روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد» به هفته شانس مدال ايران وارد شديم. با نزديك شدن رقابتهاي كشتي، وزنهبرداري و تكواندو كمكم آماده حضور ايران در جدول مدالي مسابقات المپيك پاريس شدهايم. در روزهاي گذشته در مورد كشتي و تكواندو با كارشناسان صحبت كرديم و امروز نوبت وزنهبرداري است.
تيم ملي وزنهبرداري كشورمان با دو وزنهبردار به پاريس رفته است تا در رقابتهاي المپيك شركت كند. ميرمصطفي جوادي و علي داودي، دو وزنهبردار كشورمان در اين مسابقات خواهند بود. كارشناسان وزنهبرداري در خصوص شرايط اين دو ورزشكار و شانس مدال براي آنها نظرات مختلفي دارند. به همين بهانه با علي پاكيزهجم، يكي از پيشكسوتان با سابقه اين رشته تماس گرفتيم، پاكيزهجم در اوايل مصاحبه چندان تمايلي براي گفتوگو نشان نداد كه در آخر متوجه شديم دليلش دلخوري از رييس فدراسيون اين رشته است! در ادامه گپ و گفت اختصاصي «اعتماد» با مربي اسبق تيم ملي كشورمان را ميخوانيد.
پيشبيني شما از شرايط بچهها در المپيك چيست؟
والله من كه از بچهها اطلاعي ندارم. اميدوارم موفق باشند بهخصوص آقاي داودي!
حالا چرا به خصوص داودي؟
چون او نزديك۸۰ درصد شانس مدال دارد! البته وزنهبرداري زياد مشخص نميكند. يك بار ممكن است بدن بگيرد يا بخت ياري نكند. مشخص نيست!
كارشناسان نظرات مختلفي دارند، بعضيها خوشبين هستند و بعضيها نااميد! شما چطور؟
من هيچ موقع درباره وزنهبرداري نااميد نيستم. انشاءالله آقاي داودي مدالش را ميگيرد. ۲۶۲ و نيم كيلويي كه زد را ديدم. او وزنه خوبي را زد و حالا روي تخته مشخص ميشود! اگر هميشه نظر مثبتي داشته باشيم خدا هم كمكش ميكند.
جوادي چطور؟
خب من از جوادي شناخت زيادي ندارم اما داودي هم بالاي سرش بودم و با او كار كردم. برادر او هم وزنهبردار بوده و شاگرد خود من بوده. پسر خوبي است اما ايراد فني او اين است وقتي وزنه را ميكشد كمي آن را تاب ميدهد. اگر تاب آن را بگيرد ميتواند وزنههاي خوبي را بزند. جوادي هم بچه خوبي است و آينده خيلي خوبي دارد! اما وقتي تمريناتش را دنبال نكردم چي ميتوانم درباره عملكرد فني او بگويم؟
از رقيبان اين دو شناختي داريد؟
سنگين وزنها را ميشناسم؛ ميدانم تالاخادزه يك ورزشكار بسيار قدري است و صد در صد اول ميشود اما براي دوم و سومي ديگر دست ورزشكار ما است. رقيبان جوادي هم خوب هستند اما خب در وزنهبرداري روي تخته مشخص ميشود.
بهتر نبود كادر فني معتمدي را در قطر محك ميزدند؟
معتمدي بسيار وزنهبردار خوبي است و واقعا شايستگياش را اثبات كرده اما متاسفانه ضرب خوردگي باعث عقب ماندنش از المپيك شد. او ميتوانست حرف اول را در دنيا بزند مثل سهراب مرادي. جسم كه مشكل پيدا كند مثل سهراب ديگر نميتوانند. حالا مثلا حسن يزداني در كشتي را ببينيد كتفش را عمل كرده حالا بايد ديد در المپيك چه كار ميكند. كتف خيلي مشكل است. در قهرماني آسيا هم تاندون پاي خود من پاره شد و هم آرنجهايم اما بعد از طي كردن دوران نقاحت برگشتم و وزنههايم را زدم اما مصدوميت كتف خيلي بد است. چون اگر رسيدگي نكنند باز هم در ميرود و به خاطر همين وزنهبرداران ميترسند.
از سال المپيك سيدني هميشه وزنهبرداري جزو رشتههاي صاحب شانس مدال در بازيها بوده چرا در اين دوره از نظر كارشناسان شانس زيادي نداريم؟
درست است كه يك درصد شانس است آن هم روي تخته است اما همه چيز به شانس نيست. ضمن اينكه به لحاظ امكانات از آن سالها به اين طرف شرايط زياد خوبي نداريم. وزنهبرداري رشته سنگيني است كه خيلي كم به سمت اين ورزش كشيده ميشوند. مثل كشتي نيست كه در هر استان مثلا ۱۰۰۰ تا كشتيگير دارند و يكي در نهايت به عضويت تيم ملي ميرسد. در وزنهبرداري اگر 10 تا باشند ممكن است 8 تاي آنها به تيم ملي برسند! چون تعداد نفرات كم است. فدراسيون با كمك آموزش و پرورش بايد استعداديابي كنند و زير پوشش خودشان بياورند تا بتوانند براي آينده تعليم بدهند. ما در حال حاضر پشتوانه براي آينده نداريم. از وزن پايين تا بالا بضاعت ما همينهايي هستند كه در تيم ملي تمرين ميكنند و جايگزيني ندارند.
سال ۲۰۱۶ وزنهبرداري ايران با دو طلا بهترين عملكرد را بين تمام رشتههاي المپيكي كشورمان داشت. بعد از جدايي مرادي از فدراسيون خيليها انتظار پيشرفت بيشتري دارند. چرا وضعيت به اينجا رسيده كه شانس كمي براي كسب مدال در اين رشته داريم؟
رييس قبلي اين بود و الان اين طور است و چيزهايي مثل اينها درست نيست. مرادي بد كار كرد؟ چندين مدال جهاني و المپيك با او كسب كرديم. نميشود گفت بد بود. الان هم بايد به سجاد انوشيرواني زمان بدهيم. او دو سال است كه آمده زمان مرادي هم كه من هم مربي بودم اوايلش زمان برد و استعداديابي كرد و مستعدها را پرورش داد تا قهرمان المپيك شدند.
وضعيت ساير كشورهاي رقيب ما در اين رشته چطور بوده؟
ما پيشرفت نميكنيم و آنها نشسته باشند! آنها دو برابر ما پيشرفت ميكنند. به لحاظ رفاهي و امكانات سختافزاري و نرمافزاري و در همه چيز آنها جلوتر هستند و براي همين هم آنها بيشتر از ما ترقي ميكنند. ما از سال ۲۰۱۶ كاري نكرديم. سهراب مرادي و معتمدي و سليمي را داشتيم كه همه رفتند و جايشان خالي است. آنها پروسه متفاوتي را طي ميكنند. ما تكستاره داريم، بعد از نصيري من بودم و بعد از من همين طور تك ستاره رشد داديم. وزنهبرداري ورزش سنگيني است كه علاقه و عشق ميخواهد تا بتوانيد موفق شويد. آنها روش خاصي دارند كه نميخواهيم درباره آن بحث كنيم!
اتفاقا ميخواهيم درباره همين مسائل بدانيم!
نمي شود گفت! موضوع را همه ميدانند ديگر گفتن ندارد!
شما بگوييد چه موضوعي؟
من خودم مربي بودم اما الان بيرون نشستهام. آقاي انوشيرواني از پيشكسوتان هيچ دعوتي نكرده تا از تجربيات ماها استفاده كنند. رييس فدراسيون راجع به پيشكسوتان نه در كادر مربيگري استفاده ميكند نه اداري. البته دلخوري ندارم؛ حرفم اين است اين همه زحمت كشيديم براي مملكتمان تا پرچم جمهوري اسلامي را بالا ببريم. من در بحبوحه جنگ سه تا مدال بازيهاي آسيايي را گرفتم كه در واقع شش تا مدال گرفتم سه تا آسيا و سه تا بازيهايي آسيايي. من جواني و تحصيل و كارم را گذاشتم و در زمان جنگ رفتم مدال گرفتم! خب چه تجليلي از من كردند؟ الان من كه اينجا هستم بايد المپيكي باشم اما نشد!
قبول داريد كه نميشود از تمام پيشكسوتان استفاده كرد؟
مگر چند تا پيشكسوت داريم؟ به تعداد انگشتان دست هم نميرسد! البته حرف من به وزارت ورزش است كه از پيشكسوتان استفاده نميكنند. دلم پر است و حرف زياد است.
صحبت پاياني؟
رييس فدراسيون قبلي خيلي تلاش كرد و در دنيا اين رشته را متحول كرد. او شاگرد خودم بود و در بيمارستان بستري شد 20 روز بالاي سر مرادي بودم فدراسيون يك نفر نفرستاد بالاي سرش! بيايد از او عيادت كند. او بيماري قلبي دارد كه ريهاش آب آورد و عمل باز قلب كرد اما فقط رضازاده كه از طرف فدراسيون هم نبود آمد به او سر زد.