يلداي ماندگار
علي ربيعي
از راه رسيدن يلدا، سفري باستاني به قدمت سه هزار سال را تداعي مي‌كند. از نياكان‌مان آموختيم كه آغاز زمستان و سپيد و برفي شدن جهان را به جشن بنشينيم. يلدا، شبي است كه در فرداي آن خورشيد تولدي ديگر دارد و نويد بلندتر شدن روزها و روشنايي بيشتر را مي‌دهد و اينها همه نمادي است از روشن‌بيني، اميد به‌آينده و گشودن افق‌هاي تازه در نزد ايرانيان. يكي از بارزترين خصوصيات فرهنگ ايراني، غناي آن از مناسبت‌ها و آيين‌هاست كه برگ‌هاي تقويم را به ابزاري براي يادآوري اميد به زندگي، تغييرات جهاني و ساختن خاطره‌هاي جمعي مبدل كرده است. يلدا هنوز هم همانند ساير جشن‌هاي ايراني، همچنان با حفظ اصالت و جزييات كهن خود، جاندارتر از هميشه برپا مي‌شود. من، اساسا مقاومت عده‌اي در مقابله با عناصر فرهنگ و هويت‌ساز ملي را نمي‌فهمم. معتقدم همان‌گونه كه باستان‌گرايي افراطي نتوانست آيين‌هاي ديني را كمرنگ كند، اين تلاش‌ها نيز ثمري در پي نخواهد داشت. اخيرا شاهد بوديم كه در پي تلاش براي تهي‌سازي يلدا از هويت و ماهيت خود، با كج‌سليقگي نام «روز ترويج فرهنگ ميهماني و پيوند با خويشان» را بر آن نهادند تا در گذر زمان، به نوعي استحاله تاريخي را سبب شوند. بي‌ترديد، آنچه در اين برهه از زمان -كه شاهد شكاف‌هاي نگران‌كننده در جامعه هستيم - نيازمند استفاده از هر فرصتي براي نزديك كردن ايرانيان، عمق دادن به پيوندهاي تاريخي و تقويت عناصر هويتي هستيم. با دست كشيدن از مهندسي كردن مناسبت‌هاي فرهنگي و تقويت سنت‌هاي موجود، مي‌توان در روزهايي كه نظرسنجي‌ها، عموما حاكي از كاهش شادي و نشاط است، اين ضعف ديگر جامعه ايران امروز را نيز پوشش داده و ايراني شاداب بسازيم. از ديگر كاركردهاي مهم يلدا و ساير مناسبت‌هاي ملي و ديني، بركشيدن خير جمعي است. اين روزها، گذار همراهانه با يكديگر و تلاش براي رونق دادن به سفره همه آناني كه سفره‌هاي كم و بيش خالي دارند موجب احياي روح خيرخواهي جمعي، همدلي و افزايش بار معنوي جامعه خواهد شد.
فراموش نكنيم؛ خانواده‌هايي هستند كه تواني براي تامين بساط يلدايي ندارند، فرزندان ايراني كه در آرزوي داشتن خانواده‌اي براي دور هم جمع شدن و جشن گرفتن هستند و ناگوارتر، كم‌تواناني كه حتي دستي براي دانه كردن انار ندارند. يلدا، بهانه‌اي است براي سرودن مهربانانه باهم‌بودگي.
يلدا بر همه ايرانيان و فارسي‌زبانان مبارك.