وفاق سه قوه؛ كليد جذب ايرانيان خارج از كشور
نقش ايرانيان خارج از كشور در توسعه ايران: ايرانيان مقيم خارج از كشور، با توجه به تخصص‌هاي علمي، تجربيات بين‌المللي و دسترسي به بازارهاي جهاني، مي‌توانند نقش بسيار مهمي در توسعه اقتصادي و علمي ايران ايفا كنند. اين گروه از ايرانيان، چه از لحاظ سرمايه‌گذاري مالي و چه از نظر انتقال دانش و فناوري‌هاي نوين، مي‌توانند كشور را در مسير توسعه‌اي پايدار ياري رسانند. بي‌توجهي به اين ظرفيت به معناي از دست دادن فرصتي بي‌نظير براي رشد و شكوفايي ملي است.
ضرورت همكاري سه قوه: براي به‌كارگيري موثر اين پتانسيل، سه قوه اجراييه، قضاييه و مقننه بايد هماهنگ عمل كنند. قوه اجرايي مي‌تواند با اتخاذ سياست‌هاي حمايتي و تسهيل‌كننده، از جمله تسهيل روندهاي مهاجرتي، جذب سرمايه‌هاي ايرانيان خارج از كشور و فراهم آوردن شرايط مناسب براي بازگشت آنان به وطن، در اين مسير نقش‌آفريني كند. از طرف ديگر، قوه قضاييه بايد با ايجاد محيطي امن و اطمينان‌بخش از نظر حقوقي و قضايي، فضايي را فراهم كند تا اين افراد با اطمينان از حمايت‌هاي قانوني در ايران به فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي خود بپردازند. قوه مقننه نيز با تصويب قوانين جامع و شفاف، مي‌تواند بسترهاي قانوني موردنياز براي حضور موثر و فعال ايرانيان خارج از كشور را فراهم كند. ازجمله اين اقدامات، مي‌توان به تصويب قوانين در حوزه سرمايه‌گذاري خارجي، حمايت از مالكيت فكري و تسهيل تجارت بين‌المللي اشاره كرد كه مي‌تواند انگيزه بازگشت و سرمايه‌گذاري ايرانيان مقيم خارج را افزايش دهد.
ايجاد اميد و اعتماد در دل ايرانيان خارج از كشور: براي بازگرداندن اعتماد ايرانيان خارج از كشور و جلب مشاركت آنان در روند توسعه ايران، دولت و ديگر نهادهاي مرتبط بايد فضايي شفاف و امن براي تعامل با اين افراد فراهم كنند. اين تعامل بايد به گونه‌اي باشد كه ايرانيان خارج از كشور احساس كنند حقوق‌شان به درستي رعايت مي‌شود و مي‌توانند با اعتماد به دولت و نهادهاي مرتبط در پيشبرد اهداف ملي مشاركت كنند .
چهار ركن اساسي براي تقويت ارتباط با ايرانيان خارج از كشور:
براي استفاده بهينه از ظرفيت‌هاي ايرانيان مقيم خارج از كشور، بايد بر چهار ركن اساسي تمركز كرد:
اول: تسهيل بازگشت و حضور ايرانيان خارج از كشور از طريق ايجاد تسهيلات مهاجرتي و قانوني.
دوم: ايجاد امنيت حقوقي و قضايي براي ايرانيان خارج از كشور و حمايت از سرمايه‌گذاري‌هاي آنان.
سوم: بهره‌برداري از توانمندي‌هاي علمي و فرهنگي اين گروه از طريق ايجاد ارتباطات موثر با نخبگان ايراني در خارج.
چهارم: تعامل فعال ديپلماتيك با كشورهاي ميزبان ايرانيان، براي تسهيل همكاري‌هاي اقتصادي و علمي بين‌المللي .
نتيجه‌گيري: ايران امروز بيش از هر زمان ديگري نيازمند مشاركت تمام فرزندان خود، چه در داخل و چه در خارج از مرزهايش، است. استفاده از ظرفيت‌هاي عظيم ايرانيان خارج از كشور نيازمند هم‌افزايي و همكاري منسجم ميان سه قوه و نهادهاي مرتبط است. اميد است كه با همدلي و همكاري، ايرانيان خارج از كشور نيز بتوانند با افتخار و اطمينان در مسير اعتلاي ايران گام بردارند و نقش خود را در سازندگي كشور ايفا كنند .