ولادیمیر پوتین؛ مردی که زیبا پیر می‌شود
او از معدود رهبرانی است که با عشق و علاقه و با فرصت زیاد به دیدار رسانه‌ها و خبرنگاران می‌آید. پنجشنبه یکی از آنها بود. ۴ ساعت و نیم در سالن کنفرانس خبری نشست. پشت میز بزرگ و مشترکی با دو مجری که نه یادداشتی در آن بود و نه با لوازمی پشتیبانی می‌شد. در سالنی بزرگ ده‌ها خبرنگار از سرتاسر جهان از غرب تا شرق حضور داشتند. در مدت ۴ ساعت و نیم از تمام پرسش‌های خبرنگاران او حتی یک یادداشت هم برنداشت. سوالات را حفظ می‌کرد و به تفصیل پاسخ می‌داد. از دست انداختن سیاستمداران مانند بوریس جانسون با آن موهای قشنگش هم طراوت می‌کاشت. از جنگ اوکراین گفت و اینکه همه چیز کسل‌کننده و یکسان شده بود؛ تنوعی می‌بایست! از سوریه هم گفت؛ اینکه حلب با ۳۰ هزار نیروی مدافع، تسلیم فقط ۳۵۰ مهاجم مسلح شد! وزارت خارجه‌اش بیانیه داد که اسد در روسیه ۲۷۰ کیلو طلا، دو میلیارد دلار پول و ۱۸ دستگاه آپارتمان در لوکس‌ترین بخش مسکو دارایی دارد. اما اسد اجازه مدیریت بر دارایی‌های هنگفتش را نخواهد داشت. اینکه اجازه فعالیت سیاسی و خروج از مسکو را هم ندارد. اینکه اسماء، همسر اسد هم از دادگاه درخواست طلاق کرده و می‌خواهد لابد با سه فرزندش به زادگاهش لندن برود.
چیزی که پوتین در ۴ ساعت و نیم گفتگوی به قول خبرنگاران و کارشناسان، لذت‌بخش‌اش نگفت، عبرت روزگار بود. اینکه در سرای سپنج مهمان را دل نهادن همیشگی نه رواست. اینکه قدرت و اقتداری آن‌چنان که بشار اسد تا همین دو هفته پیش مسحور عظمت آن بود، به این خفت و خواری که اکنون دارد، نمی‌ارزد. اما از هر چه بگذریم، خوب یا بد، نمی‌توانیم از این واقعیت بگذریم که ولادیمیر پوتین دارای شخصیتی کاریزماتیک است و مردمان روسیه در سرتاسر این نیمکره شمالی او را در قلب‌شان دوست دارند.