روياهاي دوست‌داشتني يك فيلمساز جوان

علي عليزاده فيلمساز خوبي است. نمونه كاملي از آن فيلمسازان جواني است كه فيلم ساختن برايشان تفنن و سرگرمي نيست. در فيلم به دنبال دنياي شخصي خودشان هستند. دنيايي كه براي تصوير كردنش نياز به ممارست، سختكوشي، گذشتن از آرامش و آسايش است. شايد به خاطر همين خصوصيات است كه وقتي فيلم قوتار ساخته او در مراسم اختتاميه چهلمين جشنواره بين‌المللي فيلم كوتاه تهران جايزه بزرگ جشنواره در بخش بين‌الملل را دريافت كرد و روانه اسكار شد حس خيلي خوبي پيدا كردم. قوتار فيلم خيلي خوبي است. نگراني‌هاي بصري فيلمسازي اهل درك از شرايط دنيا است. اما اين خوب بودن دليل حس خوبم هست و نيست. يا بهتر بگوييم دليل اصلي خرسنديم از موفقيت علي عليزاده نيست. آنچه به وجدم آورد، تحقق روياهاي فيلمسازي بود كه براي ساخت فيلمش ناگزير به فروش ماشينش شده است. البته اين فروش و گذشتن از مال براي شكل دادن به روياهاي ذهني در عالم فيلم كوتاه يك استثنا نيست و فيلمسازان جوان بسياري براي ساخت فيلم خود اقدام به چنين كارهايي مي‌كنند. منظورم فيلمسازان جوان از طبقات بالاي اقتصادي نيست. كساني كه در اين جشنواره  بودند و پول توجيبي‌شان را براي استفاده از سلبريتي‌ها و بازيگران حرفه‌اي خرج كرده بودند. منظورم دقيقا فيلمسازان جوان و با آتيه‌اي است كه مختصر سرمايه‌اي كه دارند را صرف ساخت فيلم كرده‌اند. البته همه اين نفرات هم پي يك رويا و يك دنيا نيستند. تعداد معدودي همچون علي عليزاده هنگام ساخت فيلم بيش از ديده شدن به خوب ديدن و خلق دنيايي منحصر به‌فرد فكر مي‌كنند. دنيايي كه براي رسيدن به آن بايد بسيار خواند. آن‌هم نه هر كتابي بلكه كتاب‌هايي كه قدرت باز كردن گيرهاي ذهنيت را داشته باشند. بايد فيلم زياد ديد. آن‌هم نه هر فيلمي، بلكه فيلم‌هاي فيلمسازاني كه دنيا را با مكث و درنگ بيشتري ديده‌اند. قوتار محصول يك چنين نگاه و تفكري است. بد نيست بدانيد كه علي عليزاده معتقد است بعد از قوتار بايد زمان زيادي را صرف مطالعه و تماشاي فيلم‌هاي فيلمسازان خوب كند تا براي فيلم بعدي‌اش آماده شود. خوشبختانه با اتفاقي كه افتاد و جايزه بزرگي كه به او تعلق گرفت يك قدم به روياهايش نزديك‌تر شد. اميدوارم تعلق مجسمه اسكار به قوتار او را به تحقق روياهايش نزديك‌تر كند. البته بد نيست اين را هم بگويم كه موفقيت علي عليزاده مي‌تواند دلگرمي بزرگي براي فيلمسازان جوان خوبي باشد كه سينما به دنبال رسيدن به روياهايي است كه ربطي به فروش بالاي فيلم و جذب مخاطب به هر شكلي ندارد.