نقدي بر يك گفت‌وگو درباره علت وقوع جنگ
بنابراين «تجميع نظرات» امكان‌پذير نيست و مخاطبين نيز بنا به پيش‌فرض‌هاي ذهني كه دارند، يك يا دو نظريه را انتخاب و ساير نظريه‌ها را به چالش مي‌گيرند كه تاثيري در تبيين علت وقوع جنگ ندارد، چنانكه با وجود طرح نظريه‌هاي مختلف، پرسش از علت وقوع جنگ همچنان خودنمايي مي‌كند و در اين گفت‌وگو و در ساير پژوهش‌ها و گفت‌وگوها مورد بحث قرار گرفته و خواهد گرفت. با اين توضيح و با توجه به حضور نسل جديد در جامعه و ضرورت «تبيين علت وقوع جنگ»، چگونه مي‌توان در برابر كثرت نظرات و ابهاماتي كه درباره چگونگي شكل‌گيري آن وجود دارد، به ادراك و تبيين صحيح و متقاعدكننده از رخداد تاريخي علت وقوع جنگ ايران و عراق دست يافت كه در عين حال منطبق با ضرورت جهاد تبيين باشد؟