درنگي بر ارتباط ميان هنرهاي تجسمي و هنرهاي نمايشي
كاربستِ اجسام و رنگ‌ها روي صحنه
سارا كريمان
رابطه ميان هنرهاي تجسمي و نمايش نوعي همزيستي مسحوركننده از زيبايي‌شناسي و روايت است. وقتي قلم‌موها، رنگ‌ها و فرم‌ها با عباراتي پويا در پرفورمنسي زنده همگرا مي‌شوند، طرح‌واره‌اي غني ايجاد مي‌كنند كه تجربه و تفسير نمايش را ارتقا مي‌دهد. براي فهم بيشتر اين نكته، بياييد طراحي صحنه آوانگارد پابلو پيكاسو براي باله «Parade» در سال 1917 را در‌نظر بگيريم. رويكرد كوبيست پيكاسو صحنه را به يك نماي تجسمي تبديل كرد، جايي كه اشكال هندسي و رنگ‌هاي پر‌جنب‌وجوش، تبديل به بخشي جدايي‌ناپذير از روايت شدند. همكاري ميان هنرمندان تجسمي و هنرمندان تئاتر، نه تنها تاثير حسي كلي ناشي از فرآيند تماشا را افزايش مي‌دهد، بلكه مرزهاي ميان بوم ايستا و دنياي زودگذر صحنه را محو كرده و تماشاگران را مجذوب ادغام موزون دو شكل هنري متمايز مي‌كند.
مجموعه نمايشي فولي در كانزاس‌سيتي ايالات‌متحده با بيش از ۱۲۳ سال سابقه اخيرا به ارايه يك چيدمان هنري بصري از هنرمند مشهور بين‌المللي، ريتا بليت پرداخته است. اين مجسمه ديواري فلزي جديد با عنوان «به ياد آوردن جوديت جيميسون در حال رقصيدن ويد در آب»، هديه‌اي است از اين هنرمند امريكايي. اين نهمين اثر اهدايي بليت به تئاتر تاريخي است كه به تازگي بازسازي شده است. بليت كه خود متولد و بزرگ شده كانزاس بود، علاقه زيادي به مجموعه نمايشي فولي دارد و سال‌ها از حاميان آن
به شمار مي‌رفته است. اين مجسمه كه در لابي جوآن هابارد نمايش داده شده است، هشت نقاشي اصلي گرما و حركت را در سراسر فضاي 123 ساله هنرهاي نمايشي اضافه كرده است. درباره اثر جديد ريتا بليت بايد گفت كه وي در سال 1993 درحالي كه سوار بر يك كشتي تفريحي كه امواج 17 فوتي را طي توفاني در سواحل ايرلند تحمل مي‌كرد، مفهوم اين مجسمه را ترسيم كرد. «همه سرنشينان كشتي مريض بودند، به جز من. ايستاده بودم و با دست چپم كمد كوچكي را گرفته بودم. با دست راستم با طبيعت همكاري كردم و اجازه دادم دستم روي كاغذ تايپي كه اتفاقا از دفتر كشتي كروز گرفته بودم، جلو و عقب، بالا و پايين حركت كند.»
بليت در آن شب بيش از صد طرح خلق كرد كه منجر به ساخت مجسمه‌هاي اصلي مانند «انرژي خاموش» و «لحظه شادي» شد كه اكنون در مجموعه موزه مولوان به نمايش درآمده است. «به ياد آوردن جوديت جيميسون در حال رقصيدن «ويد در آب» به نام رقصنده اصلي پرفورمنس امريكايي آلوين آيلي و بعدها كارگردان هنري جوديت جيميسون نامگذاري شده است. خطوط و حركت مجسمه بليت را به ياد اجراي جيميسون از « به آب زدن» مي‌اندازد، مووماني از شاهكار آيلي با عنوان الهامات كه اندكي پس از بازگشايي آن در سال 1981 در تئاتر فولي به روي صحنه رفت.
ريتا بليت نقاش، مجسمه‌ساز و فيلمساز برنده جايزه بين‌المللي است. آثار او در بيش از 70 نمايشگاه انفرادي به نمايش درآمده است. در سال ۲۰۱۹، مدرك دكتراي افتخاري هنرهاي زيبا توسط دانشگاه واشبرن به او اعطا شد.
Rita Blitt: The Passionate Gesture در سال 2000 توسط RAM و دانشگاه برنديس منتشر شد. Rita Blitt: Around and Round توسط موزه Mulvane در سال 2020 منتشر شد. سخنان او «مهرباني مسري است. بگير!» الهام‌بخش مردم در سراسر جهان است. آثار بليت در بسياري از موزه‌ها و مجموعه‌هاي خصوصي گنجانده شده است، از جمله: موزه هنر نلسون- اتكينز، موزه هنرهاي معاصر كمپر، كتابخانه جان اف كندي، موزه ملي سنگاپور، موزه هنر اسپنسر، موزه هنرهاي معاصر نورمن، نوادا. موزه هنر، موسسه اسپرتوس، مركز فرهنگي اسكربال، موزه هنر آلبرشت-كمپر، موزه هنر امريكايي كندي، و موزه هنر مولوان. مجسمه‌هاي يادبود او را مي‌توان در استراليا، اسراييل، ژاپن، سنگاپور و ايالات‌متحده يافت. گالري ريتا بليت و باغ مجسمه، موزه مولوان، دانشگاه واشبرن، توپكا، كانزاس، خانه مجموعه ميراث ريتا بليت است. كار بليت عشق به زندگي، طبيعت، موسيقي و رقص را جشن مي‌گيرد. در سال 1977، او نوشت: «احساس مي‌كنم دارم روي كاغذ مي‌رقصم.» Caught in Paint، فيلمي 6 دقيقه‌اي با همكاري ريتا بليت. ديويد پارسونز، طراح رقص؛ شركت رقص پارسونز و لوئيس گرينفيلد، عكاس رقص، برنده 16 جايزه شده و براي نمايش در بيش از 130 جشنواره فيلم دعوت شده است.
- متن برگرفته از گزارش كاسيدي مانتا با عنوان «هنرهاي تجسمي و مفهوم اجرا » است كه اخيرا در follytheatre.org منتشر شده است.