به گزارش «اعتماد» زمان زيادي تا شروع جام ملت‌هاي آسيا باقي نمانده است و تيم ملي فوتبال كشورمان هم آخرين روزهاي آماده‌سازي‌اش را با انجام يك بازي تداركاتي در كيش پشت سر گذاشت. شاگردان قلعه‌نويي موفق شدند با نتيجه ۲ بر ۱ از سد بوركينافاسو بگذرند تا با مردم وداع خوشي داشته باشند! هواداران فوتبال در كشورمان ۴۸ سال است انتظار تماشاي قهرماني ملي‌پوشان فوتبال كشورمان را مي‌كشند، اما هر دوره كار سخت‌تر از دوره قبل مي‌شود و انتظار طولاني و طولاني‌تر. با اين حال اميدواريم طلسم قهرمان نشدن ما در اين دوره شكسته شود و بچه‌هاي ملي‌پوش با دست پر از قطر به تهران برگردند. براي بررسي شرايط اين روزهاي تيم ملي با منصور رشيدي يكي از ملي‌پوشان پيشكسوتي كه در آخرين قهرماني ايران در جام ملت‌ها درون دروازه كشورمان دروازه‌باني مي‌كرد، گپ و گفتي ترتيب داديم كه در ادامه ماحصل آن را مي‌خوانيد.
تيم ملي از سد بوركينافاسو گذشت. بازي چطور بود؟
شناخت زيادي از آن تيم نداشتيم. گويا در رتبه پنجاه يا پنجاه و پنجم رنكينگ هستند تيم بدي نبود، اما تيم قوي و سرپايي هم مقابل ما نبود. تيم ملي ما در نيمه اول و دوم تغييرات ايجاد كرد تا نقاط ضعف و قوت در بازي‌هاي پيش رو مشخص شود.
نقطه قوت تيم ملي چي بود؟
نيمه اول كه چندان چنگي به دل نزد، اما در نيمه دوم و با توجه به تعويض‌ها، حملات و سرعت تيم ما بيشتر شد كه اميدوارانه ظاهر شديم.
در كل شرايط تيم ملي در آستانه جام ملت‌ها چطور است؟
خب هر تيمي با يك اميدي پا به اين رقابت‌ها مي‌گذارد حالا فرقي نمي‌كند ايران يا ژاپن يا كره باشد يا امارات و فلسطين. هر تيمي با يك اميدي مي‌آيد. اما سابقه ايران براي يك‌سال و دو سال و 10 سال پيش نيست و حدود ۵۰ سال است كه در فوتبال آسيا عنوان دارد. قبل از انقلاب كه ۷، ۸ تا قهرماني در باشگاه‌هاي آسيا و بازي‌هاي آسيايي و جام ملت‌ها داشته است و مثل امارات نيست كه سابقه درخشاني در اين بازي‌ها ندارد و امسال بخواهد قهرمان شود. پايه قهرماني در تيم ملي ما از ۵۰ سال پيش ريخته شده و حالا بايد اين قهرماني را حفظ كنند.
در آخرين قهرماني تيم ملي در جام ملت‌ها شما درون دروازه كشورمان حضور داشتيد؟
بله، همان جامي كه با ۱۳ گل زده و بدون گل خورده قهرمان شديم و بعد از آن هم به جام‌جهاني صعود كرديم يا بازي‌هاي آسيايي را برديم. ما از حدود سال 50 تا قبل از انقلاب اين تعداد جام برديم نه در پروسه زماني ۴۰، ۵۰ ساله! هر تيمي مقابل ما قرار بگيرد، مي‌آيد مقابل قدرت‌هاي تاريخي آسيا قرار بگيرد و به اين سادگي نيست. اما ژاپن با بازي‌هايي كه اخيرا انجام داده از سطح آسيا گذشته و كره هم همين‌طور و روزي مي‌رسد كه عربستان و قطر هم قدرت‌هاي درجه يك شوند.
به عنوان بازيكن مقابل همان تيم كويت كه زاگالو مربي‌اش بود، حضور داشتيد. براي او ترانه ساخته بودند و حالا خبر آمده كه زاگالو فوت كرده.
بله مقابل تيم كويت با زاگالو بازي كردم و امروز متوجه شدم در ۹۲ سالگي فوت كرده خدا رحمتش كند. آن آهنگ را يادم نيست، اما در آن بازي‌ها همه را برديم و فقط دو تا مساوي داشتيم مقابل كره. ما مقابل تيم‌هاي آسيايي فقط برنده مي‌شديم. زاگالو قبل از كويت با برزيل قهرمان جام جهاني شده بود و كويت او را به خدمت گرفت و خيلي هم خوب و با تاكتيك بازي مي‌كرد، اما تيم ملي ما قهرمان آسيا بود و آن سال قهرمان آسيا شديم.
با گذشت حدود ۵۰ سال كم‌كم قهرماني ايران در آسيا به افسانه تبديل مي‌شود! با اين نسل مي‌توانيم اين طلسم را بشكنيم؟
اين بازيكنان كه در ليست ديدم ۱۵ نفر آنها بالاي 30 سال هستند و بعد از اين جام، خيلي‌ها به فكر خداحافظي خواهند بود. قلعه‌نويي نمي‌تواند ضربتي عمل كند و بعد از اين بازي‌ها بايد پوست‌اندازي انجام شود. در گروه كار مشكلي نداريم، اما بعد به كره بخوريم كار مشكل مي‌شود. كره تيم بسيار خوب با لژيونرهاي خوب است اگر از اين تيم بگذريم كه كار سختي است در جمع چهار تيم خواهيم بود. هرچند تيم ما قهرمان آسيا بوده، اما تيم‌هاي ديگر از هر لحاظ پيشرفت زيادي كرده‌اند و حضور ما در جمع چهار تيم خوب است هرچند دوست داريم قهرمان شويم. چند روز قبل سالگرد مرحوم كاشاني موسپيدها جمع شده بوديم همه ناراحت بودند كه چرا بعد از اين همه سال نمي‌توانيم قهرمان اين مسابقات شويم. ما هم اميدواريم بالاخره اين اتفاق رخ بدهد.
اين روزها آن حال و هوايي كه در دوره شما به قهرماني رسيديد را حس مي‌كنيد؟
نه، هيچ وقت نمي‌تواند باشد! درست كه در آن زمان مملكت ما چيزي حدود ۲۷ يا ۲۸ ميليون جمعيت داشت. يك زماني مسابقات استاني وجود داشت و با آن امكانات رو به پيشرفت بوديم، اما الان جمعيت ما تقريبا سه برابر شده اما امكانات ورزشي ما چي هست و الان چي ساختند؟ شما قطر را ببينيد در كنار هر استاديوم ۷، ۸ زمين با تمام امكانات دارد، اما ما يك استاديوم آزادي داريم كه بيش از 50 سال پيش ساخته شده و چند تا تيم همان‌جا بازي مي‌كنند. ما به لحاظ امكانات پيشرفتي نداشتيم كه بخواهد فوتبال ما پيشرفت كند.
سوال خارج از بحث اينكه به كمبود امكانات اشاره كرديد. مديران استقلال گفتند قرار است استاديوم بسازند! چشم شما آب مي‌خورد كه اين تيم صاحب استاديوم شود؟
فكر نمي‌كنم. در اين مملكت حرف زياد است، اما در عمل هيچي! الان هم حرف ساخت استاديوم ۵۰ هزار نفري يا ۱۵ هزار نفري است، نمي‌دانم. شنيده‌ام مي‌خواهند بسازند، اما اينها حرف است و در عمل چيزي نمي‌شود.