روابط عمومي‌ها؛ رسولان اميد و همبستگي
سيدحسين احمدنژاد
هر جامعه و كشوري براي تداوم حيات جمعي خود نيازمند اميد، نشاط و سرزندگي است و جامعه‌اي كه در برابر فوران مستمر امواج سرخوردگي و نوميدي به سر مي‌برد و خود را در اين تلاطم تنها مي‌يابد، بيش از پيش نيازمند افراد و جايگاه‌هايي است كه آن را جان ببخشند، اميدوار نگاهش دارند و نگذارند كه در اين امواج غرق شود. از مهم‌ترين جايگاه‌هايي كه مي‌تواند در اين ميانه نقش بسزايي ايفا كند و حمايتگر مردم در برابر اين امواج باشد، روابط عمومي‌ها و رسانه‌هايند. آنان با بازتاب حركات و اقدامات اميدبخش و معرفي گام‌هاي بهبوددهنده، مي‌توانند مرهم بزرگي بر حس تنهاماندگي و نوميدي از تغيير باشند و اين مهم را به جامعه متبادر كنند كه نيازها و اولويت‌هاي آن شنيده و ديده مي‌شود و از همه مهم‌تر آنكه در برنامه‌ريزي‌هاي سازماني و اداري كشور مورد توجه قرار مي‌گيرد. اين نهادها به‌واسطه دسترسي به اطلاعات و واسطه‌گري ميان نهادها و جامعه ركني اساسي در اين عرصه هستند. علاوه بر اين روابط عمومي‌ها مي‌توانند با بسترسازي درست، هدفمند و تسهيل دسترسي‌هاي جامعه و مديرانش در تقويت و اعتلاي روح همبستگي جامعه نيز نقش‌آفرين باشند و چونان زنجيره‌اي مهم اجزاي اصلي جامعه را به‌هم متصل كرده و نگذارند شيرازه اين ما بودگي ازهم بپاشد و البته بديهي مي‌نمايد درصورت دسترسي به مواردي كه ذكر شد، جامعه حس خوشايندتري از تحولات به خود بگيرد و از يكسو در چالش‌ها و بحران‌هاي خود از هم نگسلد و ازسوي ديگر به‌واسطه اطلاعات و اخبار صادقانه‌اي كه دريافت مي‌كند، مانع از عميق‌تر شدن چالش‌ها و نشر شايعاتي شود كه زخم‌هاي اجتماعي را عميق‌تر مي‌كنند.
روابط‌عمومي‌ها براي رسيدن به اين مقاصد و تحقق اهداف مهمي كه ذكر شد نيازمند موارد ذيل هستند:
- برنامه‌ريزي، خلاقيت و ابتكار در ايجاد و گسترش مسيرهاي ارتباطي ميان مردم و سازمان‌ها
- صداقت درگفتار و پرهيز از اميدآفريني‌هاي بيهوده و ساختگي
- شنيدن و ديدن دردها و نواقص موجود در نظام حكمراني
- اصرار بر شفافيت و ايجاد و گسترش مكانيزهاي تقويت‌كننده آن
و از همه مهم‌تر ارتباط گسترده، سالم و مستمر با آحاد جامعه تا آنان را در فهم و درك نيازهاي جامعه دچار كج‌فهمي يا فهم‌هاي ساختگي و ناقص نكند. نياز به خاطرنشاني است كه نقش روابط عمومي‌ها در روزگار و عصر رسانه هرروز پيچيده و مهم‌تر مي‌شود، به‌طوري كه ديگر نمي‌توان عرصه و موقعيت و جايگاهي را از روابط عمومي و رسانه بي‌نياز ديد و اين خود روابط عمومي‌ها هستند كه با اميد‌آفريني و باور و اهتمام به نقش مهم خود در روزگار ما مي‌توانند علاوه بر رفع چالش‌ها و كمبودها، جايگاه خود را نيز در اين ميانه ارتقا بخشيده و بيش از هر زمان ديگري ضرورت و اهميت خود را به جامعه و مديرانش گوشزد كنند و اگر نتوانند در رسيدن به اهداف فوق‌الذكر موفق عمل كنند، لطمات جبران‌ناپذيري به جامعه و جايگاه خودشان وارد خواهند آورد. در پايان مي‌توان به اين جمع‌بندي رسيد كه جايگاه، شأن و اهميت روابط‌عمومي‌ها، بيش و پيش از هر عامل ديگري به عملكرد و فعليت خود آنان بستگي دارد.