در پاسداشت نهادهاي مدني و رسانه‌هاي مستقل
بر همين اساس ديديم وقتي قدرت‌هاي بزرگ و زورگو مسائل را با كمك رسانه‌هاي وابسته به خود آن‌گونه كه مي‌خواهند جلوه مي‌دهند تا صداي مظلوم را خفه كنند، اين جامعه مدني و رسانه‌هاي مستقل هستند كه «صداي بي‌صدايان» مي‌شوند. متاسفانه بشر امروز، در ميان امواج حوادثي دهشت‌بار تنهاست و نيازمند ائتلافي ميان «نهادها و جامعه مدني» با «رسانه‌هاي مستقل»، تا بيش از اين مقهور قدرتمندان نشود. ائتلاف جامعه مدني با رسانه‌هاي مستقل در مقابل هر پديده و در هر جامعه‌اي مي‌تواند به روشن شدن ابعاد مشكلات و حل آنها كمك كند. در ايران عزيز نيز اين جامعه مدني و رسانه‌هاي مستقل هستند كه مي‌توانند مسائل را از زاويه نگاه بي‌صدايان طرح و براي حل آنها كمك كنند. دولت‌ها اگر مي‌خواهند به‌طور اساسي و بلندمدت، كشور را به سمت بهبود شرايط ببرند، نيازمند جامعه مدني فعال و رسانه‌هاي مستقل جسور هستند. تضعيف اين دو ركن مردم‌سالاري ممكن است در كوتاه‌مدت و در ظاهر به تحكيم جايگاه و قدرت دولت‌ها بينجامد، ولي در درازمدت هرگز. برخورد با آزادي بيان و انديشه در مواجهه با رسانه‌هاي مستقل و تشكل‌هاي مدني مانند آنچه در ارتباط با روزنامه اعتماد ديديم، چه نتيجه‌اي جز دلسردي و عدم همراهي مردم در موضوعاتي كه ظرفيت تقويت انسجام ملي مانند حمايت از فلسطين را دارد، خواهد داشت؟