آسمون داره باز میشه

- بهت که گفتم سفرو بندازیم عقب .
- حالا دیگه گذشته. الان وسط راهیم.
- راه دوربرگردون داره.
- منم میدونم دوربرگردون داره... میگم الان این همه اومدیم دیگه برگشتن معنی نداره که !
- چرا معنی نداره... برگشتن جزیی از زندگیه.
- احسنت... اینو بذار تو پیجت.
- میذارم... چی فکر کردی؟
- لامصب یه بند داره میاد... برف پاک کن جواب نکنه نرم نرم میریم.
- من که چک کرده بودم هواشناسیو... بهتم گفتم بارون شدید قراره بیاد... گوش نمیدی... هیچ وقت گوش ندادی و نمیدی .
- من نظرم اینه که تو گوش نمیدی... مشاور گفت هیچ وقت نگید هیچ وقت. هیچ وقت نگید تو هیچ وقت فلان کارو نمیکنی. گفت یا نگفت؟ تو گوش نمیدی.
- آخه به من بگو چرا از هواشناسی از سرچ کردن از برنامه‌ریزی از یه ذره آینده‌نگری فرار می‌کنی؟ ها؟
- من از آینده ‌نگری فرار نمی‌کنم. ولی زندگیمم دست سرچ و گوگل و اینستا نمیدم. بارونم برام جزیی از زندگیه.
- آخه این بارونه الان؟ «بارونم جزیی از زندگیه!!» مثل اینه که بگی آب مایه حیاته بعد بری پشت سدی که ترک خورده زیلو بندازی بشینی به تماشای رودخونه. 
- آفرین آفرین... چقدر خوبه این تشبیهات... اینو یادت نره‌ها... حتما بذار تو پیجت.
- شهاب من میگم از بارون مهمتر یه چیز دیگه‌اس که داره بهمون میگه برگردین. قبول داری؟
- چی؟
- همین که نمیتونی توی این موقعیتم دست از لودگی برداری... چطور مشاور فکر کرد این سفر میتونه به ما کمک کنه زندگیمونو نجات بدیم؟ وقتی تو همه چی رو به مسخره بازی برگزار می‌کنی چه تحولی مثلا قراره اتفاق بیفته؟
- بابا دارم یه چیز میگم بخندیم... وسط این طوفان بلا به روحیه هم احتیاج داریم دیگه. بشینیم صم بکم کنار هم خوبه؟
- حالا حواستو بده به رانندگیت نکشیمون.
- نگران نباش... من مرد جاده‌هام... تا حالا صد بار بعد از جر و بحثامون زدم به دل جاده، اونم توی تاریکی شب، اونم توی برف و بارون، اولین بارم که نیست.
- از لودگی که میای بیرون یه راست میری توی نیش و کنایه... اصلا من نمیدونم چرا نمیتونیم عین دو تا آدم عادی با هم حرف بزنیم.
- ای بابا... من میگم قبلا هم اومدم این جاده رو، اونم توی شب و توی بارون، که نترسی و نگران نباشی. نیش و کنایه چیه؟
- ما باید یه چیزایی رو عوض کنیم. اگه قرار باشه با همون دست فرمون همیشگی بریم هیچ وقت چیزی عوض نمیشه.
- همه چی درست میشه شیدا نگران نباش... به من اعتماد کن... نگا کن آسمون داره باز میشه.