سن بايدن؛ چالش دموكرات‌ها، فرصتي براي جمهوريخواهان
مساله سن جو بايدن، رييس‌جمهور امريكا، بارها در رسانه‌هاي فارسي‌زبان، چه رسانه‌هاي رسمي و چه در شبكه‌هاي اجتماعي، مطرح شده است. در اين رسانه‌ها اين‌گونه وانمود مي‌شود كه بايدن به علت سن بسيار سلامت جسمي و ذهني لازم را ندارد. اما براي درك نادرستي اين مساله، مي‌توان به يك پادكست دقت كرد كه به توضيح مسائل داخلي امريكا براي شنوندگان ايراني مي‌پردازد. انديشكده جريان با همكاري خانه انديشه‌ورزان علوم انساني، در سلسله پادكست‌هايي، سناريوهاي انتخابات پيش رو در ايالات‌متحده امريكا؛ موقعيت نامزدهاي احتمالي، به‌طور مشخص، جو بايدن و دونالد ترامپ و حواشي پيرامون اين انتخابات را به بحث گذاشته‌اند. در اين مجموعه، علي نظيف‌پور و حسين هوشمند، دو كارشناس برجسته حوزه مطالعات امريكا، هر بار موضوعي را برگزيده و در مورد آن، به گفت‌وگو مي‌پردازند. در تازه‌ترين نسخه منتشر شده از اين پادكست‌ها، موضوع جذاب سن جو بايدن، به عنوان پيرترين رييس‌جمهور تاريخ امريكا به بحث گذاشته شده و ادعاها در رابطه با زوال عقل و ناتواني جسمي او و تاثير اين عامل بر موقعيت بايدن در انتخابات پيش رو، راستي‌آزمايي مي‌شوند. در شروع اين گفت‌وگو، هر دو كارشناس، متفق‌القول، ادعاها در اين باره را نادرست و اغراق‌گونه مي‌دانند و رسانه‌هاي فارسي‌زبان، اعم از دولتي و غيردولتي و كارشنان سياسي از همه طيف‌ها را متهم به الگو‌برداري روايت اغراق‌آميز (با چاشني مسخره كردن) از رسانه‌هاي راست و طرفدار ترامپ در امريكا مي‌كنند. در اين رابطه، نظيف‌پور، با استناد به چندين دليل، ادعاها درباره ناتواني جسمي و زوال بايدن را زير سوال مي‌برد و آن را دروغ‌پردازي رسانه‌اي مي‌داند. دليل اول از نظر او، طبيعي بودن اين تپق‌هاي زباني براي كسي مثل بايدن است كه اساسا از جواني به سياستمداري كه بيش از حد تپق مي‌زند، شهره بوده است. نظيف‌پور اضافه مي‌كند كه نبايد فراموش كرد كه بايدن به عنوان رييس‌جمهور امريكا، همواره در مركز توجه رسانه‌ها است و ديگر اينكه، رقيب احتمالي او يعني ترامپ هم سياستمدار سخنوري نيست. دليل دوم از نظر او اين است كه رييس‌جمهور امريكا، به طور مداوم به لحاظ سلامتي، كنترل مي‌شود و اگر بايدن دچار زوال عقل يا ناتواني جسمي باشد؛ اين موضوعي نيست كه كاخ سفيد بتواند آن را از چشم رسانه‌ها پنهان كند. در بخش بعدي اين گفت‌وگو، دو كارشناس به موضوع تاثير عامل سن بر ديدگاه‌هاي انتخاباتي راي‌دهندگان امريكايي و همچنين، به موضوع بالا رفتن ميانگين سني سياستمداران امريكايي، مي‌پردازند. در اين رابطه، دو كارشناس اشاره مي‌كنند كه اختلاف سني بايدن و ترامپ، تنها سه سال است و راي‌دهندگان امريكايي، انتخاب ميان يك رييس‌جمهور پير و يك رييس‌جمهور پيرتر را پيش روي خود دارند. البته حسين هوشمند اشاره مي‌كند كه ميانگين سني سياستمداران در امريكا بالا رفته است و ميانگين سني شصت و چهار سال نمايندگان سنا و پنجاه و هفت سال نمايندگان مجلس را شاهدي براي مدعاي خود مي‌داند. او و نظيف‌پور البته، سن بالا براي سياستمدار امريكايي را از جهت داشتن تجربه كافي و همچنين، شبكه دوستان تاثيرگذار، مثبت ارزيابي مي‌كنند؛ اما در سوي مقابل، اشاره مي‌كنند كه اين سياستمداران شايد نتوانند نماينده بخش‌هاي جوان‌تر جامعه و دغدغه‌هاي مدرن‌تر آنها چون محيط‌زيست باشند. هوشمند و نظيف‌پور تاكيد مي‌كنند كه سياستمداران مسن‌تر امريكايي با استفاده از شبكه مشاوران جوان سعي مي‌كنند تا اين نقيصه را پوشش دهند. در بخش آخر اين گفت‌وگو، هر دو كارشناس اذعان مي‌كنند كه سن بايدن مساله‌اي است كه چالش او محسوب مي‌شود؛ چراكه به گفته نظيف‌پور، در سني مثل سن بايدن، احتمال از دست رفتن توان جسمي و عقلي، به طور تصاعدي بيشتر مي‌شود؛ اما دو كارشناس و به ويژه علي نظيف‌پور، استدلال مي‌كنند كه اين عامل، تاثير تعيين‌كننده‌اي بر نتايج انتخابات نخواهد داشت و عملكرد اقتصادي مثبت بايدن و اينكه جمهوريخواهان به جز مساله سن، استدلال واقعي ديگري عليه او ندارند؛ موقعيت او را باثبات نگه خواهد داشت.