دختران فوتباليست را از برزخ خارج كنيد!

گروه ورزش

تيم فوتبال خاتون بم نماينده ايران در ليگ قهرمانان آسيا در آخرين بازي خود روز يكشنبه با نتيجه 2-2 مقابل نماينده ازبكستان به تساوي رسيد و درنهايت با يك امتياز از سه بازي به كار خودش پايان داد. چند روز قبل از خاتون، تيم ملي فوتبال زنان ايران هم در مقدماتي المپيك با دو شكست و يك تساوي نتوانست جواز حضور در المپيك را به دست آورد. 

گرچه نمي‌توان به صورت مشخص نتايج باشگاهي با ملي را مقايسه كرد اما به هر حال از برآيند اين دو نتيجه مي‌توان فهميد كه فوتبال زنان ايران در يك برزخ قرار دارد. برزخ داشتن پتانسيل براي پيشرفت از يك‌سو و موانع و مشكلات جهت بالفعل شدن پتانسيل‌ها از سوي ديگر. اين مساله‌اي است كه به سياستگذاري كلي در حوزه ورزش زنان و مخصوصا فوتبال برمي‌گردد و نمي‌توان باشگاه يا يك مديرعامل يا چند مربي را در آن مقصر دانست. 
بياييد شرايط تيم ملي زنان قبل از اعزام به انتخابي المپيك را مرور كنيم. تيم ملي ايران از لحاظ امكانات شرايط قابل قبولي نداشت. مدت‌ها در اردو بود بدون انجام يك بازي تداركاتي! بماند مسائل كوچك‌تري كه از اردو به گوش مي‌رسيد. از كمبود امكانات و نبود چيزهاي ساده تا بحث‌هايي مثل مشكلات در مورد لباس و... يعني بديهيات ابتدايي براي يك تيم فوتبال. 
همه مي‌دانيم كه فدراسيون مشكلات مالي زيادي دارد و حتي در پرداخت حقوق كارمندانش نيز مانده. با اين وجود مشخصا نپرداختن به تيم ملي زنان و در مجموع فوتبال زنان ناشي از نبود اعتبارات لازم نبوده است. اساسا فدراسيون فعلي اعتقاد چنداني به پيشرفت فوتبال زنان ندارد. كما اينكه در زمان مسووليت همين فدراسيون در اواخر دهه 90 بود كه تيم ملي زنان جوري رها شد كه فيفا تيم را  از رنكينگ خارج كرد. 
پيشرفت در فوتبال زنان قبل از هر چيز نياز به نگاه برابر و حتي تبعيض مثبت دارد. يعني نبايد با اين ديد كه احتمالا تيم ملي زنان نتيجه نمي‌گيرد و در نتيجه برد تبليغاتي براي ما ندارد، بي‌خيالش شويم. اين ديدگاه غلط در زمان فدراسيون عزيزي خادم تعديل شد. تيم ملي زنان اردوي منظم مثل تيم ملي مردان داشت، پرواز رايگان اختصاصي با كادر پرواز خانم، سفر خارجي، كمپ مناسب، لباس و تجهيزات به مقدار كافي و... فراهم شد تا تيم ملي زنان ايران توانست براي نخستين‌بار به جام ملت‌هاي آسيا صعود كند. البته همان زمان برخي تندروهاي مجلس و نهادهاي ديگر از اين حجم توجه به زنان برآشفتند و يك روز اردوي خارجي تيم به بلژيك را كنسل كردند و يك روز به لباس متحدالشكل دختران گير دادند!
آنچه فوتبال زنان به آن نياز دارد در وهله اول احساس عدم تبعيض است. نمي‌شود در نگاه كلان به فوتبال زنان به چشم طفيلي و دردسر نگاه شود اما انتظار نتيجه‌گيري و پيشرفت همه‌جانبه داشت. وضعيت فوتبال زنان ايران در حال حاضر برزخي و نيم‌بند است. از يك‌طرف تصميم‌گيران مي‌دانند به هر حال مجبورند فوتبال زنان داشته باشند و از سمت ديگر قلبا علاقه‌اي به اين كار ندارند. درحالي كه فوتبال زنان نياز به نگاهي شبيه به آنچه در سال 1400 تجربه كرد، دارد. اين احساس كه آنها واقعا تيم ملي ايران هستند و از همه منابع همانند مردان مي‌توانند استفاده كنند قدم اول پيشرفت است كه يك بار برداشته شد. شايد بتوان به جرات گفت همان احساس نسبتا كوتاه‌مدت و امكاناتي كه براي آنها فراهم شده بود، يعني موارد ياد شده به اضافه امكان استخدام در ادارات و استفاده از پرواز و قطار رايگان جهت سفرهاي شخصي و چيزهاي كوچك از اين دست كه با رايزني مقامات فدراسيون صورت گرفته بود خودباوري را در فوتبال زنان ايران ارتقا داد. اين درحالي است كه امسال ديديم معروف‌ترين لژيونر تيم ملي زنان نتوانست به اردوي تيم ملي ملحق شود چون فدراسيون فعلي اعتقاد داشت يا خود بازيكن بايد براي خودش بليت بخرد يا باشگاهي كه او در آن بازي مي‌كند! 
علاوه بر فدراسيون كه بايد نگاهش را در حوزه فوتبال زنان تغيير دهد مقامات ارشدتر هم بايد اين كار را بكنند. در نوشته‌هاي قبل اشاره كرديم و تقريبا همه دختران فوتباليست در مصاحبه‌هاي‌شان درخواست پخش بازي‌هاي فوتبال باشگاهي و ملي زنان را مطرح مي‌كنند اما توجهي به اين مساله صورت نمي‌گيرد. اقدامي كه مي‌تواند در كنار توجه درست و حسابي فدراسيون فوتبال زنان را يك شبه از اين رو به آن رو كند. 
تيم ملي زنان ايران از انتخابي المپيك حذف شد، تيم خاتون بم در گروهش آخر شد و گرچه همه با نگاهي حمايتگرانه با درنظر گرفتن همه مشكلاتي كه دختران فوتباليست دارند به اين نتايج نگاه كردند، اما بالاخره بايد جايي براي قدم بعد درنظر گرفت. اگر يك‌بار صعود به جام ملت‌ها باعث شد فوتبال زنان ايران از تبديل شدن به حريف دست‌گرمي رقباي قدرتمند آسيايي بشود تيمي كه مي‌تواند لااقل اين رقبا را اذيت كند، مي‌تواند با يك جهش ديگر تبديل به تيم درجه دو آسيا شود. شايد واقعا اگر 20درصد توجه فدراسيون قبلي در اين فدراسيون به فوتبال زنان شده بود حتي ايران مي‌توانست عوض يك امتياز از 3 بازي 4 امتياز كسب كند! نتيجه‌اي كه تمام فوتبال زنان ايران از ملي تا باشگاهي  را تحت‌الشعاع  قرار  مي‌داد.