روزبه دلاور
خاتون بم براي دهمين‌بار به عنوان قهرماني ليگ بانوان رسيد. اعضاي اين تيم پس از قهرماني در اين مسابقات جام را به مليكا محمدي تقديم كردند. دختري كه به دختر ايران معروف شد. همان بازيكني كه از امريكا به ايران آمد تا براي تيم شهري كوچك و كيلومترها دورتر از پايتخت و همين‌طور تيم ملي بازي كند. اما مليكا در نيمه راه متاسفانه، به شكل غم‌انگيزي از همبازي‌هايش جدا شد با اين حال هم‌تيمي‌هاي او در تك‌تك لحظات بازي به ياد او با تمام توان بازي كردند و وعده فتح جام قهرماني براي مليكا را عملي كردند. قهرماني خاتون بهانه‌اي شد تا با خانم طاهره رهنما، مادر زنده‌ياد مليكا محمدي گفت‌وگويي را ترتيب دهيم.
قهرماني خاتون در ليگ و جاي خالي مليكا كه براي همه ما احساس شد...
بله، جاي مليكا براي هميشه در فوتبال ايران خالي است. براي تيم بم خيلي خوشحال هستم و اميدوارم هميشه سلامت و موفق باشند.
با اعضاي خاتون هنوز ارتباط داريد؟
ان‌شاءالله كه هركجا هستند سلامت و موفق باشند و ماهم دوست داريم سلامتي و خوبي اين عزيزان را هميشه ببينيم. مليكا رفته اما هزاران دختر ديگر هستند كه از تماشاي شادابي و تلاش آنها لذت ببريم. هم‌تيمي‌هاي مليكا هم به او محبت دارند. مليكا شخصيتي است كه فراموش نمي‌شود به خصوص براي افرادي كه از نزديك با او در ارتباط بودند و شخصيتش را مي‌شناختند. به قول فوتبالي‌ها كه مي‌گويند مليكا يك الگوي بزرگ بوده، هست و خواهد ماند. آنها معتقدند كه مليكا فوتبال زنان را متحول كرد و بهترين بازيكن سال‌هاي اخير فوتبال زنان ايران بوده. يكي از جوان‌ترين بازيكنان تيم بانوان بود اما در زمين علاوه بر بازي حرفه‌اي و كم‌نظيرش، تيم را مديريت مي‌كرد. مربيان، سرپرستان و مديران و هم تيمي‌هايش در تيم ملي در عرض 12 سال و تيم‌هاي خاتون بم و سپاهان اصفهان معتقدند كه مليكا يك اسطوره است و جايش براي هميشه در فوتبال ما خالي است. بچه‌هاي تيم مرتب يادش مي‌كنند و به يادش مطلب و ويديو‌هايي را پخش مي‌كنند كه اين جاي تشكر دارد و مي‌نويسند كه از او سرمشق مي‌گيريم .مليكا رفته اما استعدادهاي زيادي هستند كه به قول مليكا اگر امكانات باشد، مي‌توانند رشد كنند و سطح فوتبال ايران را ارتقا ببخشند. به قول بزرگان فوتبال ما او پهلوان بود و او را الهه اميد و تختي زنان نام گذاشتند. مليكا دختري شاد، پرانرژي، با انگيزه، پرتلاش و هدفمند بود كه هميشه در جهت ارتقای توانمندي‌هاي خود و اطرافيانش تلاش مي‌كرد و اين خاطراتي است كه براي دوستانش گذاشته. وقتي يك داور از راه دور براي مراسم تشييع و بزرگداشت مليكا شركت مي‌كند حاكي از شخصيت رشد يافته اين انسان بزرگ دارد كه چه تاثيري روي اطرافيانش داشته حتي كساني كه يك بار او را ديده‌اند و شايد فقط براي اينكه يك بار در يك 90 دقيقه براي مليكا و تيمش داوري كرده.
مليكا پرسپوليسي بود؟
بله، البته همه تيم‌ها را دنبال مي‌كرد و بازيكنان را مي‌شناخت و احترام قائل بود. از وقتي كوچك بود چون تمام بازي‌ها و بازيكنان دنياي فوتبال را دنبال مي‌كرد پدرش به او مي‌گفت فردوسي‌پور كوچك!
از بين بازيكنان پرسپوليس بازي كدام بازيكن را دوست داشت؟
او هميشه از سيدجلال حسيني تعريف مي‌كرد، چون هم پستي سيدجلال بود و سبك بازي او را مي‌پسنديد.
بعد از فوت مليكا بازيكنان يا اعضاي كادر فني پرسپوليس با شما تماسي گرفتند؟
راستش خير با اينكه توقع داشتيم. البته پست اينستاگرامي گذاشتند، آقايان پيرواني، گل‌محمدي و باقري و كريمي و خيلي از بزرگان فوتبال. همين‌جا ما تشكر مي‌كنيم از تمامي مديران، بازيكنان و اهالي ورزش و فوتبال بانوان و آقايان كه در مراسم‌هاي تشيع و يادبود مليكا شركت کردند همواره ياد و خاطره مليكا را زنده نگه مي‌د‌ارند و الگويي براي نوجوانان و جوانان اين مرز و بوم قرار مي‌دهند.
مشخص شد مقصر اين اتفاق تلخ كي بود؟
من خيلي متاسفم هم براي جاده و هم راننده و هم خودرو. جايي كه مقبره مليكا است يك خانمي مي‌آيد و مي‌گفت بعد از فوت بچه‌اش نااميد شده بود اما از روزي كه اين دختر فوتباليست اينجا خوابيده انگيزه گرفتم كه بروم ايران و خدمت كنم. او 10 سالي است كه روي تصادفات جاده‌اي كار مي‌كند و تخصص دارد و تلاش مي‌كند تا آمار كشته شدن تصادفات جاده‌اي را در جهان به حداقل برسانند . او از مرگ اين اسطوره ۲۳ ساله بسيار متاثر بود و مي‌گفت: «چرا چنين الماس گرانبهايي بايد بر اثر تصادف از بين ما برود در صورتي كه مي‌شود با هزينه‌هاي كمي با مديريت آمار كشته‌شدگان تصادفات جاده‌اي را كم كرد. همان‌طور كه كشور سوئد از ما خواسته تا طرحي بريزيم تا اين رخداد را به صفر برسانيم.» او مي‌گفت مليكا كه در اين سن كم دست از امكاناتش در يك كشور پيشرفته برداشته و به كشورش برگشته تا تجربياتش را به ايران بياورد و به تيم ملي كشورش و همنوعانش كمك کند من هم مي‌خواهم به ايران بيایم و به مردم و مملكتم كمك كنم تا آمار كشته‌شدگان تصادفات جاده‌اي را پايين بياوريم.
اگر زمان به عقب برگردد باز هم اجازه مي‌دهيد مليكا به ايران بيايد؟
بله، شكي ندارم در راهي كه مليكا انتخاب كرد. دختر ايران عاشق وطن بود و قصدش ارتقای كشورش بود و من هم با تمام وجود به تصميماتش احترام مي‌گذاشتم. مليكا دختري خوشفكر، توانمند و بادرايت و مدير بود و با منطق عمل مي‌كرد. زندگي او كوتاه بود اما به قول خواهرش رسالتي بزرگ انجام داد. غبطه نمي‌خورم كه چرا به ايران آمد چون به وجودش افتخار مي‌كنم. مي‌گفت با پوشيدن پيراهن تيم‌ملي دو تا جان دارم و براي آن مي‌جنگم. او ۱۲ سال براي تيم ملي جنگيد. بعد از رفتن او بازيكن استراليا براي او پيام داد مليكا متاسفم كه رفتي و فراموش نمي‌كنم مقابل ما چگونه متعصبانه جنگيدي. براي همين هيچ وقت ناراحت نيستم كه چرا به ايران آمد اما ناراحتم كه اگر ماشين و جاده‌اي ايمن بود، ايران از وجود مليكا مي‌توانست بسيار متفاوت شود و اين رفتن تراژديك اتفاق نمي‌افتاد.
شكايتي از مقصر اين اتفاق براي مليكا داشتيد؟
ما هنوز از هيچ جايي شكايت نكرديم. اما نمي‌دانم يك زماني اگر بخواهم شكايتي كنم زماني كه آرام هستم اين تصميم را مي‌گيرم و در عصبانيت اين تصميم را نمي‌گيرم. مليكا چنان زندگي كرد و براي زندگي‌اش برنامه داشت كه انگار صد سال ديگر هم عمر مي‌كند و چنان رفت كه فكر مي‌كني توي اين زمان كوتاه چطور اين‌قدر سريع در فوتبال، دو تا مدرك ليسانس از دانشگاه ايموري، سه زبان زنده دنيا و اين همه ارتباطات و ساختن دوستان و آشناهاي زياد در سراسر دنيا رشد كرد. اين بخشي از شخصيت والا و دوست داشتني مليكاست .