سازمان ملل در جديدترين گزارش خود نسبت به افزايش توليد و قاچاق مواد مخدر و روانگردان در عراق و منطقه خاورميانه هشدار داد. اين گزارش با عنوان «پويايي قاچاق مواد مخدر در عراق و خاورميانه»، اول مرداد 1403 (22 جولاي 2024) توسط دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرم ملل متحد UNODC بر مبناي شواهد سال‌هاي 2019 تا 2023 منتشر شد. يافته‌هاي اين گزارش، علاوه بر اينكه خطر جدي قاچاق مواد افغانستان از ايران به عراق را پررنگ مي‌كند، صحت شواهد توليد مواد در عراق و منطقه خاورميانه را هم تاييد كرده است.
اين گزارش نشان مي‌دهد كه در فاصله سال‌هاي ۲۰۱۹ تا 2021 بيش از 84 تن هرويين، ترياك، حشيش، مرفین و شيشه (مت‌آمفتامين) در استان‌هاي مرزي جنوب و شمال غرب ايران كشف شده در حالي كه مقصد اين مواد، عراق بوده است. در گزارش سازمان ملل اعلام شده كه ترياك، شيشه، هرويين و حشيش افغانستان يا از بندر خرمشهر و مسير دريايي اروندرود به جنوب عراق و بندر بصره مي‌رسد يا از استان‌هاي ايلام، كرمانشاه، كردستان و آذربايجان غربي در ايران به شمال شرق عراق (اقليم كردستان) قاچاق مي‌شود. سازمان ملل در اين گزارش مي‌گويد كه قاچاق مواد از ايران به عراق، به قصد ترانزيت به كشورهاي حاشيه خليج‌فارس و اروپاي غربي صورت مي‌گيرد. اين گزارش نشان مي‌دهد كه در فاصله سال‌هاي ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ به دنبال افزايش ناامني و تنش‌هاي سياسي در خاورميانه و به خصوص، تاثير‌پذيري منطقه از بازگشت دوباره طالبان به افغانستان از نيمه مرداد 1400، نقشه جغرافيايي قاچاق مواد در منطقه هم تغيير كرده چنانكه طبق يافته‌هاي سازمان ملل، حالا شمال عراق، به يك چهارراه براي قاچاقچيان سوريه و لبنان و ايران و افغانستان و پاكستان تبديل شده است.
خاورميانه؛ كانون ناامني و خانه امن قاچاقچيان
گزارش سازمان ملل، چند بخش مهم دارد؛ وضعيت قاچاق و تجارت مواد در منطقه خاورميانه و عراق، شناسايي مسيرهاي جابه‌جايي مواد در عراق و چگونگي قدرتمندتر شدن شبكه‌هاي قاچاق مواد در منطقه خاورميانه. سازمان ملل در مقدمه اين گزارش، خط پررنگي بين دولت عراق و قاچاقچيان كشيده تا مسووليت حقوقي براي خود ايجاد نكند ولي با اين حال، بر دست داشتن دولت‌ها در تجارت مواد صحه مي‌گذارد وقتي اعلام مي‌كند: «اطلاع دولت‌ها از نحوه قاچاق مواد، به تشديد فساد، تضعيف حكومت و توسعه رقابت خشونت‌آميز بين گروه‌هاي مسلح دامن مي‌زند.»
منطقه مورد نظر در گزارش سازمان ملل، خاورميانه است؛ منطقه‌اي با وسعت بيش از 7 ميليون كيلومتر مربع در غرب آسيا و شمال آفريقا با جمعيت بيش از 300 ميليون نفر و شامل كشورهاي ايران، تركيه، لبنان، اردن، سوريه، عراق، فلسطين، اسراييل، كشورهاي حاشيه خليج‌فارس (عربستان سعودي، عمان، بحرين، قطر، كويت، امارات متحده عربي).
خاورميانه، مرز مشترك سه قاره آسيا، اروپا و آفريقاست و يك منطقه استراتژيك محسوب مي‌شود. وجود درياي سرخ، خزر، مديترانه و سياه در اين منطقه و اتصال به آب‌هاي آزاد از طريق تنگه باب‌المندب و خليج عدن (يمن)، تنگه هرمز و خليج‌فارس (ايران)، كانال سوئز (مصر) و تنگه‌هاي بسفر و داردانل (تركيه) تردد اقتصادي و سياسي و نظامي در خاورميانه را ميسر كرده و البته با توجه به وجود بيش از 50 درصد منابع نفت و گاز جهان در اين منطقه، خاورميانه طي سده اخير همواره صحنه جنگ قدرت‌هاي جهاني و منطقه‌اي و داخلي بوده يا از ناآرامي‌هاي برون منطقه‌اي (مثل جنگ جهاني دوم و جنگ سرد) تاثير پذيرفته است. با توجه به اينكه بخش زيادي از وسعت كشورهاي منطقه، خشك و بياباني است، مهاجرت اقوام و افراد در خاورميانه، ناآرامي‌ها و تنش‌هاي داخلي و برون مرزي را دامن زده است.
تداوم جنگ و تنش در اين منطقه از جهان، دليل مهمي بوده كه خاورميانه در سال‌هاي اخير به يك بازار بين راهي براي قاچاق مواد به اقصي نقاط دنيا تبديل شده، چون بهترين شرايط ترانزيت، تجارت و تشكيل بازار بومي و منطقه‌اي و برون مرزي براي شبكه‌هاي قاچاق مواد، در همين ناآرامي‌ها فراهم مي‌شود علاوه بر اينكه ميزان و تنوع تقاضا در همين منطقه هم، عامل مهمي براي تقويت شبكه‌هاي قاچاق مواد و ساير جرايم سازمان يافته است .
در خاورميانه چه مي‌گذرد؟
سازمان ملل در اين گزارش تاكيد مي‌كند كه در فاصله سال‌هاي 2019 تا 2023 توليد، قاچاق و مصرف مواد روانگردان و به خصوص، قرص «كپتاگون» در منطقه خاورميانه افزايش يافته است.
«كپتاگون» يكي از نام‌هاي تجاري داروي «فنتيلين» است؛ دارويي ساخته شده از تركيب آمفتامين و تئوفيلين. فنتيلين براي اولين‌بار در سال 1961 توسط يك موسسه داروسازي آلماني و براي درمان بيش فعالي كودكان، افسردگي و حملات خواب به بازار جهاني عرضه شد، اما موسسه غذا و داروي امريكا FDA هيچ‌گاه به فنتيلين مجوز نداد. سال 1981، فنتيلين به جدول شماره يك داروهاي تحت كنترل در امريكا اضافه شد و از اين سال، عرضه اين دارو در سراسر ايالات متحده ممنوع بود. سازمان بهداشت جهاني هم سال 1986 اين دارو را به عنوان داروي روانگردان معرفي كرد و از اين سال، عرضه فنتيلين در سراسر جهان ممنوع شد.
امروز، فنتيلين (كپتاگون) يك ماده روانگردان بسيار پرطرفدار در خاورميانه است. طبق گزارش‌هايي كه نهادهاي بين‌المللي همكار با سازمان ملل ارايه داده‌اند، كپتاگون در منطقه خاورميانه با نام‌هاي «قرص جهادي» يا «كوكايين مردان فقير» شناخته مي‌شود. خاصيت اين قرص به دليل تركيباتش شامل ايجاد سرخوشي، بيدار ماندن براي ساعات طولاني بدون احساس خواب آلودگي، افزايش تحمل درد ناشي از جراحات عميق (شليك گلوله) فروكش كردن احساس ترس و حتي احساس گرسنگي است.
كپتاگون، از اوايل دهه 2010 ميلادي و به دنبال ظهور داعش در منطقه خاورميانه، وارد بازار شد. برخي از اعضاي داعش در خاطرات‌شان تاييد كرده‌اند كه بسياري از افرادي كه به حملات انتحاري وادار مي‌شوند، براي آنكه در هنگام منفجر كردن خود احساس ترس نداشته باشند، قرص كپتاگون مي‌خورند.
طبق گزارش نهادهاي بين‌المللي همكار با سازمان ملل، در دهه اخير، سوريه 80 درصد عرضه جهاني كپتاگون را در انحصار خود داشته و گروه‌هاي شبه نظامي سوريه بيشترين مصرف‌كنندگان كپتاگون هستند. اين نهادها، شواهدي از تقويت مالي شبكه‌هاي توليد و قاچاق كپتاگون توسط برخي از مقامات دولت سوريه و گزارشي از سود 57 ميليارد دلاري قاچاق كپتاگون براي اقتصاد سوريه در سال 2022 به سازمان ملل ارايه داده‌اند و اعلام كرده‌اند كه با توجه به ادامه جنگ و ناآرامي در اين كشور، احتمالا «معاوضه كپتاگون با اسلحه» به يك سياست رايج در سوريه تبديل شده است. در گزارش اخير سازمان ملل هم شواهدي از توسعه قاچاق كپتاگون در منطقه خاورميانه در يك بازه زماني 11 ساله موجود است چنانكه در اين گزارش اعلام شده كه مجموع كشفيات كپتاگون در 7 كشور عربستان سعودي، كويت، عراق، سوريه، لبنان، امارات متحده عربي و اردن از 11 هزار كيلو (سال 2010) به بيش از 86 هزار كيلو (سال 2021) رسيده و طبق نقشه‌اي در اين گزارش، در فاصله سال 2021 تا 2023 بخشي از كپتاگون توليد شده در سوريه، از مسير زميني، به تركيه و عراق و اردن و لبنان رفته و بخشي از محموله بعد از انتقال به لبنان، از مسير دريايي به عربستان سعودي، يمن، امارات متحده، قطر، بحرين، كويت، سودان، ليبي، يونان و ايتاليا رسيده در حالي كه بعضي از كشورهاي مقصد هم به مبدا جديد براي انتقال به باقي كشورها تبديل شده‌اند و مثلا، بخشي از محموله‌هاي قاچاق شده به اردن و عراق، در عربستان سعودي و كويت تخليه شده است. گزارش نهادهاي بين‌المللي همكار با سازمان ملل، پيش از اين نشان داده بود كه شبكه‌هاي قاچاق مواد در سوريه، علاوه بر اينكه بخشي از كپتاگون توليد شده را به لبنان مي‌فرستند و در اين كشور همسايه هم كارگاه‌هاي توليد كپتاگون داير كرده‌اند، با تفكيك محموله‌هاي صادراتي از آنچه در بازار سوريه يا لبنان توزيع مي‌شود، سياست عرضه موفق را در پيش گرفته‌اند. در جولاي 2019 هر قرص كپتاگون در لبنان حدود 2 دلار قيمت داشته و سال 2021 قرص‌هايي با قيمت كمتر از يك دلار در سوريه فروخته شده در حالي كه در همين سال، قيمت هر قرص كپتاگون در عربستان 14 دلار بوده و اين تفاوت قيمت، به دليل تفاوت تركيبات و درصد خلوص قرص‌هاي توزيع شده در لبنان (مسير ترانزيت)، سوريه (كانون توليد) و عربستان (بازار عرضه) است. اكتبر 2015، به دنبال كشف دو ميليون عدد قرص كپتاگون در فرودگاه رياض، دبير كميته ملي مبارزه با مواد مخدر عربستان اعلام كرد كه در تجزيه قرص‌ها، علاوه بر آمفتامين، مقاديري از كافئين، سرب و جيوه هم مشاهده شده است. جيوه و استات سرب، در فرآيند توليد مواد روانگردان (شيشه، اكستازي، كپتاگون) به كار مي‌رود و خريد اين مواد شيميايي بدون هيچ مانعي از بازارهاي چين و هند امكان‌پذير است چنانكه هم‌اكنون با يك ثبت‌نام ساده از هر نقطه جهان، مي‌توان هر كيلو پودر جيوه را با قيمت كمتر از 300 دلار، هر كيلو جيوه مايع را با قيمت كمتر از 70 دلار و هر كيلو استات سرب را با قيمت كمتر از 20 دلار خريداري كرد و البته اگر ميزان سفارش مشتري بيش از مقدار مشخص باشد، از تخفيف قابل توجهي هم بهره خواهد برد....
عراق به مسير ترانزيت مواد سوريه و افغانستان تبديل شده است
در بخش ديگري از گزارش سازمان ملل، وضعيت تجارت مواد و قاچاق كپتاگون در عراق در فاصله سال 2019 تا 2023 مورد بررسي قرار گرفته و شواهد پيشين درباره اقدامات شبكه‌هاي قاچاق و توليد مواد در عراق را تاييد كرده است.
سابقه توليد مواد در عراق به حدود 20 سال قبل برمي‌گردد. ژانويه 2008 (بهمن1386) پاتريك كاكبرن؛ خبرنگار روزنامه اينديپندنت گزارشي از كشت پنهاني خشخاش در باغات كشاورزي جنوب شرق و مركز عراق نوشت. كشاورزان عراقي به خبرنگار اين روزنامه گفته بودند كه كشت خشخاش را با كمك خشخاش كارهاي افغانستان شروع كرده‌اند تا با فروش ترياك، هزينه‌هاي زندگي‌شان را تامين كنند. طبق گزارش اينديپندنت، القاعده كه در آن زمان پايگاه خود را در استان دياله مستقر كرده بود، از مزارع خشخاش محافظت مي‌كرد و گروه‌هاي شبه نظامي فعال در گوشه و كنار كشور، خشخاش كارهاي افغانستان را به عراق آورده بودند تا به كشاورزان عراقي، كشت خشخاش را آموزش بدهند. مردم محلي به خبرنگار اينديپندنت گفته بودند كه بعد از برداشت محصول، ترياك را به بازارهاي عربستان و كويت خواهند فروخت.
اين گزارش، 9 ماه بعد از آتش زدن مزرعه ۴ هكتاري خشخاش در شمال عراق منتشر شد. مه 2007، نيروهاي امنيتي عراق مزرعه خشخاشي را در شمال غرب استان صلاح‌الدين به آتش كشيدند كه متعلق به گروه تروريستي داعش بود. يك مقام محلي از دولت عراق گفته بود كه داعشي‌هاي صاحب اين مزرعه، اتباع افغانستان بوده‌اند و تا پيش از اين هم در آزمايشگاه‌هاي دانشگاه دولتي شهر تحت اشغال موصل (شمال غرب عراق) از ترياك همين مزارع، هرويين توليد مي‌كردند.
نهادهاي بين‌المللي و حتي سازمان ملل، هيچ واكنشي به گزارش روزنامه اينديپندنت نشان ندادند؛ نه تاييد، نه تكذيب. سكوت جهاني، 8 سال ادامه داشت اما در اين فاصله، اخبار ديگري از درآمدزايي داعش و گروه‌هاي تروريستي مستقر در عراق از تجارت مواد مخدر منتشر مي‌شد از جمله اينكه سال 2014، انباري از قرص‌هاي اعتيادآور در استان دياله (شمال غربي عراق) كشف شد؛ قرص‌هايي كه براي نيروهاي امنيتي عراق ناشناخته بود و در يك غار جاسازي شده بود.
دو سال بعد، اكتبر 2016 «عمر ابراهيم»، خبرنگار عراقي در گزارشي از امحاي 16 هكتار مزرعه خشخاش در شمال غربي بغداد توسط پليس عراق خبر داد. اين مزارع، تحت كنترل داعش و ادامه فعاليت اين گروه تروريستي در تجارت مواد بود و آزمايشگاه‌هاي توليد هرويين در استان صلاح‌الدين (شمال عراق و نزديك به مرز سوريه) با ترياك همين مزارع تغذيه مي‌شد اگرچه كه ميزان مرفين در ترياك به دست آمده از خشخاش‌هاي كاشته شده در خاك عراق، همچنان پايين‌تر و محصول نهايي، هنوز نامرغوب‌تر از ترياك افغانستان بود. سال 2017، يكي از قضات عراق از كشف محموله‌هاي شيشه در منطقه ابوغريب (جنوب شرقي بغداد) خبر داد و يكي از مقامات دولت عراق، صدور حكم براي توليدكننده مواد روانگردان در بصره و ميسان (جنوب شرقي عراق) را تاييد كرد و گفت كه مسير ورودي پيش‌سازهاي توليد مواد روانگردان، از كردستان عراق است. همزمان با انتشار اين اخبار، روزنامه ال‌مانيتور خبري درباره شناسايي اولين مزرعه خشخاش و انبار دپوي ترياك و هرويين با ارزش يك ميليون دلار در اطراف اربيل (كردستان عراق) منتشر كرد.
گزارش جديد سازمان ملل، پايان سكوت نهادهاي بين‌المللي درباره شكل‌گيري روند توليد مواد مخدر و روانگردان در عراق است اگرچه كه بخش اصلي اين گزارش به قاچاق مواد افغانستان و سوريه در عراق اختصاص دارد. در گزارش سازمان ملل اعلام شده كه در فاصله سال‌هاي 2019 تا 2023، كشفيات كپتاگون سوريه و ترياك، هرويين و شيشه افغانستان در عراق افزايش يافته چنانكه طبق گزارشي كه دولت عراق ارايه داده، ميزان كشفيات كپتاگون از 118 كيلو (سال 2019) به 4094 كيلو (سال 2023)، كشفيات ترياك و هرويين از حدود 90 كيلو (سال 2019) به بيش از 230 كيلو (سال 2023) و كشفيات شيشه از 185 كيلو (سال 2019) به 1277 كيلو (سال 2023) رسيده است.
سازمان ملل در گزارش اخير خود اعلام كرده كه عراق با توجه به مرز 3600 كيلومتري با 6 كشور ايران، اردن، كويت، عربستان سعودي، سوريه و تركيه، به سرنوشت ايران دچار شده و در مسير ترانزيت مواد افغانستان به سمت جنوب غرب آسيا، آفريقا و اروپا قرار گرفته است. نقشه‌هاي گزارش سازمان ملل نشان مي‌دهد كه عراق مثل ايران به سبب مرز مشترك با تركيه، امكان دسترسي قاچاقچيان به مهم‌ترين مسير ترانزيت مواد (مسير بالكان) به سمت اروپاي غربي را فراهم مي‌كند، چون مسير بالكان از مرز شرقي تركيه (همجوار با عراق و ايران) شروع مي‌شود و با گذر از اروپاي شرقي، به اروپاي غربي مي‌رسد. اين نقشه‌ها نشان مي‌دهد كه بخشي از مواد مخدر افغانستان در فرآيند ترانزيت به سمت مسير بالكان، در ايران و عراق ريزش خواهد داشت علاوه بر اينكه در مسيرهاي ترانزيتي عراق، علاوه بر ترياك و هرويين و حشيش و شيشه افغانستان، كپتاگون منتقل شده از سوريه براي انتقال به عربستان هم جابه‌جا مي‌شود. در اين گزارش تاكيد شده كه 4 دهه جنگ و درگيري‌هاي مسلحانه در عراق، نرخ بالاي بيكاري، حضور متناوب يا پيوسته شبه‌نظاميان و گروه‌هاي مسلح و شبكه‌هاي جنايتكار، حضور اقوام و قبايل با منافع اقتصادي متفاوت و مشترك، بي‌ثباتي اقتصادي و سياسي مزمن، لشكركشي امريكا به عراق، مبارزه دولت عراق با داعش، وابستگي‌ها و منافع اقتصادي برون مرزي و درگيري‌هاي مسلحانه و فساد دولتي، مشكلاتي است كه افزايش قاچاق مواد را در عراق تشديد كرده و حالا عراق در حال تبديل به يك «كانون» در اكوسيستم قاچاق مواد در خاورميانه است .
طبق گزارش سازمان ملل، مواد در داخل عراق در سه كريدور اصلي «شمال، جنوب و مركزي» جابه‌جا مي‌شود .
مسير شمالي: اين مسير از شمال غرب ايران شروع مي‌شود و به عراق مي‌رسد و در سليمانيه و كركوك و اربيل و موصل تا مرز شمال غرب عراق ادامه دارد تا در جنوب تركيه و شمال شرق سوريه تمام مي‌شود. اين مسير از سال 2017 ايجاد شده و با ايجاد مسير شمالي، يك چهارراه جغرافيايي بين ايران، عراق، سوريه و تركيه شكل گرفته و در طول اين 7 سال، محموله‌هاي شيشه، ترياك و هرويين افغانستان از همين مسير به تركيه و سوريه رسيده است. مقامات عراق گفته‌اند از سال 2019 قاچاق شيشه و كپتاگون در اين مسير افزايش داشته و با اين حجم موادي كه در اين منطقه در حال جابه‌جايي است، كردستان عراق تبديل به يك بازار محلي شده علاوه بر اينكه شواهدي هم از فعاليت آشپزخانه‌هاي توليد شيشه و كپتاگون در مناطق كوهستاني و مرزي در اطراف شهرهايي مانند كركوك و استان صلاح‌الدين به دست آمده و مه 2024 هم يك آزمايشگاه توليد مت‌آمفتامين و كپتاگون در سليمانيه شناسايي و توقيف شده است.
مسير مركزي: اين مسير، از خاك سوريه و در مرز شرقي با عراق شروع مي‌شود و بخشي از مسير بعد از ورود به استان الانبار در خاك عراق، به سمت استان نينوا (شمال) و بخشي به سمت بغداد (مركز و شرق) منحرف مي‌شود، اما شاهراه اصلي از استان الانبار در غرب عراق، با گذر از شهرهاي رمادي، فلوجه، كربلا و نجف، تا جنوب عراق ادامه دارد تا به عربستان و كويت برسد. تنها ماده‌اي كه در مسير مركزي حمل مي‌شود، كپتاگون توليد شده در سوريه است و در طول سه سال اخير، قاچاق كپتاگون در اين مسير و حتي در شهرها و بزرگراه‌هاي اصلي به مقصد جنوب و شرق عراق افزايش يافته است. در سال 2020 از مجموع 23 محموله كشف شده در استان الانبار، يك محموله به وزن 9 كيلوگرم، حاوي مت‌آمفتامين و 22 محموله حاوي بيش از 22 ميليون عدد قرص كپتاگون بوده است. مسير مركزي، از سال 2021 و به دنبال ممنوعيت ورود كالا از لبنان به عربستان و تشديد كنترل مرزي اردن با سوريه و عراق، شلوغ‌تر شد و احتمالا از همين زمان به دنبال انسداد مرزها، مسير قاچاق مواد از لبنان و سوريه به سمت مرزهاي غربي عراق تغيير كرد چنانكه گزارش‌هايي از افزايش قاچاق مواد در بزرگراه‌هاي نزديك مرز سوريه و عراق و افزايش حمل مواد در جاده‌هاي اصلي شرق و جنوب عراق ثبت شده است. سال 2022 مقامات عراقي در همين مسير يك پهپاد رايانه‌اي را شناسايي كردند كه حامل يك ميليون قرص كپتاگون به مقصد كويت بود.
مسير جنوبي: اين مسير، از بندر خرمشهر در استان خوزستان و از خاك ايران شروع مي‌شود و به بندر بصره و بندر ام‌القصر در خاك عراق مي‌رسد. اين مسير يك محدوده استراتژيك تجاري براي عراق است، چون بندر بصره و بندر ام‌القصر اهميت زيادي براي تجارت و اقتصاد عراق دارند ولي با اين حال، قاچاق مواد هم از همين بنادر صورت مي‌گيرد. مسير جنوبي، گذرگاه قاچاق شيشه، ترياك و حشيش افغانستان به مقصد بازارهاي محلي عراق است و شاهراه اصلي اين مسير، به عربستان و كويت مي‌رسد. برخي محموله‌هاي مواد در مسير جنوبي، در ايام شلوغ سال مثل ايام زيارت، توسط راننده‌هاي تاكسي يا بعضي مسافران به بنادر بصره و ام‌القصر مي‌رسد و گزارش‌هايي هم از انتقال مواد با قايق‌هاي كوچك در امتداد شط‌العرب حكايت دارد. طبق گزارش دولت عراق، طي سال‌هاي 2019 تا 2023، در 18 عمليات انجام شده در استان بصره، بيش از 140 كيلو شيشه، بيش از 130 كيلو حشيش و حدود دو ميليون عدد قرص كپتاگون كشف شده است.
گزارش سازمان ملل نشان مي‌دهد كه تا امروز غير از سه محموله قرص كپتاگون كه در نيمه سال 2023 در استان بصره (مجاور با استان خوزستان) كشف شده، ردي از اين قرص روانگردان در نزديكي مرزهاي ايران نيست اگرچه كه آمار مصرف شيشه در بصره (جنوب شرقي عراق و در مجاورت مرز ايران) و كپتاگون در استان الانبار (مركز تا غرب و جنوب غرب عراق در مجاورت سوريه)، رمادي (مركز عراق) و بغداد (شرق عراق) افزايش يافته است. سازمان ملل در بخش ديگري از اين گزارش، قاچاق ترياك و شيشه و هرويينو مرفین و حشيش افغانستان از مرز ايران به عراق را تاييد كرده است. طبق اين گزارش، در فاصله سال‌هاي 2019 تا 2021 در مجموع بيش از 84 تن ترياك، هرويين، مرفين، حشيش و شيشه در نوار مرزي استان‌هاي آذربايجان غربي، كردستان، كرمانشاه، ايلام و خوزستان كشف شده و قرار بوده اين مواد در عراق تخليه شود. طبق گزارش سازمان ملل، بيشترين كشفيات مواد در اين بازه دو ساله، مربوط به استان خوزستان (بيش از 35 تن) و استان آذربايجان غربي (بيش از 33 تن) و كمترين كشفيات مربوط به استان ايلام (بيش از يك تن) بوده و اين گزارش نشان مي‌دهد كه ترياك با وزن بيش از 48 تن و هرويين با وزن بيش از 15 تن، بيشترين موادي است كه در فاصله سال 2019 تا 2021 در خاك ايران و پيش از قاچاق به عراق كشف شده است .