آهنگساز برجسته فنلاندي از دنيا رفت
درخشش پيانيست 17 ساله كانادايي
ترجمه: فريد پريش
رايان وانگ، برنده جايزه بيبيسي
به نقل از وبسايت مجله موسيقي گرامافون، رايان وانگ، پيانيست 17 ساله اهل ونكوور كانادا، موفق به كسب عنوان «جوان موسيقي» بيبيسي در سال ۲۰۲۴ شد. وانگ كه از دانشجويان بورسيه كالج ايتون ويندزور است، در مرحله نهايي اين رقابت، كنسرتوي پيانو شماره دو راخمانينوف را به همراهي اركستر ملي بيبيسي ولز و به رهبري بن گرنون اجرا كرد. اجراي نهايي اين رقابت توسط جِس گيلام، نوازنده ساكسيفون و فيناليست جوان موسيقي بيبيسي در سال ۲۰۱۶، ارائه شد و هيات داوران شامل آليسون بالزوم (ترومپتيست)، الكسيس فرانس (پيانيست و آهنگساز) و هانا كاترين جونز (نوازنده چند ساز و مجري) بود. رايان وانگ كه از چهار سالگي پيانو را آغاز كرده، اولين رسيتال سولوي خود را در پنج سالگي در كارنگي هال اجرا كرد. او در ماه مه ۲۰۲۴ ديپلم هنرمند خود را از مدرسه موسيقي نرمال پاريس دريافت كرده و به عنوان جوانترين برنده جايزه كوروتو معرفي شد. وانگ همچنين در سالهاي ۲۰۲۲-۲۰۲۳ در برنامه پيانوي نسل جديد بنياد لوئي ويتون حضور داشت و در فوريه ۲۰۲۴ موفق به كسب جايزه اول و جايزه مخاطب در هجدهمين مسابقه بينالمللي شوپن انيماتو شد. وانگ در مورد موفقيت خود گفت: «اين تجربهاي بينظير بود و هنوز باورم نميشود كه اين همه به وقوع پيوسته است! بسيار خوشحالم كه ميتوانم موسيقيام را با شما به اشتراك بگذارم و از تمام حمايتها سپاسگزارم. اين رقابت تجربهاي شگفتانگيز بود و خوشاقبالم كه با نوازندگان برجستهاي آشنا شدم.» آليسون بالزوم نيز اظهار كرد: «رايان وانگ نوازندهاي فوقالعاده است و توانايي بينظيري در برقراري ارتباط با موسيقي دارد. در مرحله نهايي، براي ما مشخص بود كه او نوعي جادو ايجاد ميكند. تكنيك بينقص و روح صداقتش بسيار تحسينبرانگيز است.» در فينال اين رقابت، نوازندگاني همچون شلومي شحاف (ويولونيست) و جكي ژانگ (پيانيست و آهنگساز از سوري) نيز به رقابت پرداختند. از برندگان پيشين اين جايزه ميتوان به جوردن اشمن (پركاشنيست)، شكو كان- مسون (ويولنسلنواز)، نيكولا بندتي (ويولونيست) و مارك سيمپسون (كلارينت نواز) اشاره كرد. همچنين در پاييز ۲۰۲۴ و به مناسبت دهمين سالگرد، رقابت جوان موسيقي جاز بيبيسي برگزار خواهد شد. فينال اين رقابت كه در تاريخ ۲۳ نوامبر و در جشنواره جاز لندن در سالن اليزابت ملكه لندن برگزار ميشود، از تلويزيون بيبيسي نيز پخش خواهد شد.
لايف سگرستام درگذشت
لايف سگرستام كه با خلق حدود ۳۷۱ سمفوني به عنوان يكي از پركارترين آهنگسازان سمفوني در تاريخ شناخته ميشود، آثاري منحصر به فرد و با عناوين خاص در كارنامه خود داشت. بسياري از اين سمفونيها تنها يك موومان ۲۰ تا ۳۰ دقيقهاي دارند و با عناويني خاص و گاه عجيب همچون «روياهاي بيشتر سوفيا (يك سگ...)» شناخته ميشوند. برخي از سمفونيهاي او به شكلي نوشته شده بودند كه نيازمند حضور رهبر اركستر نبودند كه نوآوري خاصي در نوع خود به حساب ميآيد.
سگرستام علاوه بر سمفونيهاي خود، بيش از ۳۰ قطعه براي كوارتت زهي و چندين كنسرتو براي سازهايي چون ويولن، ويولا، ويولنسل و پيانو ساخته است. او به عنوان رهبر، در طول زندگي حرفهاي خود با اركسترهاي برجستهاي همچون اركستر سمفونيك راديو وين (۱۹۷۵-۱۹۸۲)، اركستر سمفونيك فنلاند (۱۹۷۷-۱۹۸۷)، اركستر سمفونيك ملي دانمارك (۱۹۸۸-۱۹۹۵)، اركستر فيلارمونيك هلسينكي (۱۹۹۵-۲۰۰۷) و اركستر فيلارمونيك توركو (۲۰۱۲-۲۰۱۹) همكاري داشت و با رهبري خود تأثيري چشمگير بر موسيقي كلاسيك معاصر گذاشت. همچنين او به مدت ۱۶ سال به عنوان استاد رهبري اركستر در آكادمي سيبليوس تدريس كرد و نقش مهمي در تربيت نسل جديدي از رهبران اركستر داشت.
يكي از برجستهترين آثار ضبطشده سگرستام، اجراي اپراي «ووتسك» اثر آلبان برگ با اپراي سوئد براي شركت نكسوس بود. اين اجرا مورد تحسين مايكل اليور، منتقد گرامافون، قرار گرفت. در مصاحبهاي با جيمز جولي از مجله گرامافون، سگرستام در مورد شيوه رهبري خود چنين گفت: «من به خوانندگانم گفتم، نگران نباشيد: نقش را زندگي كنيد و با برونگرايي ارتباطي قوي با مخاطب برقرار كنيد.» او معتقد بود كه بايد در موسيقي، انعطافپذيري براي واكنش به شرايط دراماتيك وجود داشته باشد. سگرستام همچنين حامي بزرگ اينويوحاني راوتاوارا، آهنگساز هموطنش بود و آثار مختلفي از او را براي شركت اندين و با همكاري اركستر فيلارمونيك هلسينكي ضبط كرد. اما شايد قويترين بازتاب از ويژگيهاي موسيقايي و رهبري او را بتوان در اجراي آثار اركسترال سيبليوس ديد. در سال ۱۹۹۶، رابرت ليتون، منتقد، اجراي او از قطعه «تاپيولا» را به عنوان يكي از تاثيرگذارترين اجراهاي پس از كارايان توصيف كرد و نوشت كه اين اجرا، به خوبي وحشتها و عظمت جنگلهاي نورديك را تداعي ميكند.
اخيرا، سگرستام مجموعهاي از چهار ضبط از سمفونيهاي برامس و سمفونيهاي خود را با اركستر فيلارمونيك توركو براي شركت آلبا ضبط كرد. در يكي از اين آثار، راب كووان از مجله گرامافون، اجراي او را با تمركز ساختاري عميق و با ضرباهنگي كنترل شده توصيف كرد و آن را يكي از بهترين اجراها در زمينه قطعات برامس دانست.