عقلانیت در انتخابات

 همواره در موسِم انتخابات کشور، طیفها و جریانات مختلفی قد علم نموده و هر یک درصدد ارائه برنامه‌های خود در راستای جلب بیشتر آرای مشارکت مردم در انتخابات بر می‌آیند. برخی از اصول و جریانات به اقدامات عوام‌پسندانه‌ای، مانند: افزایش یارانه‌ها، مسکن ملی، کالابرگ و... روی می‌آورند که در نوع خود دارای معایب و مزایایی می‌باشد، اما برخی از اصول و جریانات مانند جناب آقای دکتر علی لاریجانی هستند که همواره از دو دهه قبل از این فضا دور بوده و سعی نموده با برنامه‌ریزی عقلانی و برنامه‌های جامع، زیرساخت سیاست‌های داخلی و خارجی را به دور از هر گونه وعده و وعیدهای عوام‌پسندانه، روند اصلاح و هدایت جامعه را در پیش بگیرد. همان‌گونه که اینجانب قبلا در خرداد ماه سال 1400 در موسِم انتخابات کشور، مطلبی تحت عنوان انتخاب اصلح؛ مردی که نمود اصولگرایی مدرن است، را به رشته تحریر در آوردم که مربوط به جناب آقای لاریجانی بود، عرض کردم که با انتخاب ایشان؛ که یک سرمایه بزرگ برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود، به جرات می‌توان گفت که در صورتی که ایشان سُکاندار دولت سیزدهم (در دوره کنونی دوره چهاردهم) گردد؛ توجه به قانون و الزامات قانونی بیش از دولت‌های گذشته صورت خواهد گرفت و نیز راهکارهایی برای برون‌رفت از مشکلات منطقه‌ای وجود دارد.  اما سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا ایشان به‌رغم داشتن چنین ظرفیتی، دست به اقدامات پوپولیستی و جنجال سیاسی نزده‌اند (که خود را بیش از پیش مطرح کنند) و همواره از اصول و مبانی حکومتی نظام جمهوری اسلامی ایران پیروی نموده و مسائل را در جلسات تخصصی پیگیری می‌نمایند؟ به نظر نویسنده، می‌توان به چند علل اشاره نمود که در ذیل بدان‌ها اشاره می‌کنم: 
1- ایشان خواهان حل و فصل واقعی معضلات کشور می‌باشد در نتیجه هیاهو به‌پا کردن، به دور از برنامه‌های و اهداف‌شان می‌باشد.
آقای دکتر لاریجانی همواره منافع کشور و مصالح عمومی را بر خود ترجیح داده و همانطور که در نوشته‌های گذشته‌ام اشاره کردم، تمکین از قانون (مانند عدم تایید صلاحیت در دوره سیزدهم توسط شورای محترم نگهبان و عدم فرافکنی و هیاهو نمودن)، سرلوحه خود در هر شرایطی می‌دانند.
ایشان راه‌حلِ مشکلات و مسائل نظام را در جلسات و کارگروه‌های تخصصی می‌دانند و مطرح نمودن و جنجال به‌پا کردنِ مسائل در بین مردم صرفا کارها را سخت‌تر کرده که بار و فشار مضاعفی را به سیستم سیاسی تحمیل خواهد کرد‌ که به دور از اهداف‌شان می‌باشد.