مرهم زخمِ زخمه‌ها

از خبرهاي ناگوار روزهاي گذشته در حوزه موسيقي، درگذشت فرمان مرادي بود. او سازنده، نوازنده و مرمت‌كننده سازهاي موسيقي ايراني بود. كسي كه به تعبير دوست هنرمندي، بايد او را مرهم زخم زخمه‌ها خواند.
مرادي كه 5 خرداد 1326 در كرمانشاه متولد شده بود، هنگام مرگ دقيقا 77 سال داشت.  در آنچه پس از مرگش به عنوان شرح حال او در بخش فرهنگ و هنر رسانه‌ها آمده، اشاره شده است به اينكه او فعاليت هنري خود را در سال ۱۳۴۹، يعني در 23 سالگي و در مركز حفظ و اشاعه موسيقي سنتي آغاز كرد. مرادي بعدها سرپرست و مدرس كارگاه سازسازي اين مركز شد. 
اين سازنده و نوازنده سازهاي موسيقي ايراني در ساخت تنبور نيز از راهنمايي­‌هاي علمي استاد الهي، نوازنده تنبور بهره گرفت. او چندين نوع سه‌­تار، تنبور، كمانچه و تار طبق الگوي اساتيد گذشته اين سازها به صورت ابتكاري مي‌‌ساخت. فرمان مرادي به خاطر موقعيت شغلي خود در مركز حفظ و اشاعه از راهنمايي­‌هاي هنرمنداني چون داريوش صفوت، احمد عبادي، سعيد هرمزي، يوسف فروتن، علي‌­اصغر بهاري، علي تجويدي، ­فرهنگ شريف، جليل شهناز، محمود كريمي، منصور نريمان، فريدون حافظي، محمود تاجبخش، غلامحسين بيگجه­‌خاني و محمد مقدسي براي ساختن سازهاي خود استفاده برد.  او كتابي نيز با عنوان سوز و ساز عشقي (درباره هنر و زندگي محمد نوايي) تاليف كرده كه توسط نشر تصنيف منتشر شده است. مرادي در سال ۱۳۷۲ با رتبه ۵ سازسازي و با ۲۳ سال سابقه كار در مركز حفظ و اشاعه موسيقي بازنشسته شد. او از اين سال به بعد نيز به عنوان مدرس و كارشناس مركز فعاليت داشت.  از فعاليت‌هاي اجرايي او به اين موارد مي‌توان اشاره كرد: عضويت در كميته نويسندگان اساسنامه كانون سازندگان ساز، عضويت در هيات‌مديره كانون سازندگان ساز (سه دوره دو ساله)، يك دوره دوساله عضو علي­‌البدل هيات‌مديره خانه موسيقي، دو دوره دوساله عضو علي‌­البدل كانون مدرسين سازسازي و همچنين كارشناس موزه موسيقي ايران، طي چند سال اخير.  فرمان مرادي جز ساخت سازهاي ايراني، نوازنده سه­‌تار، تار و تنبور هم بود.