‌دين با به‌ارمغان آوردن معنا در زندگي، احساس افسردگي را كاهش مي‌دهد

تا به امروز هيچ مطالعه‌اي انجام نشده بود كه در آن بررسي شود دين‌مداري و معنادار دانستن زندگي چه ارتباطي با كاهش نشانگان افسردگي دارد. اين موضوعي است كه هدف پژوهشگران حاضر است. بسياري از مواقع مي‌شنويم كه تسليم و سرسپردگي در برابر يك قدرت بالاتر مي‌تواند احساس شادي و خوشبختي را براي انسان به ارمغان بياورد و اين احساسي است كه بسياري از پيروان اديان در سراسر جهان در آن سهيم هستند. اين مدعا در مطالعه جديدي كه در نشريه «روندهاي روان‌شناسي» منتشر شده به اثبات رسيده است. به منظور انجام اين مطالعه، يك نظرسنجي آنلاين روي 279 نفر (كه 72% آنها زن بودند) انجام گرفت تا ارتباط ميان سطح دين‌مداري و نشانگان افسردگي مورد بررسي قرار گيرد. در پرسش‌نامه سوالاتي درباره دين‌مداري باطني افراد، معنادار دانستن زندگي و افسردگي، اضطراب و استرس مطرح شده بود. مورد اول يعني دين‌مداري باطني، به تجربه شخص مبني بر ارتباط با مقدسات يا ماوراء اشاره دارد. بارها به اثبات رسيده كه اين دست ارتباطات معنوي بر سلامت جسم و روان انسان تاثيرگذار است. به همين ترتيب، معنادار پنداشتن زندگي با احساس اضطراب، افسردگي و استرس ارتباط منفي دارد (يعني باعث كاهش چنين احساساتي مي‌شود). نتايج مطالعه نشان داد كه دين‌مداري باطني 13% واريانس «معنادار پنداشتن زندگي» و 2% (اين رقم به لحاظ آماري مهم است) واريانس «افسردگي» را تشكيل مي‌دهد. با يكسان نگاه داشتن متغير «دين‌مداري باطني»، پرده از تاثير ميانجي‌گرانه «معنادار پنداشتن زندگي» بر افسردگي برداشته شد (كه قريب به 20% واريانس را تشكيل مي‌داد) . اين دستاورد بر مطالعات پيشين مهر تاييد مي‌زند. نظريه‌هايي وجود داشت دال بر اينكه دين‌مداري تأثير مثبتي دارد، وليكن اين نظريه‌ها از قدرت روشنگري كافي برخوردار نبودند. اما اكنون براي تاييد نظريه‌هايي از اين دست شواهد تجربي در اختيار داريم. البته از محدوديت‌هاي اين مطالعه مي‌توان به اين موارد اشاره كرد كه اكثر شركت‌كنندگان در آن زن بودند و اينكه تنها يكي از ابعاد دين‌مداري (بعد باطني) مورد مطالعه قرار گرفت. شناخت رفتارها و عملكردهايي كه موجب تقويت تاثير مثبت دين‌مداري و مقابله با نشانگان افسردگي مي‌شود، يكي از كاربردهاي اصلي و عملي روان‌شناسي است. در حقيقت مطالعه حاضر ارزش معنا در زندگي را مورد تاكيد قرار مي‌دهد و نشان مي‌دهد دين با معنادار ساختن زندگي انسان تأثير مثبتي در وجود او حاصل مي‌آورد. جا دارد كه در پژوهش‌هاي آتي ارتباطات ناشناخته ديگر ميان معنا در زندگي و افسردگي، اضطراب و استرس مورد بررسي قرار گيرد. مطالعه اصلي تحت عنوان «معنا در زندگي، ميانجي ارتباط ميان دين‌مداري باطني و نشانگان افسردگي[2]» به قلم جوآو كامپوس، جوليانا بردمير و كلاريسا ترنتيني نوشته شده است. (دين آنلاين)