هفته‌نامه صبح‌صادق، متعلق به معاونت سياسي سپاه، بخش چشمگيري از مطالب شماره اخير خود را به واكاوي انتخابات پيش رو اختصاص داده است.
به غير از يادداشتي كه در صفحات نخستين آن آمده، پرونده‌اي چهار صفحه‌اي نيز به موضوع انتخابات مجلس دوازدهم و خبرگان ششم پرداخته است. در اين مطالب، بيشتر سعي شده بر اهميت انتخابات تاكيد شود و از سوي ديگر راه‌هايي كه «دشمن» براي كم‌رونقي انتخابات در پيش گرفته، تحليل شده است.
در يادداشتي كه در صفحه دوم صبح‌صادق منتشر شده، نويسنده مروري كرده بر سخنان دست‌اندركاران انتخابات و سپس وارد موضوع اصلي خود شده است. اين بخش از يادداشت بيشتر بر رد و تاييد صلاحيت‌ها از سوي شوراي نگهبان تاكيد دارد و بخش مهم‌تر آن، خواستار شفاف‌سازي از سوي شوراي نگهبان درباره چرايي تاييد و چرايي رد برخي چهره‌هاي سياسي شده است؛ به عبارت ديگر، نويسنده شوراي نگهبان بابت نتايج بررسي صلاحيت‌ها به چالش كشيده شده است.
شوراي نگهبان توضيح بدهد
بنا بر نوشته صبح صادق، در ميان ردشدگان و تاييد‌شدگان براي انتخابات مجلس «اسامي‌اي وجود دارد كه شايد بخشي از افكار عمومي انتظار رد يا تاييد آن را نداشته است». نويسنده در ادامه تاكيد كرده كه اين موارد «سوالات فراواني در اذهان عمومي ايجاد كرده است» و خواستار آن شده كه «شوراي نگهبان توضيحات قانوني اقناعي خود را ارايه بدهد و معلوم گردد با كدام مدارك برخي تاييد و برخي رد شده‌اند.»
البته نويسنده در ادامه گفته اينكه شوراي نگهبان در سال‌هاي اخير دلايل رد صلاحيت‌ها را به صورت عمومي منتشر نمي‌كرده، به دليل «محذوريت‌هاي قانوني، شرعي و اخلاقي» بوده است؛ صبح صادق در ادامه از اين گزاره‌اي كه خود به ميان آورده، استفاده كرده و نوشته: «همين امر موجب شده تا برخي افراد كه دليل ردصلاحيت براي خودشان آشكار است، فرصت را مناسب ديده و شوراي نگهبان را به عملكرد جناحي متهم كرده و منكر دلايل متقن قانوني براي ردصلاحيت خود شوند و دلايلي سياسي را به عنوان بهانه ردصلاحيت اعلام كنند. حاصل اين ادعاها شكل‌گيري هجمه‌هاي تخريبي عليه شوراي نگهبان بوده است و همان طور كه گفته شد، اين شورا به دليل محذوريت‌هاي موجود در اين عرصه دست بسته بوده است.»
در ادامه آمده «انتظار» از شوراي نگهبان اين است كه در اين دوره بنا به «ضرورت فضاسازي‌ها و سياه‌نمايي‌ها، ملاحظات خود را حتي‌المقدور كاهش دهد و هر يك از نامزدهاي ردصلاحيت شده، اگر تمايل خود را براي اعلام عمومي دلايل ردصلاحيت اعلام كردند، شوراي نگهبان نيز با رعايت محدوديت‌هاي طبقه‌بندي شده، دلايل ردصلاحيت را اعلام كند تا امكان بررسي افكار عمومي فراهم گردد.»
نويسنده نتيجه اقدامي كه از شوراي نگهبان خواسته است را اين گونه مطرح كرده كه «هيچ كس نخواهد توانست ادعاهاي توخالي داشته باشد و با مظلوم‌نمايي در مسير تخريب شوراي نگهبان و كاهش اعتماد افكار عمومي درخصوص عملكرد اين شورا قدم بردارد.»
اين يادداشت در ادامه از نامزدها هم خواسته تا «به نظر قانون و فصل‌الخطاب تمكين» كنند و آنچه «مسيرهاي انحرافي و طرح ادعاها و ابهامات ناصواب» خوانده را دنبال نكنند؛ چرا كه به زعم نويسنده، «جز تضعيف اراده ملت براي مشاركت در انتخابات حاصلي براي كشور به همراه نخواهد داشت.»
درخواست ردصلاحيت‌شدگان
اين خواسته صبح صادق از شوراي نگهبان در حالي مطرح مي‌شود كه بسياري از نامزدهاي ردصلاحيت‌شده، در گفت‌وگو با رسانه يا در شبكه‌هاي اجتماعي خواستار انتشار دلايل ردصلاحيت خود شده‌اند.
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه، رييس پيشين كميسيون امنيت ملي مجلس كه براي مجلس دوازدهم ثبت‌نام كرده، در روزهاي اخير از رد صلاحيت خود خبر داده و گفته كه با استناد به بند ۲ ماده ۳۱ قانون انتخابات صلاحيتش رد شده است؛ اين بند از قانون، مشمول «عدم التزام عملي به نظام» است. اين در حالي است كه شوراي نگهبان مصاديق اين بند را مشخص نكرده است و به عبارت ديگر بنا بر تشخيص اعضا و هيات‌هاي نظارت تصميم‌گيري مي‌شود.
احمد عليرضابيگي، نماينده فعلي تبريز هم ازجمله ردصلاحيت شده‌ها براي مجلس دوازدهم است؛ او گفته كه «عموما عدم التزام به جمهوري اسلامي، قانون اساسي و اصل ولايت فقيه دلايل اعلام شده براي ردصلاحيت‌ها بوده است.»
سابقه شوراي نگهبان در ردصلاحيت‌ها
و انتشار دلايل آنها
هرچند نويسنده صبح صادق از شوراي نگهبان خواسته تا دلايل رد يا تاييد صلاحيت برخي چهره‌ها را به صورت عمومي اعلام كند، اما شوراي نگهبان با استناد به بخش‌هايي از قانون چنين كاري را نخواهد كرد؛ چنانكه در ادوار قبل نيز از اين اقدام سر باز زده است.
اين شورا به شيوه‌اي قوانين را تفسير مي‌كند كه هيچ خدشه و انتقادي به عملكردش وارد نشود. اما چنين درخواستي كه صبح صادق از شوراي نگهبان دارد را در جريان انتخابات سال 1400، علي لاريجاني از شوراي نگهبان داشت كه اين شورا تاكيد كرد كه بابت قوانينش نمي‌تواند چنين كاري كند.
لاريجاني در نامه خود خطاب به شوراي نگهبان نوشت كه «خواهشمندم بين خود و خدا با توجه به اثبات كذب بودن گزارش‌هاي داده شده به آن شورا در رابطه با بنده و خانواده‌ام در جريان بررسي احراز صلاحيت نامزدهاي انتخابات رياست‌جمهوري، كليه دلايل عدم احراز صلاحيت اينجانب را بدون هرگونه پرده‌پوشي به صورت رسمي و عمومي اعلام فرماييد. حداقل به اجراي سياست كلي مصوب رهبري معظم انقلاب در باب پاسخگويي آن شورا عمل نماييد.»
مدتي بعد سخنگوي شوراي نگهبان اعلام كرد كه «دلايل عدم احراز صلاحيت علي لاريجاني به وي اعلام شده است.» لاريجاني اما در واكنش به اين گفته‌ها، در نامه‌اي دريافت علل رد صلاحيت خود را تاييد كرد اما خواستار آن شد كه «مهر محرمانه» از آن برداشته شود: «متاسفانه نامه‌اي كه اخيرا براي اينجانب ارسال فرموديد با مهر محرمانه است كه از طريق اينجانب به دليل محرمانگي قانونا قابل انتشار نيست؛ مرحمت فرماييد مهر محرمانه نامه را حذف نماييد تا بتوانم نامه شورا را براي اطلاع عموم علني نمايم.»
نهايتا پاييز همان سال نامه رد صلاحيت علي لاريجاني در فضاي مجازي منتشر شد كه موارد عجيب و غريبي در آن قيد شده بود. ده‌ها مورد از سفرهاي خانوادگي ادعايي گرفته تا حمايت از دولت و برجام و ...! علي لاريجاني هم پس از انتشار اين نامه، جوابيه‌اش به شوراي نگهبان را منتشر كرد كه در آن به تفصيل به موارد ذكر شده پاسخ داده بود. نكته‌اي كه در نامه علي لاريجاني ديده مي‌شود و قابل ملاحظه بوده، اشاره او به گزارش‌هاي برخي نهادهاي امنيتي است كه او از لفظ «تداركاتچي اطلاعات» براي آنها استفاده كرده است.
اما اگر در موضوع بررسي صلاحيت‌ها كمي دورتر هم بررسي شود، مورد عجيب رد صلاحيت اكبر هاشمي‌رفسنجاني براي رياست‌جمهوري سال 1392 قابل مشاهده است. هاشمي‌رفسنجاني براي اين انتخابات ثبت‌نام كرده بود كه شوراي نگهبان صلاحيت او را براي رياست‌جمهوري تاييد نكرد؛ در‌حالي كه هاشمي‌رفسنجاني همان زمان رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام بود و به غير از آن يكي از دو، سه شخصيت تاثيرگذار در پيروزي انقلاب سال 1357 بود. اين اقدام شوراي نگهبان به مثابه تكانه سياسي شديدي بود؛ اما با اين وجود شوراي نگهبان برابر افكار عمومي نه تنها تجديدنظري در تصميم خود نكرد، بلكه حتي از پاسخگويي به سوالات و ابهامات موجود در فضاي كشور و افكار عمومي كشور امتناع كرد و به سخناني كلي اكتفا شد.
بعدها برخي نزديكان هاشمي‌رفسنجاني درباره ردصلاحيت او مسائلي را مطرح كردند که از حضور وزير اسبق اطلاعات، حيدر مصلحي در جلسه بررسي صلاحيت هاشمي‌رفسنجاني حكايت داشت؛ به گفته آنها گزارش‌هاي برخي نهادهاي امنيتي در كنار سخنان حيدر مصلحي، اعضاي شوراي نگهبان را به سمت ردصلاحيت هاشمي‌رفسنجاني برد.
نكته مشترك در رد صلاحيت هاشمي‌رفسنجاني و علي لاريجاني، گزارش‌هاي امنيتي بود كه در تصميمات شوراي نگهبان اثرگذار بودند.
در چنين شرايطي نويسنده صبح صادق، از شوراي نگهبان با سوابق گفته شده و نشده‌اش، مي‌خواهد دلايل رد يا تاييد صلاحيت‌ها را اعلام كند كه البته بعيد است اين شورا در چالش مدنظر صبح صادق شركت كند.
راهبردهاي دشمن
در يادداشت ديگري كه اين شماره صبح‌صادق منتشر كرده، آمده كه «انتخابات پيش رو يكي از بزنگاه‌هايي است كه دشمنان ايران زمين با همه توان به ميدان مداخله آمده‌اند و راهبردها و سياست‌هاي خود را دنبال مي‌كنند.»
بنا به نوشته صبح صادق، «آنان مي‌خواهند انتخابات را كه فرصتي براي تقويت وحدت و همبستگي ملي، امنيت ملي و كارآمدسازي جمهوري اسلامي است، به تهديد براي جمهوري اسلامي بدل كنند. لذا سياست دشمن در تقابل با سياست جمهوري اسلامي در انتخابات است.» از منظر نويسنده هفته‌نامه معاونت سياسي سپاه پاسداران، «جمهوري اسلامي به دنبال تحقق انتخابات مطلوبي است كه مهم‌ترين شاخصه‌هاي آن عبارتند از: 1- پرشور بودن با مشاركت حداكثري، 2- امن و آرام بودن، 3- سالم و بي‌شائبه بودن، 4- قانوني بودن، 5- رقابتي بودن، 6- اخلاقي بودن و 7- شايسته‌سالاري بودن».
اين يادداشت افزوده كه «دشمن» بنا دارد 7 موردي كه در بالا ذكر شد را «زير سوال» ببرد. به نوشته هفته‌نامه سپاه، مهم‌ترين «راهبرد دشمن» براي انتخابات پيش رو، «كاهش مشاركت، ايجاد بي‌ميلي و بي‌رغبتي در مردم براي حضور نيافتن در پاي صندوق‌هاي راي» هستند. نويسنده در ادامه 3 راهكار «دشمن» براي پوشاندن جامه عمل به اين «راهبردها» را آورده است.
تحريم، سياست دشمن
نخستين آن «تحريم انتخابات» است كه در توضيح آن نوشته «سياست آشكار دشمنان اين ملت كه با كمك جريان رسانه‌اي ضدانقلاب دنبال مي‌شود، تحريم رسمي انتخابات است. آنها تلاش دارند مردم را به حضور نيافتن در پاي صندوق راي تشويق كرده و آن را نوعي اقدام عليه جمهوري اسلامي قلمداد كنند. اين مسير در هفته‌هاي باقيمانده تا انتخابات با صداي بلندتري فرياد زده خواهد شد.»
دومين موردي كه به آن اشاره شده، «سياه‌نمايي و بزرگنمايي مشكلات كشور و القاي بن‌بست و نااميدي نسبت به حل آنها» است؛ بنا بر نوشته صبح صادق، اين راهكار از سوي «دشمن» در اين روزها، «با شدتي دوچندان» در حال پيگيري است تا «اراده توده‌ها را براي حضور در صحنه انتخابات سست كند.»
به زعم نويسنده، «در جنگ شناختي پر شدت دشمن همه اقدامات دولت انقلابي زير سوال مي‌رود. كارنامه عملكرد مجلس انقلابي مخدوش شده و صدها تدبير و تصميم درست در عرصه قانونگذاري و حل مشكلات كشور ناديده گرفته شده يا مخدوش و بي‌اعتبار مي‌شود. ضعف‌ها و كاستي‌ها بزرگنمايي شده و لاينحل جلوه داده مي‌شود كه حاصل آن بي‌رمقي براي حضور در پاي صندوق راي است.»
مخدوش كردن كارنامه عملكرد مجلس انقلابي
اين يادداشت در حالي چنين مواردي را جزو راهكارهاي «دشمن» ذكر كرده كه به نظر مي‌رسد منظور از قيد «زير سوال بردن اقدامات دولت انقلابي» و «مخدوش جلوه دادن عملكرد مجلس انقلابي» بيشتر متوجه منتقدان دولت و مجلس باشد. مجلس انقلابي يا همان مجلس يازدهم از خرداد ماه 1399 و دولت سيزدهم كه همان دولت انقلابي است، از شهريور 1400 عنان كار در كشور را در دست گرفته‌اند. مجلسي‌ها براي ورودشان به پارلمان بر چند شعار تبليغاتي تكيه كرده بودند؛ شفافيت و معيشت. آنها در حالي قول شفافيت از جمله شفاف شدن آراي نمايندگان را داده بودند كه هنوز بعد از گذشت حدود 3 سال و نيم از روي كار آمدن مجلس، طرح شفافيت را عملي نكرده‌اند؛ در حالي كه برخي از آنها براي پاسخ به منتقدان خود در بدنه اجتماعي محافظه‌كاران، از اسفند ماه گذشته به انتشار آراي خود در يك سامانه به صورت داوطلبانه اقدام كردند. با اين وجود، همين هم به طور كامل اجرا نمي‌شود و به طور مثال نمايندگان داوطلب شفافيت آراي خود را به طرح تحقيق و تفحص از سازمان اوقاف روي اين سامانه منتشر نكرده‌اند. محسن دهنوي، نماينده تهران در پاسخ به انتقادي در اين زمينه، در اكانت توييتري خود نوشته: «در سامانه به صورت كلي، راي مربوط به تحقيق و تفحص‌ها اعلام نمي‌شود. همچنين در طرح شفافيت، براي جلوگيري از فشار صنفي و لابي مافيا، آراي مربوط به حوزه‌هاي صنفي يا قشري استثنا شده است.»
دهنوي مشخص نكرده كه چرا يك نماينده مجلس بابت «فشار صنفي و لابي مافيا» بايد راي خود را مخفي كند؟ از سوي ديگر استثنا قائل شدن براي شفافيت، به نوعي ذبح آن است. چنين رويكردي در مجلس يازدهم در حالي مطرح مي‌شود كه همين نمايندگان در زمان تبليغات كه مجلس دهم بر سر كار بود، با تندترين شعارها و اظهارات، آنها را بابت عدم شفافيت در آراي خود مورد نقد قرار مي‌دادند؛ حتي عليرضا پناهيان، منبري حامي محافظه‌كاران از بالاي منبر بابت عدم وجود شفافيت آراي نمايندگان، به آنها فحاشي كرد.
از سوي ديگر نمايندگاني كه براي معيشت مردم وعده داده بودند، در يك مورد، هنوز بعد از اين مدت نتوانسته‌اند دولت را براي اجراي قانون همسان‌سازي حقوق بازنشستگان لشكري و كشوري مجاب كنند؛ در حالي كه اين قانون در لايحه بودجه 1401 گنجانده شده بود، اما دولت به بهانه فقدان منابع، از اجراي آن سر باز زد تا زندگي بازنشستگان با تورم‌هاي سرسام‌آور بيش از گذشته دچار اختلال باشد.
بنا بر اين در مورد مجلس، كارنامه موجود آنها بر اساس دو وعده اصلي كه ارايه كرده بودند، نيازي به مخدوش جلوه دادن ندارد و افكار عمومي خود بهترين قضاوت را براي نمره دادن به عملكرد مجلس انجام مي‌دهد.
زير سوال بردن اقدامات دولت انقلابي؟
دولت، ديگر نهادي است كه در يادداشت صبح صادق از آن حمايت ضمني شده و «زير سوال بردن» اقدامات آن را راهبرد «دشمن» معرفي كرده است. وضعيت كنوني سفره‌هاي مردم و همچنين آماري كه نهادهاي دولتي از تورم ارايه مي‌كنند، خود درباره نتايج اقدامات دولت سخن مي‌گويند و مردم قضاوت مي‌كنند. همچنين رفتار دولت در قبال مسائل اجتماعي، ديگر مساله‌اي است كه مردم آن را در جامعه مي‌بينند؛ به خصوص با توجه به بخشنامه‌اي كه وزير كشور ابلاغ كرده است و پيش از افشا، آن را كتمان كرده بود. بالا بردن تعرفه اينترنت كه كيفيت آن نيازي به توضيح ندارد، از ديگر اقدامات دولت است. يا فساد در واردات نهاده‌هاي دامي و فساد عظيم چاي دبش - كه منجر به صدور كيفرخواست براي وزير كشاورزي سابق و قائم‌مقام او شده - بخش ديگري از كارنامه دولت است. حال نويسنده صبح صادق مشخص نكرده كه اقدامات دولت لااقل در همين موارد ذكر شده، زير سوال است يا خير؟
مورد ديگري كه صبح صادق در اين يادداشت منتشر كرده «ناامن‌سازي» است؛ در توضيح اين مورد نوشته شده: «دشمن تمايل دارد از طريق آن، هم هزينه‌هاي دست‌اندركاران انتخابات را زياد كند و بيش از آن، اراده بخشي از جامعه را نسبت به حضور در پاي صندوق راي دچار ترديد كند. لازمه حضور مردم در انتخابات امنيت و آرامش است و فقدان آن مانعي براي حضور به حساب مي‌آيد. البته امنيت هم جنبه فيزيكي و هم جنبه رواني دارد و در انتخابات پيش رو دشمن سلب هر دو را نشانه گرفته است.» نويسنده در ادامه از دستگاه‌هاي امنيتي خواسته كه «هوشيار باشند تا در روزهاي مانده به انتخابات سياست‌هاي ناامن‌سازي دشمن ناكام بماند.» اين يادداشت، حملات تروريستي منتهي به مسیر گلزار شهداي كرمان در سيزدهم دي‌ماه (چهارشنبه گذشته) نمونه‌اي از «اقدامات ناامن‌ساز در آستانه انتخابات» برشمرده است.
متهم كردن نظام به اتخاذ سياست خالص‌سازي راهبرد دشمن است
سومين موردي كه در اين يادداشت به آن اشاره شده، «بي‌اعتبارسازي انتخابات در جمهوري اسلامي» است. به نوشته اين يادداشت، «دشمنان چند دهه است كه تلاش دارند مردم‌سالاري ديني را به ديكتاتوري متهم كنند كه در اين مسير زير سوال بردن اعتبار انتخابات يكي از مهم‌ترين ترفندهاي آنان است.»
از نظر نويسنده «پيشبرد اين سياست‌ها» از چندين طريق دنبال شده است؛ از جمله «زير سوال بردن سلامت انتخابات»؛ «ادعاي تقلب در انتخابات، ادعاي مهندسي انتخابات، زير سوال بردن پاكدستي مجريان و ناظران انتخابات، همسويي و تباني مجريان و ناظران انتخابات، متهم كردن برگزاركنندگان و ناظران به جناحي بودن، اتخاذ سياست خالص‌سازي و انحصارگرايي نظام در مواجهه با انتخابات، ردصلاحيت منتقدان و بخشي از نامزدهاي انتخابات، اعلام آمار غيرواقعي و ساختگي و... ازجمله شگردهاي رسانه‌اي دشمنان براي بي‌اعتبار كردن انتخابات آتي است.»
در واقع اين بخش از يادداشت، در لواي ذكر مواردي درباره «دشمن» از واژه «خالص‌سازي» استفاده كرده كه نخستين بار، علي لاريجاني چند ماه پيش از آن سخن گفته بود. لاريجاني در جريان پاسخ به يك خبرگزاري خاص - كه خبري پيرامون جلسات انتخاباتي‌اش منتشر كرده بود - نوشت «بدين وسيله از جريان خالص‌سازي رفع نگراني مي‌شود و بعيد است به اين روش‌هاي برادران بتوان رقابت تصنعي ايجاد كرد. ملك را چاره‌اي ديگر نياز است.» اين جوابيه لاريجاني با واكنش تند محافظه‌كاران روبرو شد.
از سوي ديگر «ردصلاحيت بخشي از نامزدهاي انتخابات» ادعايي نيست كه ساختگي باشد؛ در همين شماره از صبح صادق، در يادداشت ديگري كه سطور بالا به آن پرداخته شده، از شوراي نگهبان خواسته است تا دلايل رد يا تاييد برخي چهره‌ها كه براي جامعه محل سوال است را منتشر كند. از سوي ديگر، طيف وسيعي از نامزدهاي اصلاح‌طلبان و ميانه‌روها رد صلاحيت شده‌اند كه خبرهاي آن در رسانه‌ها نيز منتشر شده است.
تلاش براي غيراخلاقي كردن
رقابت‌هاي انتخاباتي
در ادامه يادداشت، گفته شده كه «حربه ديگر دشمن» براي انتخابات «تلاش براي غيراخلاقي كردن رقابت‌هاي انتخاباتي» است؛ «اگر رقابت‌ها سالم نباشد و بر اخلاق و قانون استوار نشود، اگر منازعات سياسي به تنش و درگيري بدل شود، اگر اتهام‌زني و دروغگويي سكه رايج بازار شود، اگر نامزدها با وعده‌هاي دروغين به دنبال سنگين كردن سبد راي‌شان باشند، اگر راي‌ها خريداري شده و رانت و پول‌پاشي فضاي رقابت‌هاي انتخاباتي را آلوده كند و... حيثيت و اعتبار انتخابات در اين كشور زير سوال خواهد رفت و اين درست همان چيزي است كه دشمن خواهان آن است و از طريق نفوذ و اغواگري اين مسير را دنبال مي‌كند.»
شايستگان وارد رقابت نشوند، اصلي‌ترين كاركرد انتخابات تحقق نخواهد يافت
«راهبرد ناكارآمدسازي» مورد ديگري است كه در يادداشت صبح صادق به آن اشاره شده است؛ «انتخابات در كشور خود هدف نيست، بلكه ابزاري براي كارآمدسازي، امنيت‌آفريني و ايجاد ثبات و تقويت همبستگي اجتماعي است اما اگر بتوان كاري كرد كه اين اهداف محقق نشده يا اهداف به طور حداكثري تامين نشود، بخشي از راهبرد دشمن پيش رفته است.» بنا بر نوشته صبح صادق «اين راهبرد از طريق ايجاد اختلال شناختي اذهان عمومي در تشخيص اصلح» دنبال مي‌شود؛ «انتخابات برگزار مي‌شود تا شايستگان و كارآمدان بر مسند قدرت بنشينند و با تدبيرشان حل مشكلات كشور را تسهيل كنند. حال اگر بتوان كاري كرد كه يا شايستگان وارد ميدان رقابت نشوند يا آنكه راي اكثريت مردم به ايشان اختصاص نيابد، اصلي‌ترين كاركرد انتخابات تحقق نخواهد يافت.»
به نظر مي‌رسد مخاطب اين بخش از يادداشت صبح صادق، بايد هيات‌هاي نظارت و هيات‌هاي اجرايي باشند كه مسوول بررسي صلاحيت نامزدهاي انتخاباتي هستند.
كري‌خواني‌هاي سياه سياسي فراگير نشود
به نوشته صبح صادق، «انتخابات ميداني است براي تغيير مسالمت‌آميز كارگزاران و اعمال اراده بازيگران سياسي در عرصه حكمراني. آنجايي كه هر فرد با راي خود اعمال حاكميت مي‌كند. صندوق راي تشكيل شده تا آنچه سياست‌هاي خياباني خوانده مي‌شود (شما بخوانيد بلوا و آشوب و درگيري) دنبال نشود. حال اگر كاري كرد كه صحنه رقابت‌هاي سياسي به صحنه درگيري و آشوب بدل شود و مردم در برابر مردم قرار بگيرند و وزن‌كشي و اردوكشي‌هاي خياباني جايگزين وزن‌كشي در پاي صندوق راي شود، انتخابات بخشي از كاركرد خود را از دست داده است! تبديل انتخابات به عامل واگرايي و چنددستگي ملت ايران نيز تحركات جهت‌گيري شده دشمن است كه در انتخابات دنبال مي‌شود.»
در ادامه يادداشت، نويسنده اذعان دارد كه «هرچند ممكن است انتخابات به ظاهر در امنيت كامل برگزار شود، اما امنيت رواني جامعه مختل شده و چنان كري‌خواني‌هاي سياه سياسي - كه معموال محصول دو قطبي‌هاي پرشدت بي‌حاصل است- بر افكار عمومي سايه مي‌افكند كه قلب‌ها مملو از كدورت شده و كينه‌ها و نفرت‌ها جايگزين عشق‌ها و محبت‌ها شود، به واقع بازي ارزشمند برد - برد انتخاباتي در اين معركه به بازي باخت - باخت تقليل پيدا كرده است و نه تنها همبستگي اجتماعي تقويت نشده كه واگرايي و از هم‌گسيختگي تقويت مي‌شود.»
مخاطب‌ها كيستند؟
طبق آنچه در اين دو يادداشت صبح صادق آمده، مخاطب بخش‌هاي عمده‌‌شان، نهادها و دستگاه‌هاي مجري و نظارت‌كننده بر انتخابات هستند؛ از سوي ديگر مطلوب نيست كه از مطالب چنين نشريه‌اي تصور شود بنا بر بسته شدن راه انتقاد از دولت و مجلس است چرا كه همه اركان نظام بر لزوم و وجوب انتقاد از همه دستگاه‌ها و نهادها تاكيد دارند بنا بر اين نبايد بابت انتخابات، انتقاد را هم‌وزن سياست‌هاي «دشمن» دانست.