« اعتماد» شرایط فوتبال ایران بعد از حکم کمیته استیناف را بررسی میکند
فوتبال بههم ريخته به كارگرداني فدراسیون
علي ولياللهي
از عجايب زندگي در ايران امروز تفاوت گفتار و نتايج مقامات است. از وزير و وكيل گرفته تا مديركل و رييس، همه جوري حرف ميزنند كه انگار ايراد خاصي به كارشان وارد نيست. بعد نتايج را كه نگاه ميكني، فاجعه! مگر ميشود؟ همهشان هم جديدا ياد گرفتهاند و با خضوعي رياكارانه ميگويند بله، مشكلاتي هست ولي... اين ولي را كه ميگويند جان آدم آتش ميگيرد!
شما همين فوتبال را نگاه كنيد! همه چيز بههم ريخته. باشگاهها و مديران و مربيان و بازيكنان به جان هم افتادهاند. 48 ساعت است كه يك بند عليه هم و عليه فدراسيون بيانيه ميدهند و فوتبال ايران را به «جنگل» و «سيرك» و «مسخرهبازي» تشبيه ميكنند، به جز مواردي كه قبلا بوده، آن وقت نايبرييس فدراسيون ميآيد در كنفرانس خبري و ميگويد كار ما درست بوده و البته ايراداتي هم هست و در مجموع شما بايد از ما ممنون باشيد. واقعا زيبا نيست؟
از همين ابتداي فصل شروع كنيد به ليست كردن موارد و آن وقت ميبينيد از وضعيت تيمهاي ملي گرفته تا ليگ و داوري و... خودشان ميگويند همهچيز خوب است اما آنچه ما ميبينيم زمين تا آسمان با اظهارات دوستان متفاوت است.
آن روزي كه مهدي تاج با مشاورش علي خطير كه امروز مديرعامل استقلال است و عليه فدراسيون بيانيه ميدهد (واقعا وقايع فوتبال ايران از خندهدار بودن گذشته) نشستند و يك قانون من درآوردي به اسم سقف بودجه گذاشتند، همه كارشناسان گفتند اين مسير غلط است. اول از همه گفتند قانون ابهام دارد! چقدر ما در همين روزنامه اعتماد نوشتيم و از كارشناسان نقل قول آورديم. بعد گفتيم ضمانت اجرايي قانون وجود ندارد. در پاسخ تاج طبق معمول يكي از آن جملات تاريخي و درخشانش را بيان كرد: هر كس از قانون سقف تخطي كند سه-صفر بازنده ميشود. جملهاي شبيه به «ما در پرونده ويلموتس برنده ميشويم» يا «قراردادي كه با ويلموتس نوشته شده بهترين قرارداد ممكن است.» آنجا هم درنهايت فوتبال ايران به پرداخت صدها ميليارد تومان محكوم شد. مثل قسمت جديد دستهگلهاي مهدي تاج كه فعلا فوتبال كشور را فرستاده روي هوا!
منصور قنبرزاده ديروز در كنفرانس خبري گفت ما در كارگروه سقف قرارداد نميتوانستيم كار اجرايي كنيم و وظيفه داشتيم بررسيها را بفرستيم كميته انضباطي تا آنها راي صادر كنند. خب مرد حسابي چرا اين را روزي كه رييسات در رسانهها سينه سپر كرد و گفت هر تيمي تخطي كند سه-صفر بازنده ميشود به او نگفتي؟ به قول معروف گرفتي ما را؟
نايبرييس فدراسيون فوتبال ميگويد ما قانون سقف قرارداد را نوشتيم و گفتيم سال اول آزمايشي اجرا ميكنيم تا ايرادات آن برطرف شود. بعد از دولت و قوه قضاييه هم مايه گذاشته كه آنها هم همين كار را ميكنند. اول از همه بهتر است فدراسيون براي تبرئه خودش پاي قوه قضاييه و دولت را وسط نكشد. دوم اينكه وقتي داشتيد قانون مينوشتيد اصلا اين شكلي حرف نميزديد! آن موقع ابتكارتان حاصل مدتها كار كارشناسي بود و بسيار هوشمندانه!
حجم تناقضها در صحبتهاي مهدي تاج و منصور قنبرزاده غيرقابل شمارش است! از يكطرف ميگويند اگر قانون اجرا نميشد پول هزينه شده باشگاه به 6 هزار ميليارد تومان ميرسيد و از طرف ديگر ميگويند تنها 4 باشگاه به سقف بودجه رسيدند! يعني چه؟ يعني 12 باشگاه روي هم مثلا 500 ميليارد هزينه ميكردند و يهو 4 باشگاه دستجمعي بيش از 5 هزار ميليارد خرج ميكردند؟ اصلا متوجه اعداد و ارقام هستيد؟ يا مثلا ميگويند 6 بازيكن سپاهان تا اصلاح قرارداد حق بازي ندارند! اين درحالي است كه 6 بازيكن ياد شده 14 بازي در اين فصل به ميدان رفتهاند! اگر بازيكن غيرمجاز بودند چطور تا حالا بازي كردهاند و اگر مشكلي نداشتند چرا امروز ممنوعالبازي شدند؟!
ميگويند برخي دستگاهها كه بودجه باشگاهها را تامين ميكنند خواستند جلوي افزايش قراردادها را بگيرند و فدراسيون با از خودگذشتگي بار مسووليت را انداخته روي دوش خود! يعني مثلا مديرعامل فولاد خوزستان خودش جرات نداشته به مديرعامل منتخب خودش بگويد حق نداري زياد خرج كني بعد آمده از فدراسيون خواسته سقف تعيين كند؟ شوخي ميكنيد حتما!
واقعا همه اين حرفها بيهوده است. زماني هست كه شما متوجه ميشويد فرآيندي در حال انجام است كه در آن شما ميتوانيد ديالوگي انجام دهيد و فضايي براي تصميمگيري عقلاني وجود دارد. حس ميكنيد افرادي هستند كه ميتوانند مخاطب اظهارات شما باشند و نتيجه تبادلنظر انتخاب يك مسير درست است. در مورد فوتبال ايران مطلقا چنين چيزي وجود ندارد! شما سير فدراسيون فوتبال در يك سال و خردهاي اخير را درنظر بگيريد؛ يك بلبشوي كامل! يك سردرد تمام نشدني! يك نمايش شلخته با كارگرداني مهدي تاج و همكارانش! كه آخرين پردهاش هم شده افتضاحي به اسم «سقف قرارداد»! سقف قراردادي كه امروز تبديل شده به وهن قانون! تبديل شده به دستمايه يك جنگ بزرگ ديگر در رسانهها و فضاي مجازي ميان تيمها و هواداران. واقعا فدراسيون فوتبال از اين حجم نفرت و حاشيهاي كه در حال توليد آن است چه سودي ميبرد كه به ادامه آن اهتمام ميورزد؟
چند ماه تمام فوتبال ايران مشغول مسالهاي به نام سقف قرارداد بود و حالا خبر رسيده كه مشكل خاصي هم نبوده و ميتوان با پرداخت مقداري پول مشكلات را حل كرد. ديد عمومي نسبت به مساله اين است كه فدراسيون قانوني را وضع كرده، بعد نتوانسته آن را كنترل كند چون از همان روز اول همه چيز مبهم بوده بعد به جايي رسيده كه بايد اعمال نظر ميكرده و متوجه شده داستان كسر امتياز خيلي پيچيده و جنجالي ميشود و بعد گفته اصلا ولش كن! ميرويم توي رسانهها ميگوييم امسال آزمايشي بوده و از سال بعد! تاكيد هم ميكنيم اينها آراي كميته انضباطي و استيناف است و به ما ربطي ندارد!
تمام اميدواري فوتبالدوستان اين است كه فقط زودتر دوره مسووليت مديران فعلي فدراسيون به پايان برسد تا شايد همه نفس راحتي بكشند. فدراسيوني كه دست به هر كاري ميزند چيزي جز خرابي به بار نميآورد. البته كه اين دوستان يك بار از در رانده شده بودند و از پنجره خودشان را وارد كردند و فعلا هم دنبال راههاي ديگري هستند كه بتوانند به حضورشان در فوتبال ادامه دهند؛ حتما براي تصويب چند قانون من درآوردي ديگر.