ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصدها رسید ما همچنان آواره‌ایم
فرهنگ در هر جامعه شامل باورها، ارزش‌ها و رفتارهاست که مطابق با ارزش‌های اجتماعی و هنجارهای موجود در جامعه بشری مطرح است؛ مجموعه دانش‌ها و باورها و قوانین و آداب و رسوم اجتماعی و عادت‌هایی که در افراد جلوه‌گر می‌شود. فرهنگ از راه آموزش از نسلی به نسل آینده منتقل می‌شود و رفتارهای یک جامعه را می‌سازد.
جناب آقای دکتر پزشکیان! در طول سال‌های بعد از انقلاب آنچه که از دست ما رفته، کم‌اهمیت یا بی‌اهمیت کردن فرهنگ ماست و باورهای عمومی را از بین برده است. نه تنها در کشور روابط عمومی از بین رفته است به‌طور کلی فرهنگ به موضوعی فرعی و بی‌اهمیت تبدیل شده است.
در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آنست که مجنون باشی
همه مسوولین و مردم را که مشاهده می‌کنیم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را فقط به عنوان وزارت ارشاد نام می‌برند و فرهنگ در این وزارتخانه جایگاهی ندارد. ما در کشور هیچ‌گونه اهمیتی برای فرهنگ قائل نیستیم و حتی در آموزش و پرورش از ابتدای طفولیت به فرزندان‌مان آموزش نمی‌دهیم و این نسل بی‌هویت در حال رشد کردن است. برای مسوولین ما وزارت نفت، اقتصاد و دارایی مهم است. دردسر و گرفتاری‌های وزارت صمت و ایران‌خودرو را پیگیری می‌کنیم یا نگاهی داریم به وزارت امور خارجه که بالاخره مشکل FATF ما چه می‌شود و سرانجام برجام کجاست و چگونه با مردم جهان در جنگ و ستیز باشیم؟!
سخنی با شما داریم که اظهار می‌دارید دلسوز هستید و آرزو می‌کنید، «بتوانید در این جامعه دوام آورید» ما ازآموزش و پرورش هنری ندیدیم و وزارت فرهنگ ما معلوم نیست چه اهدافی دارد و آیا می‌تواند برای فرهنگ این سرزمین کهن که بیش از چندین هزار سال سابقه دارد و در آن بزرگمهرها و هرمزها پرورش یافته، حکیم فردوسی بزرگ که ما را تاکنون حفظ کرده و تندیس بزرگان فرهنگ و هنر ما در جای جای جهان نصب شده و ارزش آنها را نمی‌دانیم و نمی‌فهمیم. کتاب‌های درسی از دبستان تا دانشگاه کمتر از عطار، مولوی، سعدی و حافظ سخن می‌گویند از پورسینا، خیام و ابوریحان بیرونی و دیگران خبری نیست؛ ملتی که تاریخ خود را نشناسد، نمی‌تواند آینده خود را بسازد. بعد از انقلاب، روابط عمومی در کشور ما به جایگاه اطلاع‌رسانی، تبلیغات و تشریفات مبدل شده است و گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک را نیاموخته‌ایم.
وزارت علوم به سرعت بدون بررسی موقعیت و نیاز مملکت فارغ‌التحصیل بیرون می‌دهد که بازار کار ندارند و سطح معلومات‌شان نیز ضعیف است و در کشور نتوانسته‌ایم تکنسین و کارگر ماهر تربیت کنیم.
شفافیت، راستگویی، پاسخگویی، جلوگیری از دروغ و فریب در فرهنگ ما غریبه شده است. روابط عمومی‌های ما به بیراهه می‌روند و وزارت فرهنگ، میراث فرهنگی، آموزش و پرورش در درجه سوم و چهارم هستند.
جناب آقای دکتر پزشکیان! ما در کشور ایران زندگی می‌کنیم ولی نمی‌دانیم دانشگاه جندی شاپور در کجا بوده و چه بلایی سر آن آمده است! ما در ایران زندگی می‌کنیم ولی نمی‌دانیم یعقوب لیث صفاری، بابک خرمدین و آریو برزن کیست؟
آیا آرتیمس، سردار بزرگ هخامنشیان را می‌شناسیم که اولین بانوی دریانورد جهان بود و با کشتی‌هایی که ساخته بود در جنگ با یونان پیروز شد و بسیار نکاتی است که از خاطره‌ها و یادها فراموش شده است!
جناب ريیس‌جمهور! روزگار سخت و دشواری پیش رو دارید. اقتصاد ویران شده، روابط خراب شده و رانت و دروغ در هر گوشه از ایران‌زمین اوج گرفته، از صداقت و شفاف‌سازی خبری نیست.
با‌توجه به سخنان جنابعالی در مبارزه انتخابات آنچه قابل مشاهده است، شما به فرهنگ این سرزمین علاقه‌مند هستید و فعالیت‌های شما در مجلس شورای اسلامی که صدای آگاهانه مردم بودید، نشان‌دهنده علاقه شما به روابط عمومی است و روابط عمومی را می‌شناسید. ما امروز به صداقت، فرهنگ، آموزش، رفتار و کردار صحیح برای جبران عقب‌ماندگی‌ها نیاز داریم. روابط عمومی‌ها اگر آموزش صحیح داشته باشند، می‌توانند در این راه یار و یاور شما باشند و می‌توان افراد ذی‌صلاح را در دو وزارتخانه آموزش و پرورش و فرهنگ به کار گیرند و ارزش و جایگاه معلم و استاد بار دیگر برای مردم اهمیت پیدا کند و مردم عنوان نکنند معلم از افراد پایین جامعه است و شاگردان قدر استادان را دانسته و برای آن اهمیت قائل شوند، باشد که کشور ما بار دگر سامان یابد.
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
با آرزوی موفقیت شما
ريیس انجمن روابط عمومی ایران