبرد، يا تلاش براي ايجاد رويكرد مشترك نسبت به ترافيك شهري و مبادي ورودي كه آن‌هم نتوانسته كارا باشد! يا ساماندهي كودكان كار و خيابان و حاشيه‌نشيني كه ديگر جاي خود دارد! از جابه‌جايي دكل‌هاي فشار قوي در جوانمرد قصاب در منطقه20 كه منجر به معلوليت بسياري از كودكان اين محله شده تا وجود خلازير و عدم بهره‌گيري از ظرفيت كنار گذر اين محدوده جهت افزايش نظارت اجتماعي و كاهش جرم و تخلف در حاشيه اتوبان شهيد كاظمي و ..... و نوسازي كم‌توان در بافت فرسوده و نا ايمني بازار تهران به عنوان بزرگ‌ترين اثر تاريخي اين شهر جملگي به دليل عدم امكان هماهنگي ميان بخش‌هاي مختلف، بازمانده از حل مشكل شده‌اند ! ازاين‌رو ضرورتي انكارناپذير است كه هسته مديريتي متشكل و واحد براي اداره شهر در جهت رفع مشكل بايد شكل بگيرد كه اين مهم نيازمند واگذاري بخشي از اختيارات دستگاه‌ها و ممانعت از مداخله برخي ديگر است!
- شهري كه امروزه به دليل مهاجرت‌هاي گسترده نيازمند رويكردي متفاوت براي ساماندهي و كنترل جمعيت با تكيه بر منابع زيرساختي است!
- شهري كه نياز به مديريت هوا تنفس در آن همچون نان شب است كه بايد از طريق انحصار كنترل آلودگي هوا را بر عهده مديريت واحد قرار دهد تا جان شهروندان به سلامت بماند!
- شهري كه براي كنترل ترافيك هزينه‌بر و آلوده‌كننده شهري بايد عزمي جدي در توسعه حمل‌ونقل عمومي شهري داشته باشد كه بتواند منفعت سلامت و اقتصاد را براي شهروندان وكشور توامان فراهم كند!
- شهري كه بايد مديريت بحراني جدي را سامان دهد تا در برابر حوادث اصلي يعني فرونشست در مناطق جنوبي و جنوب غربي از يك سو و زلزله از سوي ديگر در كنار سيلاب راهي مطمئن براي سلامت و ايمني شهروندان تدارك ببيند! (زلزله مراكش طي چند روز گذشته و حجم بزرگ خسارت و از دست رفتن جان انسان‌ها بار ديگر اين مهم را يادآور مي‌شود كه خطر در كنار ماست و با اين مدل مديريت امكان خدمات‌رساني و اسكان مردم در اقصا نقاط شهر بسيار دشوار، يا ناشدني است!)
- شهري كه بايد با ايجاد ظرفيت‌ها استحصال آب منابع آبي را مديريت كند!
- شهري كه براي بازيافت روزانه 8-7 تن زباله هنوز درگير ظرفيت‌هاي ديگر نهادهاست و شيرابه‌هاي آرادكوه جان شهروندان را به خطر انداخته !
- شهري كه بايد خدمات فرهنگي و اجتماعي خود را با كمك نهادهاي مردمي به عمق محلات ببرد تا توسعه‌اي متوازن را در شهر تدارك ببيند و ..........
پس بار ديگر تاكيد كنيم كه زنگ خطر شهر نواخته شده، ساختار مديريتي در تهران را تغيير دهيد و به سوي پنجره واحد تصميم‌گيري حركت كنيد تا مشكلات را حل كنيم! لايحه مديريت يكپارچه شهري را از صندوق مجلس به صحن بياوريد و دستگاه‌هاي مرتبط را ملزم به رعايت اين نوع مديريت كنيد و هزينه احتمالي براي خسارات را كاهش دهيد!
شهر نيازمند عزمي ديگر و مديريت از جنس ديگر است به فريادش برسيد! اين شهر، اين كلان شهر جمعيت ميليوني را در خود جاي داده و بايد به عنوان يكي از اساسي‌ترين مسائل كشور به آن نگريسته شود! اين شهر پايتخت ايران است! يادآوري اين نكته حائز اهميت است كه هر مدل حاكميتي براي شهر، نيازمند مشاركت شهروندان است. مدل‌هاي گوناگون همكاري شهروندان در مديريت شهري در شهرها و كشورهاي مختلف قابل مشاهده است كه جملگي آثار مثبتي براي اداره شهر و همكاري شهروندان و مديريت شهري بر جاي گذاشته، از مدل همكاري دولت و مردم (NBN) در روچستر آمريكا گرفته تا مدل‌هاي مختلف محله‌اي در لندن يا ...... ازاين رو لازم است مدل مديريتي در شهر تهران پذيرفته شود كه با رويكرد مديريت واحد نقش شهروندان در آن حياتي و الزامي باشد!
Neighbour building neighbour (https://jurbangeo.ut.ac.ir/article_71195_b71fa4680b4b8043f0da93f323655087.pdf?lang=en)