اصلاح از طريق روش‌هاي مدني
حسين نوراني‌نژاد
كنگره نهم حزب اتحاد ملت ايران كه روز پنجشنبه برگزار شد، كنگره سالانه حزب است كه مطابق اساسنامه هر سال در اواخر پاييز و اوايل زمستان برگزار مي‌شود. هر دو سال يك‌بار هم كنگره‌هاي اتحاد ملت، انتخاباتي است و در آن دبير كل، اعضاي شوراي مركزي، هيات‌هاي بازرسي و...انتخاب مي‌شوند. البته كنگره امسال انتخاباتي نبود. پس از 3كنگره كه به دليل شرايط خاص كرونايي به صورت مجازي برگزار مي‌شد، تصميم گرفته شد اين كنگره به صورت حضوري برگزار شود. با كمك مالي اعضا، نهايتا پيگيري‌هاي مرتبط با جا و مكان و نحوه اجرا صورت گرفت، اما متاسفانه مجوزهاي قانوني لازم براي برگزاري كنگره، تنها 24ساعت قبل از برگزاري و همراه با استرس‌ها و نگراني‌هاي بسياري اخذ شد.
اين در حالي است كه بسياري از احزاب از امكانات و ظرفيت‌هاي فراوان دولت بهره‌مند مي‌شوند و به راحتي مجوزهاي لازم را اخذ مي‌كنند. اما حزبي در حد و اندازه اتحاد ملت كه بدنه اجتماعي وسيعي داشته، صاحب گفتمان است و مجوزهاي قانوني هم دارد بايد تحت فشار فراوان كنگره خود را برگزار كند. نرم اين روند بايد مورد تجديدنظر قرار گرفته و احزاب قانوني بتوانند بدون استرس و نگراني نشست‌ها و جلسات خود را برگزار كنند.
استقبال اعضا و ميهمانان از كنگره نهم، شايان توجه بود و نشان داد، حزب تا چه اندازه مورد اقبال فعالان سياسي و عموم مردم قرار دارد.واقع آن است كه حزب اتحاد با بخشي از جامعه نگاه مشتركي دارد، يعني شرايط موجود كشور را نامطلوب دانسته و به دنبال اصلاح و تغيير آن است. اما اين تغييرات را از طريق روش‌هاي خشونت پرهيز و مدني دنبال مي‌كند. حزب، عقبه سياسي و گفتماني مشخص دارد و به دنبال «ايران براي همه ايرانيان» است. حزب اتحاد ملت به دنبال تحقق دموكراسي، حقوق بشر، اسلام رحماني و نوانديشي ديني است. توسعه را يك امر ضروري براي ايران دانسته و تحقق آن را در همه ابعاد اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و... جست‌وجو مي‌كند.
همچنين علاوه بر فراگيري، پايداري، عادلانه بودن توسعه را نيز مهم مي‌دانيم. زماني كه درباره حقوق بشر صحبت مي‌شود، حزب همه ابعاد آن را مهم مي‌داند و تلقي‌هاي يك سويه از حقوق بشر ندارد.همان‌طور كه در نطق افتتاحيه كنگره توسط خانم آذر منصوري ارايه شد، بايد به موضوعات مختلف از منظر حق اشاره كرد، اينكه شهروند ايراني چه حقوقي دارد و چگونه مي‌تواند بر اين حقوق تاكيد كند؟ حتي اگر در ابعاد دموكراتيك آن‌گونه كه بايد و شايد پيشرفت صورت نگرفته باشد، نمي‌توان از يك اتفاق مهم در ايران طي دو الي سه دهه اخير چشم‌پوشي كرد و آن اينكه شهروند ايراني خود را محق مي‌داند و ديگر با شهروند مكلفي كه فقط نگاه كند و دستورات را اجرا كند، مواجه نيستيم. شهروندان محقي هستند كه هم حقوق سياسي و مدني و هم حقوق اجتماعي، فرهنگي و سياسي خود را مطالبه مي‌كنند. ما هم در حزب اتحاد ملت، مدافع اين‌گونه شهروندان هستيم. يك جامعه قدرتمند كه قدرت‌نمايي و رشد آن با حضور يك دولت قدرتمند شكل مي‌گيرد. معتقديم نهاد دولت بايد در راستاي تامين حقوق ملت تقويت شود.
بايد توجه داشت در حزب اتحاد ملت، تنها بحث‌هاي سياسي متعارف انجام نمي‌شود و در حوزه حكمراني و حكومت‌داري در ابعاد مختلف در كميسيون‌هاي 7گانه حزب اتحاد بحث‌هاي داغ و عميقي جريان دارد. ابعاد اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، امور زيربنايي، محيط زيست، مسائل زنان، كشاورزي و... از جمله اين حوزه‌هاي كليدي هستند. مشخصا در انتخابات 1400 كه حزب اتحاد ملت به جد در پي مشاركت در آن بود، برنامه‌اي كه حاصل 2سال تلاش و بررسي كميسيون‌ها بود تحت عنوان جامعه قدرتمند دولت توانمند ارايه شد. اين برنامه در كميسيون‌ها مورد بررسي قرار گرفته و پيش مي‌رود.
در نتيجه نمي‌توان گفت، چشم به قدرت نداريم. پياده‌سازي اين برنامه‌ها با حضور در ساختار قدرت بهتر پيش مي‌رود. اما اگر حزب به هر دليلي نتواند وارد ساختار تصميم‌ساز اجرايي، تقنيني و... شود، تلاش مي‌شود با فعاليت‌هاي گفتماني و رسانه‌اي و گفت‌وگو با حاكميت، جامعه مدني و نخبگان اين برنامه‌ها عرضه شوند. اگر خودمان نتوانيم اين برنامه را اجرايي كنيم ساير تصميم‌سازان و سياستگذاران را ترغيب به انجام آنها خواهيم كرد.