چه كساني دوستان
نظام و رهبرياند؟
سيدعلي ميرباقري٭
در هر انقلاب وسيع اجتماعي، كه بر ضد وضع نابسامان جامعه صورت ميگيرد، پيشگاماني حضور دارند كه پايههاي نهضت بر دوششان قرار ميگيرد؛ آنها در واقع وفادارترين عناصر انقلاب هستند، زيرا هنگامي كه رهبر و پيشوايشان تنهاست و در حالي كه از همه طرف در محاصرهاند و انواع خطرات آنها را احاطه كرده است، با فداكاري در كنار رهبر و امام ميمانند و از ياري او دست بر نميدارند. تاريخ صدر اسلام نشان ميدهد كه پيشگامان نخستين، مقابل مشكلات ايستادند و با اراده آهنين و عزم راسخ، همه خطرات را با دل و جان خريدند و در راه به پيروزي رساندن نهضت مقاومت كردند. در انقلاب اسلامي ايران نيز، نقش مبارزان و بزرگاني كه با وجود تمام سختيها و محاصرهها و زندانها و شكنجهها در همراهي با امام خميني (ره) هيچ گونه سستي و رخوتي به خود راه ندادند، قابل كتمان نيست؛ اين گونه اشخاص براي ملت و انقلاب، بسيار عزيزند و بايد شرافت و عزت آنها براي هميشه محفوظ بماند. حضرت آيتالله العظمي خامنهاي علاوه بر آنكه از سابقون انقلاب اسلامي محسوب ميشوند، امروز در قامت رهبري انقلاب اسلامي و تكيه بر بالاترين مقام نظام اسلامي با عنوان ولايت فقيه، بالاترين نقش و تاثير را در پيشبرد اهداف انقلاب اسلامي بر عهده دارند، بنابراين براي كساني كه بر اهميت ولايت فقيه در جامعه واقف و معتقدند «ولايت فقيه همان ولايت رسولالله (ص) است»، وظيفهاي بسيار سنگين مبني بر اينكه اجازه ندهند حلقه ياران ولي فقيه تنگ شود، تعريف ميشود؛ بزرگترين جفا در حق انقلاب اسلامي و مقام ولايت فقيه آن است كه با اعمال ايدههاي تنگ نظرانه، اشخاص مخلص و به ويژه سابقون انقلاب اسلامي را از حلقه ياران ولايت فقيه جدا كرده و كنار بزنيم. ما امروز ولايت فقيه را همچون ولايت رسولالله در نظر داريم، همان پيامبري كه از هيچ كس كينهاي به دل نداشت، تا آنجا كه وقتي متوجه ميشود دليل غيبت فردي كه روزهايي بر سرش خاكستر ريخته بود، بيماري است، به عيادتش ميرود، همين رحمت و مروت رسول خدا است كه آن جمعيت عظيم را گرد او اجتماع داد و بزرگترين تمدنهاي جهان را پايهگذاري كرد. قرآن، اين موضوع مهم را در آيه 153 سوره آل عمران به روشني مطرح ميكند: «... فبِما رحمةٍ مِنالله لِنت لهُم... » نظر قرآن بر اين است كه آن وحدت محكم و توانمندي قاطعي كه حول پيامبر اسلام (ص) تشكيل شد، به واسطه رحمت و مودت رسولالله (ص) بود و اگر آن حضرت مهربان نبود و در مقابل خطاها و گناهان اشخاص، گذشت و انعطاف نشان نميداد، مردم از دور او پراكنده ميشدند؛ مهرورزي رسول خدا (ص) با مردم فوقالعاده بود، قرآن اين مهم را با دقيقترين كلمات و عبارات تفسير ميكند «حريصٌ عليكم وبِالمُومِنين رئوُفٌ رحيم» (س توبه، آ 129)، يعني پيامبر (ص) با شدت به مردم، علاقهمند است و با آنانكه مطيع او هستند مهربان و در مورد خطاكاران امت با گذشت و عفو برخورد ميكند. ما امروز اين مهرورزي پيامبرانه را در رفتار و موضعگيريهاي رهبر انقلاب اسلامي نيز به وضوح ملاحظه ميكنيم و همين سبب شده است كه ولايتش را همچون رسول خدا (ص) در نظر گرفته و غيرممكن ميدانيم كه از شخصي كينه به دل بگيرد، به خصوص از كسي كه همواره نهايت ادب و احترام به رهبري را در صدر وظايف خود قرار داده و در هشت سال رياستجمهورياش حتي يك مورد حركت خلاف منويات رهبري، يا شائبه قهر و دوري از ايشان، مشاهده نكردهايم؛ اين است كه با وجود آن همه تبليغات سوء و تنگنظريهايي كه عليه رييس دولت اصلاحات از سوي برخي گروهها و افراد بهكار ميرود، رهبر معظم انقلاب اسلامي در پاسخ نامه حجتالاسلام والمسلمين دعايي، كه در مورد محاسن و سجاياي اخلاقي و پاكي و صداقت رييس دولت اصلاحات نگاشته شده بود، مينويسد: «من هم مثل تو فكر ميكنم»؛ اين درس و پيام مهمي براي كساني است كه دوستدار نظام اسلامي و مدعي اطاعت از ولي فقيهاند، قاطعانه بايد گفت خدمت به نظام اسلامي و رهبر معظم انقلاب اسلامي، آن است كه طيف و حلقه همراه و همدل با رهبري را آنقدر وسيع در نظر بگيريم كه همه دلسوزان و علاقهمندان به نظام و مملكت، بيملاحظه جناح و گروهشان در آن بگنجند؛ اين وظيفه كساني است كه انقلاب اسلامي را دوست دارند و به قدرت وحدت و عظمت همدلي ملت با مقام رهبري اطمينان دارند. با اين اوصاف، آيا آنان كه علم جدايي بين بزرگان و سابقون انقلاب اسلامي، از ولي فقيه بلند كردهاند را ميتوان دوستان نظام و رهبري ناميد؟!٭ استاد دانشگاه