در گزارش زير 20 نفر از بهترين وينگرهاي ليگ برتر تا به حال فهرست شدهاند: از بازيسازها گرفته تا ستارههاي سرعتي. پس بهترين وينگرهاي ليگ برتر چه كساني هستند؟ احتمالا شما چند نام در سر داريد كه ممكن است با ليست ما همخوان باشد. وينگرها به عنوان هافبكها در سيستم 2-4-4 شروع كردند و كارشان تامين مهاجمان بود. اما وينگرها در ليگ برتر تكامل يافتهاند تا به خودي خود به گلزنان و بازيكنان درجه يك تبديل شوند. بنابراين فكر كرديم كه بفهميم چه كسي بهترين بوده است. توجه: ما به بازيكناني نگاه ميكنيم كه عمدتا در طول دوران حرفهاي خود در ليگ برتر، چه در تركيبهاي 2-4-4، 3-3-4 يا هر تركيب ديگري به ميدان رفتند. براي ما، يك وينگر به سادگي بازيكني است كه در بال بازي ميكند؛ چه او را يك مهاجم داخلي در نظر بگيريد يا يك پست سنتيتر.
در اين بخش شما 10 نفر دوم اين فهرست را خواهيد شناخت و در روزنامه فردا 10 نفر نخست.
20- لروي سانه (منچسترسيتي)
در حالي كه بازيكناني مانند سرخيو آگوئرو و كوين دي بروينه توانستند سالها حماسههاي دوران حضور خود را در اتحاد بنويسند، دوران لروي سانه در منچسترسيتي كوتاه بود. اما در همان مدت كوتاه او يك فوق ستاره بلامنازع بود. سانه كه يك چهره كليدي در تيم Centurions در فصل 18/2017 بود، يكي از اولين خريدهاي پپ گوارديولا در ليگ برتر. او ايده يك وينگر چپ با پاي چپ را در فوتبال انگليس شكوفا كرد. او دوباره اين ايده را رايج كرد و در 90 بازي كه در ليگ برتر انجام داد، هيچ كس در كيفيت به او نزديك نشد.
19- هري كيول (ليدز يونايتد، ليورپول)
محبت هواداران ليدز يونايتد به هري كيول ممكن است به دنبال تصميمات بعدي حرفهاياش كاهش يابد، اما استرالياييها در دوران شكوه خود در اوايل دهه 2000 يكي از بهترينهاي برتر ليگ بودند. او سپس به ليورپول رفت و قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شد. كيول استعداد فوقالعادهاي بود كه ميتوانست دريفت كند، خلق كند و به شكلي باشكوه كار را تمام كند. او همچنان يكي از بازيكنان ماندگار ليگ با سوال «چه ميشد اگر؟» مصدوم نميگشت، شد. با اين حال مصدوميت او باعث شد از ادامه درخشش باز بماند.
18- فيل فودن (منچسترسيتي)
به احتمال زياد بحث در مورد اينكه بهترين پوزيشني كه ميشود او را به كار گرفت واقعا چيست هرگز به پايان نرسد. اما اگر بازيكن شبيه به اينيستا همين فردا هم بازنشسته شود، در تاريخ ليگ برتر ثبت خواهد شد. فصل گذشته او در ليگ برتر، بهترين بازيكن فصل بود، جايي كه او قبل از ورود به داخل زمين، به لطف يك مدافع كناري كه وظيفه همپوشاني او را برعهده داشت، بازي را به خوبي شروع ميكرد. فيل فودن يكي از جذابترين فوق ستارههاي منچسترسيتي زير نظر گوارديولا بوده است، با اين حال، مرد كاتالان او را در نقشهاي مختلف به كار ميگيرد تا تيم را به بهترين شكل پيش ببرد. آيا او بهترين محصول آكادمي سيتي نيست؟
17- مارك اورمارس (آرسنال)
مردي كه واقعا شكل بازي وينگرها را در دهه 90 تغيير داد. مارك اورمارس دو پا بود، ميتوانست بهطور مساوي سانتر کند و برش بزند و سرعت بالايي را داشت. در آن جنگ رو به رشد بين فرگوسن و ونگر، اورمارس در خط مقدم براي مرد فرانسوي فوقالعاده و با افرادي مانند دنيس برگكمپ و نيكلاس آنلكا يك خط حمله ترسناك را تشكيل داد. وقتي بارسلونا با او تماس گرفت واقعا تعجبي نداشت.
16- استيو مك منمن (ليورپول، منچسترسيتي)
ساكن TNT Sports كه در اتاق تفسير مشغول است از مدتها قبل براي ليورپول به عنوان يكي از قهرمانان بومي باشگاه باقي مانده است. اينكه ماكا هميشه به خاطر عدم تكرار دوره درخشش فوقالعادهاش براي انگليس مورد انتقاد قرار ميگرفت، نشان ميدهد كه او چقدر براي قرمزها تحسين ميشد. او باهوش و در عين حال قدرتمند بود.
15- الكسيس سانچز (آرسنال، منچستريونايتد)
احتمالا جابهجايي او از آرسنال به منچستر بدترين قرارداد مبادلهاي است كه فوتبال تا به حال به خود ديده است (در واقع آنقدر بد كه هر دو طرف احساس ميكنند كوتاهي كردهاند) . اما الكسيس سانچز قبل از تعويض آرسنال با منچستريونايتد خوب بود. پسر شيليايي با چهرهاي بچهگانه بينهايت دوستداشتني بود، پيوند سختي را با توپ برقرار ميكرد و در لحظاتي كه در باكس حريف صاحب توپ ميشد بزرگترين صحنهها را رقم ميزد. سانچز داراي وقار و قدرت بود و با مسوت اوزيل در يك زوج دوتايي پيوند ميخورد. اگر آرسن ونگر در اين زمان فقط دو بازيكن ديگر در حد سانچز داشت، شكي نيست كه توپچيها جامهاي خيلي بيشتري ميبردند.
14- جان بارنز
(ليورپول، نيوكاسل يونايتد، چارلتون اتلتيك)
نقش اصلي او در World In Motion حاكي از آن است كه قبل از تغيير نام تجاري ليگ برتر، دوران اوج او سپري شده است. با اين حال، جان بارنز يكي از شخصيتهاي اصلي ليگ در اوايل دهه 90 بود، با سبك غيرقابل انكارش كه هنوز هم قوي است. بارنز در سراسر ليگ برتر بازي كرد و به عنوان هافبك نگهدارنده براي ليورپول به ميدان رفت. او در نقش پشتيبان آلن شيرر براي نيوكاسل ظاهر شد. توانايي فني او روي توپ به حدي بود كه حتي زماني كه سرعت خود را به دليل مصدوميت از دست داد، همچنان ميتوانست تفاوتها را در جناح چپ ايجاد كند و او هنوز هم به عنوان يكي از بهترينهاي انگليس در اين پست در نظر گرفته ميشود.
13- فردي ليونگبرگ (آرسنال، وستهام يونايتد)
هواداران آرسنال در يك سن خاص، فردي ليونگبرگ را به خاطر گلزني در بزرگترين مسابقات به ياد ميآورند. از آن طرف والدين هواداران آرسنال در سن خاصي به ياد ميآورند كه مجبور بودند براي بچههايشان اسپري موي قرمز بخرند تا علامت تجاري موهيكان ليونگبرگ را كپي كنند. بازيكن سوئدي مشخص كرد چرا آرسنال در آن برهه زماني بسيار رقابتي شده بود. او تيزتر از هر كس ديگري بود. چه با توپ چه بدون توپ. با ميل تهاجمي بالا و اراده قوي براي عقبنشيني و كمك به همتيميهايش بازي ميكرد. چپ يا راست، او اغلب كانون توجه بود.
12- ديويد ژينولا (نيوكاسل يونايتد، تاتنهام هاتسپر، استون ويلا، اورتون)
گروهي از نابغههاي قاره سبز در دهه 1990 به ليگ برتر سرازير شدند و اريك كانتونا راه را براي برگكمپ، جونينيو و حتي پائولو فيوتر هموار كرد. ديويد ژينولا يكي از محبوبترين افراد بود. مرد متين فرانسوي ميتوانست مانند امتحان رانندگي از بين مخروطهاي ترافيكي از ميان مدافعان دريبل بزند و اغلب بازيها را طوري هدايت ميكرد كه انگار ميدانست همه نگاهها به او است. او حتي جايزه بهترين بازيكن سال را - زماني كه در تاتنهام بود - در طول فصل سهگانه منچستريونايتد به دست آورد، چون ارزشش را داشت.
11- رحيم استرلينگ
(ليورپول ، منچسترسيتي، چلسي)
رحيم استرلينگ به عنوان هافبك تهاجمي شاخص بين دنيل استوريج و لوئيس سوارز در تركيب الماسگونه برندان راجرز به شهرت رسيد. تحت هدايت پپ گوارديولا بود كه او واقعا بهترينهاي خود را نشان داد. استرلينگ گواهي بود بر هنر هميشه بودن در مكان مناسب و در زمان مناسب. زمانبندي او براي دانستن اينكه چه زماني بايد حركت كند و چه زماني يك حركت را تمام كند هميشه عالي بوده است، زيرا او بازي خود را براي انجام دقيقا همان چيزي كه پپ در هر لحظه به آن نياز داشت، اصلاح ميكرد.
10- ديويد بكام (منچستريونايتد)
كساني كه ديويد بكام را به خاطر نميآورند از خود ميپرسند كه آيا او واقعا خوب بوده است؟ يا اينكه او فقط يك فوتباليست بسيار مشهور بوده كه با يك خواننده بسيار مشهور ازدواج كرده است؟ اينكه منچستريونايتد سه سال پس از جدايي بكهام قهرمان نشد، كمي از تاثير او را به شما نشان ميدهد. بكام در بسياري از دوران حرفهاي خود در ليگ برتر غيرقابل باور بوده. او قبل از تبديل شدن به يكي از بهترين بازيكنان روي زمين خود را در ويمبلدون معرفي كرده بود. هيچ پاسوري مانند او در فوتبال جهان وجود نداشت و از آن زمان تاكنون تعداد زيادي از آنها وجود نداشته است و اگر فرگوسن با شخصيت خارج از زمين او مشكلي نداشت، شايد يك دهه ديگر را در انگليس سپري ميكرد و پاس گلهاي بيشتري ميداد كه حتي كوين دي بروينه هم نتواند به آن برسد.