روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، فائزه غروي، سواركار ۳۷ ساله موفق شد در مسابقات پرش با اسب قهرماني كشور تاريخسازي كند. غروي توانست طلسم ۵۱ ساله قهرماني يك زن را بشكند و به عنوان اولين زن بالاتر از مردان حاضر در اين مسابقات روي سكوي قهرماني برود. مسابقات پرش با اسب قهرماني كشور در رده سني بزرگسالان ۹ الي ۱۳ مهرماه در مجموعه سواركاري آزمون در ورزشگاه آزادي برگزار و در پايان سواركاران برتر مشخص شدند. در پايان اين رقابتها فائزه غروي به عنوان قهرماني اين رقابتها دست يافت و عليرضا خوشدل دوم و علي رحمتي سوم شدند. قهرماني يك بانوي سواركار در بالاترين سطح رقابتهاي پرش مهمترين و جالبترين اتفاق مسابقات قهرماني كشور بود كه براي نخستين بار در تاريخ رقم خورد. پس از پايان اين رقابتها با فائزه غروي تماس گرفتيم تا درباره اين مسابقات و تاريخسازياش و ديگر مسائل گپ و گفتي كنيم. در ادامه چكيدهاي از مصاحبه خبرنگار «اعتماد» با وي را ميخوانيد.
از مسابقات و سطح كيفي آن بگوييد.
مسابقات قهرماني كشور هر سال يك بار برگزار ميشود و مهمترين مسابقه سال در رشته سواركاري محسوب ميشود كه در سه روز و در پنج راند برگزار ميشود و از اين لحاظ كار سخت است، چون در مسابقات ديگر يك راند يا نهايت دو راندي است. رقابت در بالاترين ارتفاع در پنج راند به خوبي نشان ميدهد مسابقات سختي است.
از حضور ديگر زنان و مهمترين افتخاراتي كه در اين سطح به دست آوردهاند، اطلاعاتي داريد؟
بله، هر ساله شركت كردهاند. ما نايب قهرمان داشتيم و خواهر من سال ۱۳۹۹ نايب قهرمان كشور شد و مقام سومی و پنجمي هم داشتيم اما قهرماني تا حالا نداشتيم. تعداد شركتكننده خانم هميشه كمتر است. مثلا امسال هم از ۶۰ شركتكننده دو نفر خانم بودند. قبليها هم خيلي تلاش كردند و افتخار به دست آوردند تا راه براي ما هموار شود و حالا من توانستم به عنوان قهرماني برسم.
چند سال است كه سواركاري ميكنيد؟
حدود ۲۷ يا ۲۸ سال؛ از بچگي سواري كاري ميكردم.
در اين مدت تا چه حد به دستانداز برخورديد؟
خب مثل هر ورزش ديگري بايد مرتب تمرين كرد و يكي از دستاندازهاي كار ما همراهي با يك موجود زنده است كه براي من دستانداز نيست. اما هر قدر كه براي يك ورزشكار بايد تمرينات منظم گذاشت و به آن رسيدگي كرد همان هم بايد براي اسب باشد! در واقع ما دو تا ورزشكار هستيم كه تيمي با هم كار ميكنيم و يك بخش بزرگ آن سهم اسب است. اين خودش زيبايي خاص خودش را دارد، اما براي من سختي نيست و آنقدر اسب را دوست دارم كه نميخواهم كلمه سختي را به كار ببرم، اما وجود اسب در اين رشته آن را منحصر به فرد ميكند.
اينكه يك زن هستيد براي وارد شدن به رشته سواركاري با موانعي روبهرو نشديد؟
اين موانع هميشه هست، اما خوشبختانه حمايتهاي پدرم هميشه پشت من بوده و خدا را شكر اين موانع كمتر بود.
پدر شما در گذشته مديرعامل ايران خودرو بود؛ اين موضوع و حمايتهاي پدر در موفقيتهاي شما چقدر تعيينكننده است؟
در ورزش مگر ميشود تلاش نكرده موفق شد؟ اينكه بگويم بدون تلاش موفق شدم هر شنوندهاي را به خنده وا ميدارد! تمام عزيزاني كه در سطح حرفهاي كار ميكنند، حمايت ميشوند و اين امكانات و حمايت فقط براي من نيست. جز اين هم نميتواند باشد، چون اسب هزينههاي خودش را دارد و در دنيا اسپانسر اين ورزش را ميچرخاند و همه اسپانسر يا حامي دارند و اين ماهيت اين ورزش است.
چند تا اسب داريد؟
در حال حاضر سه تا.
قبول داريد افرادي كه ميخواهند در اين رشته فعاليت كنند بايد نگران هزينههاي آن باشند؟
نه! جاي نگراني نيست. هزينههاي كلاس آن خيلي نرمال است نسبت به امكاناتي كه در اختيار فردي كه براي آموزش وارد ميشود. اسب و مربي و زين و مانژ و محيط باشگاه هست، اما آنقدر هزينهها سنگين نيست. براي ورود جاي نگراني نيست، اما حرفهاي كار كردن بحث ديگري است.
هزينههاي نگهداري اسب چطور؟
خب هزينه نگهداري زياد است و باشگاههاي متفاوتي هم هست، اما هر كسي كه در اين رشته فعاليت حرفهاي ميكند الزاما اسبدار نيست. اول هم گفتم ماهيت اين رشته را اسپانسر ميچرخاند و خيليها هم كمك ميكنند. اگر كسي قابليت و استعدادش را داشته باشد تا در اين ورزش رشد كند. خيلي افراد از قشر پايين آمدند و الان قهرمان اين ورزش هستند. اسب هم در اختيارشان قرار ميگيرد. من خودم اگر جوان يا نوجواني را ببينم كه قابليت دارد و خوب سواركاري ميكند با كمال ميل اسبم را در اختيارش قرار ميدهم تا در مسابقات شركت كند. اين موضوع جاي نگراني نيست.
نظم سوالات ما به هم ريخت! اسم اسبهايتان چيست؟
كاييرا، اسبي كه با آن قهرمان شدم و اورگانه، اسبي كه خيلي به من در اين رشته كمك كرد و اولين اسبي است كه من را در مسابقات بالا آورد و خيلي دوستش دارم و براي من عزيز است و آن يكي هم نادا.
همه اسبهايتان را به يك اندازه دوست داريد؟
خيلي سخت است؛ انگار به مادري بگوييد كدام بچه خود را بيشتر دوست داريد، اما خب اورگانه هميشه براي من يك اسب خاص است. من 9 ماه بيشتر نيست كه كاييرا را دارم و با آن قهرمان شدم اما از روز اول كه با كاييرا مسابقه دادم به دوستان و اطرافيان ميگفتم اين براي من اورگانه دو است و احساس خوبي به اين اسب دارم.
به لحاظ درآمدزايي رشته سواركاري چطور است؟
اگر در سطح حرفهاي فعاليت كنيد قابل قبول است. من مربي هستم و شاگرد دارم و كار ميكنم و به اندازه كاري كه ميكنم درآمد خودم را دارم.
يك صحبتهايي بود مبني بر اينكه با رييس فدراسيون دچار اختلاف هستيد. این را تاييد ميكنيد؟
اصلا اين طور نيست؛ خودم الان جزو هيات رييسه فدراسيون و در كميته پرش هستم و خيلي وقتها ممكن است از نظر فني اختلاف نظري باشد و قرار هم نيست سر همه چيز تفاهم باشد. اما نه دعوايي بود و نه بحثي؛ خوشبختانه مشكلي نيست.
عضو باشگاه سواركاري سردار آزمون هم بوديد؟
نه، چون اسم باشگاه ما آزمون است پرسيديد؟ سواركاري شاخههاي مختلفي دارد و آقاي آزمون در شاخه كورس يا سرعتي فعاليت دارند و ما رشته پرش هستيم. اينها تخصصي و جداست. البته رشته كورس هم اخبارش را دنبال ميكنم، اما پيگير رشته خودم هستم.
به حضور در المپيك هم فكر ميكنيد؟
مطمئنا هر ورزشكار حرفهاي به اين موضوع فكر ميكند كه خب شرايط خاص خودش را دارد. دست نيافتني نيست، اما بايد تلاش كرد. خوشبختانه ورزش سواركاري جزو رشتههايي است كه سن در آن مهم نيست. ورزشكاراني داريم كه در سنهاي بالاتر مدال گرفتند و جاي اميدواري هست.
از خطرات رشته سواركاري هم بگوييد.
هر ورزشي خطرات خاص خودش را دارد، اما من هميشه براي كساني كه ميخواهند تازه شروع كنند توضيح ميدهم كه اين خطرات در سطح حرفهايتر اتفاق ميافتد تا در سطح آموزش و مقدماتي. ورزش در سطح حرفهاي براي ورزشكاران حرفهاي آسيب دارد و همه اين را ميدانند.
چه احساسي براي اين تاريخسازي داريد؟
لطف داريد؛ من بازخوردي كه گرفتم از اطرافيان و جامعه سواركاري و جامعه خيلي براي من زيبا بود و فكرش را نميكردم چنين بازخوردي بگيرم. خيلي افتخار ميكنم و خوشحال شدم كه باعث ايجاد انگيزه در خانمها شدم و واقعا محبتي كه دختران و بانوان سرزمينم داشتند خيلي زيبا بود و تشكر ميكنم.
پاداشي هم براي قهرماني گرفتيد؟
بله، هر مسابقه جوايز خاص خودش را دارد، اما قهرماني كشور زياد جايزه مالي ملاك نيست و بيشتر حكم آن مهم است.
مسابقات برون مرزي هم در پيش داريد؟
بله، من در همين پاييز و زمستان قصد دارم در مسابقات كشور امارات شركت كنم.
صحبت پاياني؟
ميخواهم از تيمم تشكر كنم. ورزش سواركاري واقعا يك كار تيمي است و بدون وجود يك تيم خوب نميشود كاري كرد. آنهايي كه در اين قهرماني اندازه من تلاش كردند و سهيم بودند، اما اسمي از آنها نيست. از آقاي اصفر نوروززاده كه مربيام بودند و از مراقبين اسبم از اصطبلداران آقاي عليرضا رضوي و آقاي بهرام باستان و محمد امامي و همه. از پدر و مادر و خانواده و اسپانسر عزيزم تشكر ميكنم كه هميشه كنار من بودند و حمايتم كردند.