چرا كار سوريه و اسد به اينجا رسيد؟
فارغ از شرايط سخت ايران تحت تحريم، شايد يك نگاه هم اين باشد كه تداوم نظام كنوني سياسي سوريه به صورت پايدار منوط به اراده داخلي و نه حمايت عملياتي شكننده و دوباره متحدان بيروني است.كشيدن جنگ غزه به لبنان و شرايط جديدي كه حزبالله در آن قرار گرفته، باعث شده يكي از نيروهاي مهم حامي دولت اسد در حوزه مديترانه به ميزان قابل توجهي از محاسبات تحولات اخير سوريه خارج شود. اولويت حزبالله حفظ و بازيابي توان خود در لبنان و در شرايطي است كه كانالهاي لجستيكي سوريه - لبنان هم در حملات تلآويو آسيب ديدهاند.به نظر ميرسد گروههاي مقاومت عراق متاثر از عوامل مختلفي از جمله جنگ اخير رژيم اسراييل در غزه و لبنان و پيامهاي تبادل شده و تهديدات تلآويو بيشتر از گذشته در مسير هماهنگي با دولت عراق قرار گرفتهاند. نگراني از كشيده شدن درگيري به عراق در صورت حضور گروههاي مقاومت در سوريه، در كنار مواضع برخي چهرههاي مذهبي عراق و عدم رفتار حساسيتزا از سوي بنيادگرايان مخالف اسد هم احتمالا بر رويكرد عراقيها اثرگذار بوده است.
سطح بينالمللي - درگيري در اوكراين و بنبست در آن جنگ باعث شده روسها در پي تحكيم موقعيت خود قبل از شروع به كار ترامپ برآيند. فارغ از برخي تحليلها درباره چرايي انفعال مسكو در قبال وقايع اخير و نيز عدم تمايل روسيه به حضور موثر ايران در سوريه، اگرچه حفظ دستاوردهاي مهم مسكو در جنگ سوريه چون دسترسي مجدد به طرطوس و مديترانه اكنون به مخاطره افتاده اما اولويت براي آنها اوكراين و توافق با امريكا بر سر آن است.
متغيرهاي مورد اشاره اگر چه همه دلايل وضعيت جاري نيستند اما موجب شدهاند تا برخلاف شكلگيري ائتلاف ۴+۱ (ايران، روسيه، عراق، سوريه و حزبالله) در مقابله با داعش و گروههاي تكفيري در سوريه، اينبار متحدان بيروني بنا به دلايل و شرايط خاص خود بيشتر نظارهگر باشند و مخالفان مسلح اسد به نحو احسن از آن بهره بگيرند و وضع كنوني شكل بگيرد.