مرگ دست‌كم 9 ورزشكار در يك سال در جاده!
اين تصادف‌ها تصادفي نيست!
علي ولي‌اللهي
حتما نياز است يك گزارش تحقيقي مفصل در رابطه با مرگ ورزشكاران مخصوصا نوجوان و جوان در تصادف‌هاي جاده‌اي تهيه شود، ولي اين نوشته كوتاه مجال چنين كاري را ندارد و قصد ديگري را دنبال مي‌كند. به گزارش روزنامه اعتماد، تصادف با ماشين يكي از عوامل مرگ و مير ايراني‌ها به حساب مي‌آيد. شرايط جاده‌ها و كيفيت خودروسازي و بي‌احتياطي رانندگان دست به دست هم داده تا هر روز اخبار تلخي در اين زمينه بشنويم و خانواده‌هايي را سياهپوش ببينيم. در همين يك‌سال گذشته ورزش ايران هم بارها و بارها از اين موضوع لطمه خورده است كه چند نمونه از آن را ذكر مي‌كنيم. در سوم دي‌ماه 1402 مليكا محمدي، ستاره تيم ملي فوتبال زنان ايران كه سوار بر يك تيبا بود بر اثر سانحه رانندگي در ورودي شهر بم درگذشت.
در 22 بهمن 1402 چهار بازيكن بسكتبال كه در ليگ نوجوانان بازي مي‌كردند هنگام برگشت از مسابقات در شهرستان قم تصادف كردند كه محمدامين كاظمي سه روز بعد از تصادف جان به جان‌آفرين تسليم كرد. چند روز بعد اميرمحمد اردكاني درگذشت و سه ماه بعد رهام يزدي كه تا آن زمان در بيمارستان بود دار فاني را وداع گفت.
در 19 شهريور امسال مهدي عباسي، اميررضا مصلي‌نژاد و اميررضا حيدري سه نوجوان واليباليست در استان فارس كه از تمرين برمي‌گشتند در تصادف با يك كاميون جان خود را از دست دادند. در نهايت دو روز قبل دو بازيكن تيم پاسارگاد لاهيجان هنگام بازگشت از تمرين به شهر خودشان يعني سياهكل درحالي كه سوار بر موتور بودند در سانحه تصادف درگذشتند. آمار كمي بيشتر از فاجعه است. از بين رفتن 9 ورزشكار جوان و نوجوان كه هر كدام مي‌توانستند در آينده يكي از افتخارآفرينان ورزش ايران باشند، نشان مي‌دهد سرمايه‌هاي انساني اين كشور چندان مورد توجه مقامات نيستند. جابه‌جايي ورزشكاران با ماشين شخصي يا تاكسي‌هاي اينترنتي يا بدتر از همه تردد آنها با موتور در جاده تاييد مي‌كند كه اين بچه‌ها عموما در شرايط نامساعدي قرار دارند. نه اينكه خداي نكرده تصور كنيم جان ورزشكاران نسبت به جان ساير شهروندان از ارزش بيشتري برخوردار است، اما اين‌گونه اتفاقات باعث مي‌شود كمي بيشتر به فكر فرو برويم. لااقل از بعد رسانه‌اي از بين رفتن ورزشكاران در تصادف نگاه‌ها را بيشتر به اين سمت جلب مي‌كند كه چرا شرايط به اين صورت است؟
همان‌طور كه در بالا ذكر شد اين‌گونه اتفاقات دلايل بسيار زيادي دارد كه عموم آن اصلا ربطي به حوزه ورزش ندارد. كما اينكه پدر يكي از بچه‌هاي درگذشته در حادثه دو روز قبل در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد اظهار داشت كه شرايط بسيار بد جاده بين لاهيجان و سياهكل و همين‌طور امكانات كم بيمارستان اين شهرستان شمالي كشورمان در مرگ پسرش نقش داشته است. اميدواريم با تمركز رسانه‌اي و توجه افكار عمومي مقامات تصميم‌گير در اين زمينه رفتار متفاوتي را در پيش بگيرند. به كيفيت جاده‌ها توجه كنند و امنيت اتومبيل‌ها را ارتقا بدهند. مديران تيم‌هاي ورزشي و مقامات ورزشي در استان‌ها بچه‌ها را به امان خودشان رها نكنند. مثلا به همين وضعيت جاده سياهكل-لاهيجان رسيدگي شود يا همان ورودي بم كه مردمان آن منطقه در موردش مي‌گويند ما هر سال چند تصادف منجر به فوت در اين نقطه داريم، ايمن شود.