«لوکا» برگزیده «سانگلاینز»
آلبوم «لوكا» اثر محسن شريفيان به عنوان يكي از ۱۰ آلبوم برگزيده در بخش بگپايپ (نيانبان) جهان، توسط مجله سانگلاينز در ماه مه۲۰۲۴ انتخاب و معرفي شد. ايسنا به نقل از مجله سانگلاينز (Songlines) يك مجله موسيقايي با گستره فعاليت در موسيقي جهان است كه در بريتانيا به صورت الكترونيكي و فيزيكي منتشر ميشود. معرفي آثار موسيقي در ژانرهاي مختلف از ديرباز تا موسيقيهاي جديد، انتخاب بهترين آلبومهاي موسيقي دنيا، معرفي هنرمندان اين عرصه و اعطاي جايزه سال از اهم فعاليتهاي اين نشريه است. آلبوم ديوي اسپيلان ايرلندي؛ نوازنده بگپايپ و برنده جايزه گرمي نيز در ميان برگزيدگان اين مجله است.كريس ويلسي، ژورناليست اين مجله، محسن شريفيان و آلبوم لوكا را چنين توصيف ميكند: «شريفيان، نوازنده چند ساز و آهنگساز متولد استان بوشهر در جنوب ايران، از مهمترين هنرمندان آن كشور در حفظ و ترويج موسيقي و رقص محلي سنتي است. نيانبان او نقش برجستهاي را در اين مجموعه فوقالعاده بازي ميكند، جايي كه ريتمهاي كوبهاي، زيرملوديهاي مستكننده فضاي خيالانگيزي را ميسازند.» مجله بينالمللي «سانگلاينز» در سال ۱۹۹۹ در انگلستان راهاندازي شده است. اين نشريه بهطور تخصصي به بررسي موسيقي نواحي مختلف جهان ميپردازد. اين مجله در سال ۲۰۱۳ نيز آلبوم مشترك كيهان كلهر، نوازنده ايراني و اردال ارزنجان، نوازنده ساز باقلاما از تركيه را در ميان ده اثر برگزيده سال ۲۰۱۳ معرفي كرد. آلبوم «لوكا» تجربه سالها اجراي گروه موسيقي «ليان» با سرپرستي محسن شريفيان است كه در آخرين روزهاي سال ۱۴۰۰ روانه بازار موسيقي كشور شد. نوزدهمين اثر چندرسانهاي محسن شريفيان حاوي ۱۰ قطعه منتخب از محبوبترين قطعات گروه موسيقي ليان بوده و ترانههاي آن از ميان شعرهاي شاعران فولك جنوبي انتخاب شده است. تصنيفهاي دوره قاجار به روايت عبدالله دوامي كتاب «تصنيفهاي دوره قاجار به روايت استاد عبدالله دوامي» براساس نوشته فرامرز پايور با آوانگاري فراز مجيبي توسط انتشارات ماهور در سال ۱۴۰۳ است. درباره اين اثر، به قلم فراز مجيبي ميخوانيم: «استاد عبدالله دوامي به دليل بهرهمندي و ارتباط گسترده با نوازندگان شاخص و راويان اصلي رديف و خوانندگان و تصنيفسازان مختلف و نيز مهارت در نوازندگي ضرب و خوانندگي، به عنوان مهمترين مرجع و راوي رديف آوازي و تصانيف دوره قاجار محسوب ميشد. نوع نگاه زيباشناسانه در انتخاب تصانيفي كه با اصالتهاي موسيقي دستگاهي همگن و منطبق هستند در مقابل تصانيفي كه از عيار هنري كمتري برخوردار بوده يا بيشتر جنبه مردمپسند داشتهاند، اصليترين ويژگي روايت او از تصانيف دوره قاجار است.
كاملترين آوانگاري كارگان ايشان مربوط است به نوشته استاد فرامرز پايور كه در اين كتاب به عنوان مرجع اصلي قرار گرفت. علاوه بر تطبيق دقيق حروف و كلمات شعر با نتها نسبت به مرجع اصلي تلاش كردهام تا نوع آوانگاري باعث ارتباط بيشتر خوانندگان و نوازندگان، در سطوح مختلف هنري با آن شود.»