درنگي بر نمايشگاه «صنعت موسيقي»
فرازها و كاستي‌هاي يك رويداد فرهنگي
سياوش اكبري
نمايشگاه صنعت موسيقي، از 5 الي 8 دي ماه ۱۴۰۲ در محل مجموعه نمايشگاهي برج ميلاد تهران به مديريت آقاي جلال ذكايي و با مشاوره آقاي فردين خلعتبري برگزار شد. وجه تسميه نمايشگاه عرصه محصولات حوزه‌هاي مختلف موسيقي در آن بود. محصولاتي كه هر كدام به شكلي با موسيقي مرتبط بودند. از جمله حوزه‌هاي مختلفي كه در اين نمايشگاه در غرفه‌هاي تخصصي حضور داشتند، مي‌توان به بخش سيستم‌هاي صوتي و فروشگاه‌هاي موسيقي و سازندگان سازهاي مختلف اشاره كرد؛ اما اين همه آن چيزي نبود كه نمايشگاه دنبال مي‌كرد. نمايشگاه نبود. اين نمايشگاه تنها به عرضه محصولات متمركز نبود و بخش‌هاي ديگري هم در آن فعاليت داشتند براي مثال برنامه‌هايي در اين نمايشگاه برگزار شد، ازجمله نشست‌هايي با عناوين صنعت موسيقي و چرخه اقتصادي، صنعت موسيقي و قانون، صنعت موسيقي و گردشگري، موسيقي و مردم، موسيقي و دين كه اساتيد مختلفي در روزهاي برگزاري اين نمايشگاه در رابطه با موضوعات ياد شده، سخنراني داشتند. شركت فعالان حوزه موسيقي از شهرستان‌هاي مختلفِ دور و نزديك به تهران از جنبه‌هاي قابل‌اعتناي اين نمايشگاه بود. از آذربايجان تا زاهدان و از شمال تا جنوب براي بازديد از نمايشگاه آمده بودند. استقبالِ خوب مردم هم بسيار جالب‌توجه بود و حتي گهگاهي ازدحام، رفت‌وآمد به غرفه‌ها را كمي با اختلال مواجه مي‌كرد. براي خيلي از بازديدكنندگان، حضور نوجوانان و كودكان هنرمند و هنرنمايي آنها در غرفه‌ها هنگام تست سازها به ويژه سازهاي زهي مثل ويولن، تار و... بسيار جذاب بود. همين طور براي من به عنوان كسي كه سال‌هاست در عرصه ساختن ساز كار كرده‌ام، شگفت‌انگيز بود و به آينده موسيقي ايران اميدوارم كرد. حضور فعال بانوان هنرمند و غرفه‌دار هم از ديگر نكات نمايشگاه «صنعت موسيقي» بود كه هم به صورت مستقل و هم به شكل مشاركتي در نمايشگاه شركت كرده بودند. حضور آنها نيز از نكات بارز اين نمايشگاه بود. اما اگر بخواهيم از نقاط ضعف آن نمايشگاه هم بگوييم، بايد به جاي خالي تبليغات شهري اشاره كنيم. اگرچه پوشش خبري رويداد خوب بود اما انتظار مي‌رفت تبليغات محيطي در سطح شهر و در بيلبوردهاي تبليغاتي بيشتر باشد. اين‌گونه تبليغات در فضاهاي شهري مخاطباني را به نمايشگاه جذب مي‌كند كه غالبا پيش از آن در چنين فضاهايي حضور نداشتند. در واقع تبليغات در فضاهاي شهري عموم مردم را از اين رويداد مطلع مي‌كند؛ حتي كساني را كه در حوزه موسيقي كار نمي‌كنند اما به آن علاقه‌مند هستند. دومين نقطه ضعف نمايشگاه چيدمان ناهمگون غرفه‌ها بود كه نشان از تجربه ناكافي برگزاركنندگان در اين مورد خاص داشت. نمايشگاه‌هاي اينچنيني نيازمند يك چيدمان قوي و كاربردي هستند. چيدماني براساس يك نظم منطقي. براي مثال شاهد بوديم كه غرفه يك سازِ زهي در كنار غرفه يك شركت لوازم صوتي يا غرفه سازهاي كوبه‌اي قرار گرفته بود كه صداي آن شركت‌ها به طور طبيعي مزاحم غرفه سازهاي زهي مي‌شد و در چنين شرايطي حتي تست يك ساز يا كوك كردن آن را غيرممكن مي‌كرد. توجه به اين نكته يعني چيدمان منطقي غرفه‌ها يكي از بديهيات برگزاري نمايشگاهي با اين مختصات است و به نظر مي‌رسد در آينده برگزاركنندگانِ چنين رويدادي كه بسيار در بين مردم علاقه‌مند دارد در اين مورد بايد بيشتر دقت كنند. براي برگزاري آن از افرادي كه در نمايشگاه‌هاي مختلف داخلي و خارجي شركت كرده‌اند مشاوره لازم را در امور مختلف بگيرند تا ديگر شاهد بروز چنين مشكلات و نقطه ضعف‌هايي نباشيم. اميدوارم در آينده شاهد برگزاري نمايشگاه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي در ايران باشيم و اين نمايشگاه نيز تجربه‌اي باشد براي عملكرد بهتر نمايشگاه‌هاي آتي.
* سازنده سازهاي زهي