تيم ملي اميد ايران بار ديگر از رسيدن به المپيك بازماند
مهدويكيا، بزرگترين اسپويل فوتبالي و نيم قرن حسرت
گروه ورزش
مرداد 1401 مهدي مهدويكيا يكي از بزرگترين اسپويلهاي فوتبالي را رقم زد. او كه در آن زمان سرمربي تيم ملي اميد بود بعد از بروز مشكلات بسيار زياد و بيخيالي فدراسيون تحت مديريت ميرشاد ماجدي در جمع خبرنگاران گفت: «اگر قرار است به همين منوال برنامهريزي و همكاري داشته باشيم و تيم اميد به اين شكل بخواهد كارش را پيش ببرد، تا فرودگاه مهرآباد هم نميتوانيم برويم، چه برسد بخواهيم به پاريس (المپيك 2024) برويم.»
تقريبا يكسال (كمي بيشتر) از آن پيشبيني تاريخي تيم ملي اميد ايران با شكست برابر ازبكستان در مرحله نخست مقدماتي انتخابي المپيك پاريس وداعي زودهنگام و باورنكردني با اين رقابتها را تجربه كرد. مليپوشان كشورمان براي رسيدن به دور دوم و اصلي انتخابي المپيك با تيمهاي هنگكنگ، افغانستان و ازبكستان همگروه بودند كه با دو برد و يك باخت در گروه خود دوم شدند و با توجه به دريافت كارت زرد بيشتر نتوانستند در جمع برترين تيمهاي دوم گروهها جواز حضور در دور دوم انتخابي را به دست بياورند. رضا عنايتي و شاگردانش بعد از ثبت اين باخت تاريخي و افزايش سالهاي حسرت ايران براي رسيدن به المپيك به نزديك نيم قرن، راهي هانگژو شدند تا در مسابقات آسيايي حاضر شوند.
بعد از عدم كسب سهميه المپيك توكيو، اين دومين ناكامي متوالي فدراسيون مهدي تاج در رسيدن به المپيك به حساب ميآيد. در حالي كه ردپاي او در يك ناكامي ديگر هم به وضوح قابل رويت است. در سال 1394 كه تيم اميد با محمد خاكپور نتوانست به ريو برسد تاج نايبرييس فدراسيون بود. اما چرا امسال چنين نتيجهاي رقم خورد؟ براي پاسخ به اين سوال بايد به گذشته برگرديم.
شهريور 1400 يعني سه سال قبل از المپيك، مهدي مهدويكيا توسط شهابالدين عزيزي خادم رييس وقت فدراسيون به عنوان سرمربي تيم ملي اميد انتخاب شد. انتخاب مهدويكيا در نوع خودش بسيار جالب توجه بود. اول اينكه او به عنوان يكي از اسطورههاي فوتبال ايران و موسس آكادمي كيا سالها تجربه كار با جوانان را داشت و به نظر انتخابي درست ميآمد و ديگر اينكه او در انتخاباتي كه عزيزي خادم در آن برنده شد به عنوان نايبرييس علي كريمي حضور پيدا كرده بود و به نوعي رقيب رييس فدراسيون محسوب ميشد.
به هر ترتيب انتخاب او با استقبال گسترده هواداران و اهالي فوتبال مواجه شد. همان زمان مقامات فدراسيون و مهدويكيا اعلام كردند تيم ملي اميد با يك برنامهريزي 3 ساله قرار است طلسم ناكامي صعود به المپيك را بشكند. مهدويكيا كه خودش قرارداد ناچيزي بسته بود با هماهنگي فدراسيون چهار دستيار خارجي سرشناس به ايران آورد تا در عرض دو سال يك نسل جديد براي اميدهاي ايران بسازد؛ نسلي كه بتواند راهي پاريس و در جام جهاني 2026 هم عصاي دست فوتبال ايران بشود.
با اين حال از همان زمان تخريبها عليه مهدويكيا شروع شد. آنها كه با حضور مهدي نميتوانستند به مطامع خود در تيم ملي اميد برسند انواع و اقسام انگها را به اسطوره فوتبال ايران وارد كردند. سر ماجراي حضور مهدويكيا در يك ديدار دوستانه فيفا چنان جوي عليه ستاره سابق تيم ملي به راه انداختند كه انگار او قتل كرده! همان فردي كه بعدها به عنوان مدير رسانهاي تيم ملي منصوب شد مهدويكيا را خائن و وطنفروش ناميد! با اين حال تا زماني كه عزيزي خادم در فدراسيون حضور داشت مهدويكيا به كارش ادامه داد و برنامهها را طبق زمانبندي جلو برد.
بعد از اقدام هياترييسه در عزل موقت عزيزي خادم در بهمن 1400 فرصت براي كنار گذاشتن چهرههاي سرشناسي كه او در تيمهاي ملي به كار گرفته بود مهيا شد. ابتدا اسكوچيچ سرمربي تيم ملي، كريم باقري و مهدي هاشميان مربيان تيم ملي، مريم ايراندوست سرمربي تيم ملي زنان حذف شدند و سپس نوبت رسيد به مهدويكيا. مهر ماه سال گذشته و دو ماه بعد از آن پيشبيني مبني بر عدم موفقيت تيم ملي اميد بدون هيچگونه اعلام رسمي مهدويكيا از جمع المپيكيها كنار رفت. اين اقدام توسط مهدي تاج صورت گرفت كه شهريور سال گذشته در رقابت با ميرشاد ماجدي دوباره رييس فدراسيون فوتبال شده بود.
بعد از رفتن مهدويكيا تيم ملي اميد تا ارديبهشت امسال به حال خودش رها شد تا اينكه بالاخره با حمايت امير قلعهنويي، رضا عنايتي به عنوان سرمربي تيم ملي اميد انتخاب شد و در نهايت چهار ماه بعد فاجعه حذف المپيكيها آنهم در مرحله نخست مقدماتي رقم خورد.
حالا و با حذف تيم ملي اميد كلكسيون دستاوردهاي تاج در حال تكميل شدن است. ثبت بدترين شكستهاي تاريخ تيم ملي در جام جهاني، حذف تيم ملي جوانان با شكست مقابل عراق و حذف تيم ملي اميد در مرحله پيشمقدماتي تنها بخشي از عملكرد فدراسيوني است كه يكسال پيش سر كار آمده است. در عين حال با توجه به شرايطي كه تيم ملي زنان در يكسال گذشته تجربه كرده و بايد در ادامه با برخي از قدرتهاي فوتبال جهان روبرو شود، چندان آينده اميدواركنندهاي براي تيم زنان ايران هم متصور نيست. تنها ميماند تيم ملي بزرگسالان كه بايد در آذرماه در جام ملتهاي آسيا به ميدان برود و اين آخرين فرصت فدراسيون براي كسب حداقل يك موفقيت قابل توجه است. اينكه چرا تيم ملي اميدي كه سه سال پيش براساس يك برنامهريزي مدون و با حضور يك چهره كاريزماتيك به عنوان سرمربي كارش را آغاز كرده بود از هم پاشيدند و با تغيير و تحولهاي زياد اوضاع را به جايي رساندند كه مالزي بتواند بالاتر از ايران به مرحله دوم انتخابي المپيك برسد سوال بيجواب اين روزهاي فوتبال است. درست همانطور كه ساير اتفاقات فوتبال ايران مدام بيجواب باقي ميماند. آنچه در اين ميان مبرهن شده حسرت نيمقرني فوتبال ايران براي رسيدن به المپيك است.