بعد از انتخابات، همراه با رولان دبارت، ميري و تارخ
از نكات مهم و قابل توجه ضرورت برگزاري مراسم براي نكوداشت هنرمند فقيد «امين تارخ» آن است كه در زمان فوت اين هنرمند در سال ۱۴۰۱، تجليل شايان و در خور شأني از وي صورت نگرفته بود. من معتقدم اثر شخصيتي افراد از هر قشر چه سياستمدار يا هنرمند يا دانشمند و... است كه سبب مي‌شود ساليان متمادي به نيكي در يادها و خاطره‌ها بمانند. «امين تارخ» معلمي بود كه بازيگران بسياري را آموزش داد. در عرصه هنر نيز با نقش‌آفريني‌هايش بخشي از فرهنگ و تاريخ ايران را ماندگار كرد. بازي درخشان او در نقش «شيخ حسن جوري» يادآور تاريخ محنت‌بار حمله مغولان به اين آب و خاك است. با «ابوعلي سينا» سابقه علمي و دانش‌پروري ايران زمين را به زيبايي در ذهن‌ها ماندگار كرد. و همچنين با بازي در «معصوميت از دست رفته» روايتي از انحراف به نام دين را به تصوير كشاند. به خاطر داشته باشيم، هر جامعه‌اي كه انديشمندان و اهل فرهنگ و هنرش ارج و قرب يابند، جامعه‌اي پويا و موفق خواهد بود. سال‌هاست كه حال و هواي اهل فرهنگ آن چنان كه بايسته است، خوب نيست. يكي از بهترين روش‌هاي پويا كردن فرهنگ در جامعه، سپردن آن به اهلش است.