كجا به دنبال ايده مي‌گرديد؟
ورود من به دنياي مجسمه‌سازي همزمان با پژوهشي در مورد معماري، مخصوصا معماري دوره سلجوقي بود كه بيش از 10 سال به طول انجاميد. نتايج اين پژوهش، همراه با مطالعه آثار مكتوب آقاي پرويز تناولي كه برايم بسيار جذاب بودند، آثار مرا شكل دادند. جست‌وجوهاي ذهني من، به همراه كلاژي از تجربه‌هاي زيستي‌ام، تصويري برايم مي‌سازد كه در آميختن با اتفاقات و مسائل اجتماعي باعث كنش در من مي‌شود و نتيجه آن، «اثرِ من» مي‌شود كه آن را به صورت حجمي با بيننده شريك مي‌شوم. ايده اين اثر در يك آن و يك لحظه اتفاق مي‌افتد، اما نشان در گذشته من دارد و «باورِ من» است.
از نظر حرفه‌اي، چه شخصي بيشترين تاثير را بر شما گذاشته است؟
اوايل آثار ديويد رولند اسميت برايم خيلي جالب بودند و بعد، از آنتوني مارك ديويد گورملي تاثير گرفتم. از هنرمندان ايراني هم، از ژازه تباتبايي (سيد علي طباطبايي) و پرويز تناولي تاثير گرفتم. مخصوصا در بخش پژوهشِ هنر و عشق به هنر ايراني، از پرويز تناولي تاثير گرفتم. ولي از حدود سال‌هاي 80 به بعد كه عنصرِ بيان و مفهومِ هنر در مجسمه‌سازي برايم برجسته و خاص شد، از همه هنرمندان در تمام زمينه‌ها تاثير گرفتم؛ چون خودم را پيدا كرده بودم.
بزرگ‌ترين درس زندگي را از چه كسي گرفتيد؟
در شروع، از صمد بهرنگي آموختم كه بايد حتما براي جامعه كاري مفيد و ماندگار انجام بدهم. بعدها، نگاه خردمندانه به فرهنگ سرزمينم را از آيدين آغداشلو، پشتكار و تداوم و پژوهش را از پرويز تناولي، نظم و مديريت كاري را از محسن مخملباف و بداهه و خلاقيت را از حسين خسروجردي آموختم.
بزرگ‌ترين دستاورد شما در حرفه‌تان چيست؟
اينكه تمام لحظات زندگي‌ام هنري بوده و از آن لذت برده‌ام و البته بزرگ‌ترين دستاوردم در زمينه مجسمه‌سازي، طراحي و ساخت و راه‌اندازي سايت «ايران مجسمه» بوده كه تنها سايت تخصصي و پژوهشي به زبان فارسي، با منابع بسيار زياد و همراه با 200 صفحه، ويژه هنرمندان مجسمه‌ساز ايراني است.
بزرگ‌ترين دستاورد شما در زندگي چيست؟
احساس خوشبختي و رضايت از زندگي. هيچ حساب و كتابي با زندگي ندارم. نه بدهكار هستم و نه طلبكار؛ بلكه راضي راضي هستم.
فلسفه شما در حرفه‌تان چيست؟
جست‌وجو و پژوهش. دنبال يافتن دليلي براي زندگي هستم.
فلسفه شما در مورد اوقات فراغت چيست؟
چيزي به نام «اوقات فراغت» ندارم. تمام زندگي‌ام اوقات فراغت است. هميشه مشغول كار و پژوهش هستم. حتي زماني كه جلوي تلويزيون هستم، كار مي‌كنم. هنگام غذا خوردن، كار مي‌كنم. هنگام مسافرت هم كار مي‌كنم. اوقات فراغت برايم معنا ندارد؛ براي همين، فلسفه‌اي هم برايش قائل نيستم. تمام لحظات زندگي ارزشمند هستند.
آيا موضوع مورد علاقه‌اي داريد كه تا به حال فرصت انجام آن را پيدا نكرده‌ايد و دوست داشته باشيد به آن بپردازيد؟
نه، ندارم. تمام جغرافياي امپراتوري خودم را فتح كرده‌ام. به عبارتي، تمام كارهايي كه دوست داشته‌ام را انجام داده‌ام. البته يك كار هست كه هميشه دوست داشته‌ام انجام بدهم ولي فكر نمي‌كنم به اين زندگيم قد بدهد: اينكه يك مدرسه هنري شبانه‌روزي راه بيندازم و بهترين آتليه‌ها، كتابخانه هنري و استادان درجه يك را جمع‌آوري كنم و تمام بچه‌هاي سرزمينم را هم جمع كنم و شرايطِ هنرمند شدن را در اختيارشان قرار بدهم تا هنرمند بشوند. از تمام سرزمينم، از دهات و روستاها تا شهرهاي دورافتاده.
آيا سرگرمي خاصي داريد؟
تماشاي فيلم، با كيفيت بالا. آرشيو كاملي از فيلم دارم و كتاب هم زياد مي‌خوانم و دارم.
هنرمند يا گروه هنري محبوب شما كدام است؟
موسيقي كلاسيك را خيلي دوست دارم. از موسيقي بتهوون و احمد كايا هم لذت مي‌برم و گروه مورد علاقه من «پينك‌فلويد» است.
اگر بنا شود يك تا چهار شخصيت را براي شام دعوت كنيد، آنها چه كساني خواهند بود؟
ابوعلي حسن بن علي طوسي ملقب به خواجه نظام‌الملك، عضِدُالدّين ابوشجاع آلپ ارسلان محمّد (آلب ارسلان)، صمد بهرنگي، اِرنِستو چِه گِوارا، خليل ملكي و دكتر محمّد مصدّق.
چه چيزي جمع‌آوري مي‌كنيد؟
چيز خاصي جمع نمي‌كنم. همين كتاب و فيلم كه گفتم.
باارزش‌ترين دارايي شما چيست؟
عمرم.
بزرگ‌ترين ترس و نگراني شما چيست؟
براي خودم ترسي ندارم، ولي براي جامعه خودم هميشه نگران هستم.
اگر بنا باشد از فردا اين كاري كه انجام مي‌دهيد، نكنيد چه حرفه‌اي را انتخاب خواهيد كرد؟
خودم را مي‌كشم؛ به همين راحتي. ما هنرمندان خوشبخت‌ترين انسان‌هاي روي زمين هستيم و هر چه كيف مي‌كنيم، تمام نمي‌شود. من از هر لحظه زندگي‌ام لذت مي‌برم. براي همين، اگر اينها نباشند، ديگر چرا زندگي كنم؟