علي لطيفي در گفت‌وگو با «اعتماد»:
مديران دولتي فوتبال پول زيرميزي دادن را ياد گرفته‌اند!
بيت‌المال را مي‌برند اما استقلال و پرسپوليس با اين همه هوادار يك استاديوم ندارند
روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، قانون سقف قرارداد و عدم ضمانت اجرايي در اين قانون در نهايت منجر به جنجال بزرگ در فوتبال كشورمان شده است. قرار بود از باشگاه‌هاي متخلف امتياز كسر شود و طبق همين قانون هم از دو باشگاه پرسپوليس و سپاهان امتيازاتي كم شد، اما يك روز قبل از اعلام راي كميته انضباطي در مورد تخلفات‌احتمالي استقلال كميته استيناف راي كميته انضباطي را وتو كرد و ديگر قرار نيست از تيم‌هايي كه از سقف قرارداد عبور مي‌كنند، امتياز كم شود! سوال اينجاست كه اگر ضمانت اجرايي براي قانون نداشتند چرا اين قانون را وضع كردند تا بعضي تيم‌ها هرقدر دل‌شان خواست بازيكن جذب كنند و بعضي از تيم‌ها نتوانند با بازيكن مورد نظر خودشان به توافق برسند؟ اين به مفهوم تبعيض بين تيم‌ها و وهن قانون نيست؟ با علي لطيفي يكي از پيشكسوتان استقلال پيرامون اين موضوع و وضعيت آبي‌ها در اين فصل گپ و گفتي ترتيب داديم كه در ادامه مي‌خوانيد.
استقلال در بازي مقابل گل‌گهر مساوي كرد. در چند بازي گذشته به نظر مي‌رسد اين تيم در خط حمله با مشكل مواجه است. نظر شما چيست؟
برگرديم به اول فصل كه استقلال كامل‌ترين تيم فوتبال ايران را در اختيار داشت يعني فصل قبل كه ساپينتو بود هم ۱۱ بازيكن اصلي و ذخيره‌ها همگي از بهترين‌ها بودند. شايد در بين ۱۱ بازيكن اصلي به لحاظ نتيجه نسبت به ساير مدعيان برتري محسوسي نداشت، اما در كل بازيكنان را در نظر مي‌گرفتيم، بهترين بودند. در ليگ فرسايشي هم تيمي قهرمان مي‌شود كه ذخيره‌هاي قوي داشته باشد. بگذريم از اينكه ساپينتو با كارهايي كه كرد دو جام را از استقلال گرفت و جز او هر كسي بود دو جام براي اين تيم مي‌آورد، اما وقتي نكونام آمد، اسكلت اصلي را حفظ كرد با اين توضيح كه قايدي و محبي از اين تيم جدا شدند. با اينكه در ساير خطوط تقويت هم شدند، اما در فاز هجومي بازيكني با ويژگي‌هاي محبي و قايدي را نتوانستند، جذب كنند، لذا با شما كاملا موافقم كه استقلال در اين زمينه ضعف دارد.
چاره چيست؟
بايد تمام تمركزشان را بگذارند و در فاز هجومي بازيكناني با مشخصات قايدي و محبي را جذب كنند. استقلال، بلانكو را جذب كرده كه حرفه‌اي است، اما خصوصيات آن دو را ندارد و در اين زمينه دچار ضعف مفرط است و بايد در نيم فصل به هر طريقي اين ضعف را پوشش دهند.
شايد سقف قرارداد مانع شد تا استقلال نتواند آن دو مهره را حفظ كند.
بله، هيچ جاي دنيا ما سقف قرارداد نداريم. ما مي‌توانيم سقف قرارداد مالي براي تيم‌ها لحاظ كنيم، اما سقف مالي براي بازيكن نه، چون پول‌هاي زيرميزي رد و بدل مي‌شود. چون عمده تيم‌هاي ما دولتي هستند و مديران دولتي ما زير ميزي دادن را بلدند و در اين زمينه تبحر دارند و متاسفانه اخلاقيات را هم رعايت نمي‌كنند. اين موضوع هميشه به بن بست خورده! بحث من به اين دولت نيست كلا در دولت‌هاي مختلف مديراني كه در عرصه ورزش بودند يك مقدار اين فضا را اشتباه گرفتند با ارگان‌هايي كه قبلا مشغول به كار بودند. در آن ارگان‌ها گويا پول‌هاي زيرميزي زياد رد و بدل مي‌شده و حالا به سمت ورزش كشانده شده است! عمده مديران فوتبال ما از دل دولت‌ها بيرون آمدند به خصوص درمورد دو تيم پرسپوليس و استقلال. مديران اين دو باشگاه در گذشته در ارگان‌هايي بودند كه به راحتي مي‌توانستند پاداش بدهند و پول‌هاي زير ميزي بدهند به كارمندها و آنهايي كه در مراوده بودند حالا به فوتبال ما ورود كردند و همين كارها را مي‌كنند. تا مادامي كه سقف بگذاريم و عمده پولي كه وارد باشگاه‌ها مي‌شود براي بيت‌المال است و مديران ما هم كوچك‌ترين اهميتي به بيت‌المال نمي‌دهند وضع همين است. براي مسوولان دولتي اهميتي ندارد پول‌ها كجا هزينه شود و فقط مي‌خواهند به اهداف شخصي خود برسند.
نقد شما به مديران غيرورزشي در فوتبال است؟
بله، يكي مي‌خواهد در آينده براي خودش نماينده مجلس شود و ديگري مي‌خواهد وارد دولت شود و همه اينها براي رسيدن به محبوبيت و چهره شدن هيچ سقفي را رعايت نمي‌كنند. من حاضرم با هر كسي كه بگويد اين‌طور نيست مناظره كنم اگر اين نبود الان بدهي چند صد ميلياردي براي سرخابي‌ها نبود. بدهي‌هاي عظيم در اين سال‌ها باعث شده كه هيچ كسي باور ندارد كه اين دو تيم كه روي هم شصت ميليون هوادار دارند به اين روز بيفتند. اگر اين هواداران را ساير كشورها داشتند، مي‌توانستند در جهت منافع باشگاه‌هاي‌شان نهايت استفاده را ببرند، چون مديران‌توانمند در آنجا هستند و از طريق هواداران درآمدزايي مي‌كردند. هر مدير متوسط اروپايي بالاي سر اين تيم‌ها بود يقين بدانيد الان استاديوم اختصاصي داشتند، هتل اختصاصي داشتند و يك جايگاه رفيع و زمين اختصاصي داشتند و براي جذب بازيكن به جاي 10 ميليارد مي‌توانستند صد ميليارد هزينه كنند. اشكالي هم نداشت، چون درآمدزايي داشتند. براي مثال الان منچسترسيتي زير تيغ انتقادات است، چون پول نفتي در اين تيم وجود دارد و فيرپلي مالي در آن رعايت نشده. نوع ديگر آن در كشور ماست. در آنجا از تيم متخلف امتياز كسر مي‌شود. در قياس كوچك‌تر به شكل ديگر در كشور ماست و به جاي پول نفت پول دولتي وارد فوتبال مي‌شود. حالا پرسپوليس و استقلال را مثال زدم اما سپاهان هم همين‌طور. در حالي كه با پتانسيل تيم‌هاي پرطرفدار مي‌شود به اقتصاد كشور کمک كنند، مي‌بينيم بيت‌المال به غارت مي‌رود و اين دو تيم استاديوم هم ندارند و اين وسط فقط قشر هوادار است كه آسيب مي‌بيند.