نمايشي تحت تاثير وقايع پاريس
«سه‌گانه پاريسي» به روي صحنه رفت
پيام رضايي / شايد ايوب‌آقاخاني و گروهش فكر اين را هم نمي‌كردند كه اتفاقي در قلب اروپا و در پاريس رخ خواهد داد كه به نمايش «سه‌گانه پاريسي» معنايي تازه بدهد؛ نمايشي كه از چهار آذرماه در اكو به صحنه خواهد رفت. اتفاقات چند روز پيش در پاريس به نوعي اين نمايش را به شكلي خاص معنادار كرده است. نكته‌اي كه بهرام تشكر يكي از دو بازيگر اين نمايش در گفت‌وگو با «اعتماد» به آن اذعان مي‌كند: «بله با اتفاقاتي كه رخ داده اين نمايش معني‌دار شده است. به نظرم نمايش ما نمايشي به‌شدت انساني است و روابط اجتماعي كه آدم‌ها با همديگر دارند در آن نمود دارد. اين تقابل از بدو تاريخ بوده و خواهد بود. اين طبقات اجتماعي گاهي جاهاي‌شان هم عوض مي‌شود. بيشترين بار فرهنگي اين نمايش در همين تقابل و بار سياسي آن است.»
شخصيت‌هاي اين نمايش از نظر او آدم‌هايي هستند كه« ادعاي خيلي چيزها دارند؛ ادعاي روشنفكري دارند و وقتي در عمل انجام شده قرار مي‌گيرند بلافاصله جا خالي مي‌كنند و البته روشنفكرنما هستند. فقط ادعاهاي زياد دارند و وقتي در موقعيت‌هاي سخت قرار مي‌گيرند تصميمات اشتباهي مي‌گيرند. هر دو شخصيت تصميم ديگر و غيرقابل انتظار مي‌گيرند.»
بهنام تشكر يكي از بازيگران برجسته تئاتر كشور است كه البته براي مردم با ورودش به تلويزيون و حضورش در كنار هومن برق‌نورد در سريال ساختمان پزشكان شناخته شد. او با تاكيد بر اينكه اين نمايش بازخواني ايوب آقاخاني از متن اصلي است، درباره داستان اين نمايش مي‌گويد: «چندتا داستان به صورت موازي به چند مقوله مي‌پردازند، داستان‌هاي سياسي و اجتماعي هستند و از سوي ديگر اين نمايش، نمايشي است كه درباره عشق صحبت مي‌كند؛ تقابل دو گروه در دو طبقه اجتماعي كه اين دو تقابل اتفاقي را در نمايش ايجاد كرده كه به نظر من تقابل جذابي است و يكي از دلايل انتخاب من و همكاري با ايوب آقاخاني همين نوشته است. هرچند نوشته را هم بازخواني كرده و دقيقا نوشته خود نويسنده اصلي نيست.» ظاهرا آن طور كه تشكر مي‌گويد زمان اجرا و سالن دير به آقاخاني اعلام شده و اين دليلي شده تا زمان چنداني براي تمرين در پيش نباشد. هر چند اين بازيگر تاكيد مي‌كند كه در همين مدت كوتاه هم آنها به نتيجه موردنظر رسيده‌اند. تشكر درباره دليل اين اتفاق مي‌گويد: «ما متاسفانه زياد فرصت تمرين نداشتيم چون زمان اجراي نمايش را خيلي دير اعلام كردند و ما تقريبا در سه هفته نمايش را بستيم. يكي از دلايلي كه توانستيم در اين زمان كار را انجام دهيم اين بودكه نمايش دو نفره است و دليل ديگر اين بود كه فريدون محرابي هم به دليل تجربه‌اي كه دارد به كمكش آمده و هدايت خود ايوب آقاخاني هم مزيد بر علت شد تا دقت و تمرينات ويژه‌اي داشته باشيم تا كار بد از آب در نيايد. تلاش كرديم تا تماشاگر راضي از سالن بيرون برود و به نظرم اين اتفاق افتاده است.»
بهنام تشكر درباره واقعه پاريس هم اظهار تاسف مي‌كند. با اين همه پرسشي را مطرح مي‌كند كه خيلي‌ها در روزهاي اخير آشكار و نهان آن را زمزمه مي‌كنند: «اتفاق خيلي خيلي ناخوشايندي است. به‌شدت مردم را با يك كابوس وحشتناك در قلب اروپا مواجه كرد. فكر مي‌كنم عمدا در پاريس اين كار را كردند و اگر اين كار در شهري در افغانستان هم بود اين همه برد تبليغاتي و خبري مي‌داشت؟ به‌شدت متاثرم بابت خانواده‌هايي كه عزادار شدند و عزيزان‌شان را از دست دادند. وحشتناك بود. اما ما كه در خاورميانه هستيم متاسفانه اين از دست دادن آدم‌ها دارد تبديل به امري علي‌السويه مي‌شود و اين خيلي وحشتناك است و وقتي اتفاقي در آن طرف مي‌افتد براي خود آن آدم‌ها شوك‌بر‌انگيز است. متاسفم بابت اين اتفاقي كه آنجا افتاده و اميدوارم واقعا از اين دست اتفاقات ديگر نيفتد. مي‌توانيم اميدوار باشيم كه اين بحث‌ها گسترش زيادي نداشته باشد. بعضي وقت‌ها آدم فكر مي‌كند انگار قيمت انسان‌ها در اروپا بيشتر از خاورميانه است. اين طور هم مي‌شود نگاه كرد. اين هم قابل تامل است. ولي به هر حال اميدوارم ديگر اين اتفاق نيفتد و همه مردم بتوانند روي آرامش را ببينند.»