برنامه ناپذيري دولتها شدت گرفت
سيد محسن علويمنش، مدير گروه توسعه و برنامهريزي مركز پژوهشهاي مجلس كه در ششمين جلسه از سلسله جلسات بررسي حياتيترين مسائل مبتلابه مديريت توسعه ملي با هدف كمك انديشهاي به دولت جديد با عنوان «دولت چهاردهم و ضرورتهاي مواجهه اعتلابخش با برنامه هفتم توسعه»، در موسسه مطالعات دين و اقتصاد سخن ميگفت، تصريح كرد: در مناظرههاي انتخابات رياستجمهوري، آقاي دكتر پزشكيان، وقتي در مقابل اين پرسش قرار ميگرفت، كه برنامه شما براي كشور چيست، ايشان كه چهاردوره هم نماينده مجلس بودند، بيان ميكردند كه برنامه من همان برنامه هفتم توسعه است. شايد رقباي ايشان اين موضوع را جدي نميگرفتند و اين يكي از آسيبهاي اصلي نظام برنامهريزي ما است كه ما در عين اينكه برنامه تصويب ميكنيم، اما عملا دولتها چندان به آن مقيد نيستند و به ويژه از برنامه چهارم به بعد، برنامهناپذيري دولتها را با شدت بيشتري داشتيم.
وي با بيان اينكه كشور يك برنامه ندارد و دولتها عملا برنامه ديگري براي خود دارند و آن را پيش ميبرند، گفت: با كاري كه دكتر پزشكيان انجام داد، خوشبختانه به نظر ميرسد كشور قرار است يك برنامه داشته باشد و نه بيشتر! البته بعد از انتشار اسناد پشتيبان برنامه هفتم كه قرار است انجام شود، بايد صداي نخبگاني كه شنيده نشدند، شنيده شود تا ببينند راهكاري بهتر از راهكاري كه در برنامه اشاره شده، وجود دارد يا خير!
وي افزود: چه هدفمند و چه غيرهدفمند، اين جمله و اعتقاد دكتر پزشكيان، گفتمان جديدي را در نظام برنامهريزي ما پيش ميبرد و حتي گفتند گزارشي كه مركز پژوهشهاي مجلس آماده كرده بود كه هر كدام از دستگاهها چه نقشي را در برنامه هفتم خواهند داشت، را در اولين جلسه كابينه به وزرا ميدهند تا پيگيري كنند. اما در عين حال واقعيت اين است كه برنامه هفتم ما باز هم آنچنان كه بايد برنامه توسعه نيست.