نمايشگاهي از آثار ژينوس‌تقي‌زاده
اصول «سيم‌كشي روكار» در گالري « اُ»
علي مطلب‌زاده/ نمايشگاهي از آثار ژينوس تقي‌زاده با عنوان «سيم‌كشي روكار» اين روزها در گالري اُ در حال برگزاري است. ژينوس تقي‌زاده در اين نمايشگاه مجموعه‌اي از آثار خود را كه در فاصله شش سال گذشته و با مديوم‌هاي مختلف خلق كرده به نمايش گذاشته است. كارهاي به نمايش درآمده در نمايشگاه «سيم‌كشي روكار» مجموعه‌اي از طراحي‌هاي ژينوس تقي‌زاده روي اوراق كتاب‌هاي قديمي و روزنامه‌ها، ويديو، مجسمه و چيدمان صوتي است كه در سه طبقه گالري اُ به نمايش درآمده‌اند. اين آثار كه ممكن است در نگاه اوليه كاملا بي‌ربط به نظر برسند از لحاظ معنايي و ذهني كاملا با يكديگر مرتبط بوده و در يك توضيح خلاصه مسير ذهني اين هنرمند را در فاصله سال‌هاي 88 تا 94 به نمايش مي‌گذارد. هرچند ايده‌هاي آن شايد پيش از اين سال‌ها شكل گرفته باشد. ژينوس تقي‌زاده در مورد ايده شكل‌گيري چنين نمايشگاهي در قالب مجموعه آثارش در طول اين سال‌ها و انتخاب عنوان «سيم‌كشي روكار» براي اين نمايشگاه اين طور توضيح مي‌دهد: «در طول اين سال‌ها با اينكه نمايشگاهي نداشتم به پروژه‌هاي مختلفي فكر كردم كه حتي بعضي از آنها اجرا شد و در قالب يك پروژه كامل شد اما باز هم به اين فكر مي‌كردم هنوز وقت نمايش آنها نيست. از جايي به بعد متوجه شدم كه اين كارها درونمايه مشتركي دارند كه مي‌توان آن را به طور خلاصه اين طور توضيح داد كه همه آنها از تلاشي براي يك اتفاق كوتاه‌مدت حرف مي‌زنند با وجود اينكه مي‌دانيم قادر به تغيير ساختاري نيستند.» انتخاب عنوان «سيم‌كشي روكار» براي اين نمايشگاه هم يكي از مواردي است كه پيش از ديدن اين آثار به اندازه كافي كنجكاوي مخاطب را براي ديدن مجموعه آثار ژينوس تقي‌زاده در گالري اُ تحريك مي‌كند. عنوان «سيم‌كشي روكار» براي اين نمايشگاه به نوعي اشاره به ناتواني و استيصال براي پيدا كردن راه‌حلي بنيادين و اساسي دارد. هر چند با حضور در فضاي گالري و توضيح كوتاهي كه در مورد اين نوع سيم‌كشي روي ديوار ورودي داده شده مي‌توان دلايل اين انتخاب را تا حدودي حدس زد اما در ادامه و با بازديد از نمايشگاه متوجه مي‌شويم كه با استفاده از همين شيوه سيم‌كشي براي نورپردازي فضاي گالري ارتباط بيشتري ميان تك‌تك آثار هم ايجاد شده است. تقي‌زاده در مورد انتخاب اين عنوان براي نمايشگاهش و البته برگزاري اين نمايشگاه در گالري اُ به درونمايه مشترك تمام اين آثار و شباهت اين دورنمايه با اين شكل از سيم‌كشي اشاره مي‌كند. به گفته او با چنين انتخابي، آثار ارايه شده در اين نمايشگاه مي‌توانستند به شكلي كه ارايه شده‌اند در كنار هم قرار بگيرند و با اين حساب ايده اوليه او براي كارهايش در اين بازه زماني شش‌ساله كامل شده است. انتخاب گالري اُ براي نمايش اين آثار هم بر اساس همين ايده اجرايي شكل گرفته است.
نمايشگاه «سيم‌كشي روكار» با يك فايل صوتي پنج ثانيه‌اي در كنار در ورودي گالري شروع مي‌شود. اين فايل صوتي پنج ثانيه از صداي سيدمهدي ميراشرفي از راديوي ملي ايران است كه در نخستين ساعات كودتاي 28 مرداد 1332 پخش شده است؛ «الو! الو! اينجا تهران!» با همين پيش‌زمينه وارد فضاي اصلي نمايشگاه مي‌شويم و در مواجهه با مجموعه آثاري در قالب فايل‌هاي صوتي، ويديوها و طراحي‌ها به مرور در جريان فضاي ذهني هنرمند قرار مي‌گيريم.
طراحي‌هايي روي صفحات چاپ مونوي روزنامه‌هاي مختلف كه به اتفاقات كوي دانشگاه در سال78 پرداخته‌اند و اخبار و اتفاقات آن زمان را پوشش داده‌اند، طراحي‌هاي قاب‌شده‌اي كه در دو مجموعه بيست و بيست و يك‌لتي روي صفحات كتاب‌هاي قديمي كار شده‌اند، يك فايل صوتي 120 دقيقه‌اي با عنوان «شمردن»، كتاب «نامه‌ها»ي علي‌اصغر حاج سيدجوادي، يك ويديو پرفورمنس 30 دقيقه‌اي با عنوان «آزادي»، در كنار يك چيدمان از صفحات مختلف روزنامه‌ها و عكس‌هايي مرتبط با ايده اصلي اين اثر يعني زني فلسطيني به اسم «دلال مغربي» و كتاب «جمهوري در اتوبوس» نزار قباني و يك باكس شامل كتابي سه‌بعدي از مجموعه در حال انجام «يكي بود، يكي نبود» آثاري هستند كه در طبقه مياني اين نمايشگاه ديده مي‌شوند. در ادامه اين نمايشگاه و در مسير طبقه دوم اين نمايشگاه هم تكه‌هايي از فيلم‌هاي «تنهايي يك دونده دوي استقامت (توني ريچاردسون، 1962)، كندو (فريدون گله)، تايتانيك (ژان نگولسكو، 1953)، نوستالژيا (آندري تاركوفسكي) نمايش داده مي‌شود. يك ويديوي 180 دقيقه‌اي با عنوان «تيتوس اندرو نيكوس‌خواني»، يك تابلوي ال‌اي‌دي با عنوان «كليك كنيد!»، طراحي‌هايي از «نهنگ خاكستري» يا «نهنگ 52 هرتز» با يك نقشه ديواري با عنوان «مسير حركت نهنگ 52 هرتزي در فاصله سال‌هاي 1373 تا 1383» و در نهايت ويديويي با عنوان «تكثير» هم آثار حاضر از ژينوس تقي‌زاده در اين طبقه از نمايشگاهش هستند. در طبقه زيرزمين هم سه اثر برنز، نقره و طلا‌اندودشده با عنوان «گهسگ» به همراه يك پوستر و ويديويي از مراحل آماده‌سازي اين آثار به نمايش گذاشته شده است.
تقي‌زاده با توضيح اينكه براي اين نمايشگاه چهار اثر را به انتخاب خودش كنار گذاشته تا از پيچيدگي‌هاي احتمالي ايجاد شده در اين نمايشگاه و موضوع مورد نظر براي آن پيشگيري كند، هرچند او در نهايت اين مورد را عنوان مي‌كند كه اين نمايشگاه نوعي نقشه ذهني است و آنچه ديده مي‌شود تنها نوع خروجي بوده كه براي ارايه اين آثار امكان داشته است. هر چند او در نهايت اين طور عنوان مي‌كند كه علاقه‌مند است تا كل آثار اين نمايشگاه ديده شود و بيننده اگر حوصله لازم را داشته باشد با تمام آثار همراه شود.
نمايشگاه آثار ژينوس تقي‌زاده با عنوان «سيم‌كشي روكار» تا پايان روز دهم آذر در گالري اُ داير است و علاقه‌مندان مي‌توانند براي بازديد از اين نمايشگاه از ساعت 12 تا 20 به اين گالري در نشاني خيابان ويلا (نجات‌اللهي)، كوچه خسرو، شماره 46 مراجعه كنند.